Κολυμπάρι 3 χρόνια μετά:
Πως οδήγησε
στο σημερινό πανορθόδοξο χάος!
Του Μάνου Χατζηγιάννη
Και το χειρότερο όλων είναι πως ήδη πλέον συζητείται το ενδεχόμενο διοργάνωσης νέας Πανορθόδοξης Συνόδου χωρίς τον Οικουμενικό Πατριάρχη μιας και ο ίδιος στα αιτήματα για σύκλησή της απαντάει συστηματικά αρνητικά.
Με την Σύνοδο της Κρήτης προ τριών ετών κορυφώθηκε και η ούτως ή άλλως υποβόσκουσα κόντρα Φαναρίου-Μόσχας.
Αναλυτές εκτιμούν πως ο Πατριάρχης Βαρθολομαίος, ο οποίος μέχρι τότε αναγνώριζε ως μόνη κανονική εκκλησία αυτή υπό το Πατριαρχείο Μόσχας με επικεφαλής τον Μητροπολίτη Ονούφριο, το κράτησε… μανιάτικο στους Ρώσους και επιχειρεί σήμερα να πάρει την ρεβάνς με το ουκρανικό εκκλησιαστικό ζήτημα.
Με αποτέλεσμα τρία χρόνια μετά το Κολυμπάρι, η ενότητα των απανταχού Ορθοδόξων να μοιάζει με όνειρο απατηλό, δεδομένης αφενός της διακοπής κοινωνίας που αποφάσισε η Ρωσική Εκκλησία με το Οικουμενικό Πατριαρχείο.
Η Σύνοδος της Κρήτης άφησε στίγματα στην ορθόδοξη κοινότητα. Οι απόντες δεν την αποδέχονται και φάνηκε αυτό ξεκάθαρα όταν λίγους μήνες μετά την Σύνοδο η Βουλγαρική Εκκλησία έβγαλε αναλυτικότατη ανακοίνωση για τους λόγους που δεν αναγνωρίζει κείμενα της Συνόδου με εμπεριστατωμένη επιχειρηματολογία και οι Φαναριώτες της ζηζιούλειας θεολογίας σιώπησαν εκκωφαντικά.
Αντί αυτού τα εξαπτέρυγα του Φαναρίου όλα αυτά τα χρόνια έστησαν ημερίδες και συνέδρια και ευλογούσαν τα γένια τους. Σε κάποιες εξ αυτών ο Οικουμενικός Πατριάρχης επιτέθηκε κατά του κινήματος που γεννήθηκε από την αμφισβήτηση της Συνόδου και στην χώρα μας και αυτοαποκαλείται “αγία ανυπακοή”.
Για τον αντίκτυπο που έχει η Σύνοδος της Κρήτης τρία χρόνια μετά στον Ορθόδοξο κόσμο τα είπε όλα και κατατοπιστικά σε περσινή ανακοίνωσή της η Μητρόπολη Πειραιώς.
Οι διαφωνίες στην Σύνοδο του Κολυμπαρίου ήταν πολλές. Ρωσία, Αντιόχεια, Βουλγαρία και Γεωργία απουσιάζαν και μαζί τους δεν εκπροσωπήθηκαν οι μισοί Ορθόδοξοι του πλανήτη, αλλά τα σοβαρά προβλήματα κρύφτηκαν κάτω από το χαλί ακόμη και με απαγόρευση δημοσιοποίησης πληροφοριών στα μέσα ενημέρωσης και παράλληλα δόθηκε η εντύπωση πως ο σκοπός αγιάζει τα μέσα. Στην Ορθοδοξία όμως δεν χωρούν μάχες “πλην Λακεδαιμονίων”. Γιατί αυτό πάει να κάνει το Φανάρι… Να δώσει την μάχη της ενότητας χωρίς σημαντικούς κρίκους στην αλυσίδα αυτής. Και συνάμα επιχειρεί να απομονώσει τους αντιδρώντες-ακόμη και αν πρόκειται για ολόκληρες αυτοκέφαλες Εκκλησίες-παρουσιάζοντας τους σαν γραφικούς και οπισθοδρομικούς.
Η σοβαρότατη αναστάτωση δεν πτόησε τους διοργανωτές. Κάποιοι στην άλλη πλευρά του Αιγαίου πόνταραν και ποντάρουν πολύ στην επικοινωνιακή πλευρά του γεγονότος για αυτό άλλωστε τρία χρόνια μετά ο κ. Βαρθολομαίος δεν χάνει ευκαιρία να κάνει και κάποια αναφορά σε αυτήν. Πέραν όμως από το θεαθήναι υπάρχουν σοβαρές και ουσιώδεις ενστάσεις.
Η Βουλγαρική Εκκλησία,όπως άλλωστε έπραξαν μεμονωμένα και αρκετοί συνεπείς Μητροπολίτες από διάφορες αυτοκέφαλες Εκκλησίες, μετά την απόφασή της για απόρριψη της Συνόδου της Κρήτης κατέθεσε όπως προαναφέραμε και συγκεκριμένη επιχειρηματολογία.
Παρόλα αυτά το Φανάρι έφτασε να απειλεί “θεούς και δαίμονες” και να προσπαθεί να επιβάλει τις αποφάσεις τις Συνόδου παντί τρόπω. Ημερίδες, ομιλίες και άλλα φαιδρά…
Ποιους δεσμεύουν οι αποφάσεις;
Ένα άλλο μεγάλο θέμα που προέκυψε μετά την Σύνοδο του Κολυμπαρίου είναι κατά πόσο οι αποφάσεις της Κρήτης δεσμεύουν και τους μη συμμετέχοντες;
Το γινάτι του Φαναρίου βγάζει μάτι και ο λαός…μονόφθαλμη ηγεσία δεν θέλει.
Οι Φαναριώτες δηλώνουν εδώ και δύο χρόνια μετά την Σύνοδο πως οι αποφάσεις δεσμεύουν και όσους δεν συμμετείχαν. Και η διαίρεση πλησιάζει απειλητικά.
Αν δεν το έχουν αντιληφθεί όσοι ελαφρά τη καρδία παίζουν στα ζάρια τις τύχες της Ορθοδοξίας ελλοχεύει σοβαρότατος κίνδυνος για δυσάρεστες περιπέτειες στην Ορθοδοξία από τους προσωπικούς εγωισμούς και τις πρωτοκαθεδρίες του ενός και του άλλου.
Ο Οικ. Πατριάρχης για να κερδίσει την παρτίδα, έβγαλε… άσσο από το φαρδομάνικό του την απόφαση της Σύναξης των Προκαθημενων του Σαμπεζύ τον Ιανουάριο του 2016 που έχει και τις υπογραφές των απόντων πλην της Αντιόχειας.
Στις αποφάσεις αυτές ανήκει και ο κανονισμός της Συνόδου. Και ο κανονισμός στο Άρθρο 13 με θέμα “Αποδοχή και υπογραφή των κειμένων” αναφέρει:
“Τα ομοφώνως αποδεκτά γενόμενα κείμενα επί των θεμάτων της ημερησίας διατάξεως της Συνόδου εκδίδονται εις τας τέσσαρας επισήμους γλώσσας και έχουν το αυτό κύρος:
1. μονογραφούνται υπό πάντων των Προκαθημένων των αυτοκεφάλων Ορθοδόξων Εκκλησιών εις πάσας τας σελίδας αυτών και εις πάσας τας επισήμους γλώσσας της Συνόδου, υπογράφονται δε εν τέλει υπό του Προέδρου και πάντων των μελών της Συνόδου.
2. αι υπογραφείσαι συνοδικαί αποφάσεις, ως και το Μήνυμα της Αγίας και Μεγάλης Συνόδου, αποστέλλονται διά Πατριαρχικών Γραμμάτων του Οικουμενικού Πατριαρχείου εις τους Προκαθημένους των αυτοκεφάλων Ορθοδόξων Εκκλησιών, οίτινες και κοινοποιούν αυτά εις τας Εκκλησίας αυτών αντιστοίχως, έχουν δε πανορθόδοξον κύρος.”
Όμως σε ένα αβέβαιο έως εχθρικό πλαίσιο για την παγκόσμια Ορθοδοξία η… χαρτούρα του Φαναρίου δεν έχει καμία σημασία.
Τρία χρόνια μετά την Σύνοδο τα προβλήματα και οι διενέξεις πολλαπλασιάζονται. Το θέμα του Κατάρ προϋπήρχε και διχάζει ακόμη και σήμερα τα Πατριαρχεία Ιεροσολύμων & Αντιοχείας, παρόλο που πρόσφατα οι δύο πλευρές ξαναντάμωσαν με αφορμή την πρωτοβουλία του Αρχιεπισκόπου Κύπρου για το ουκρανικό και διεφάνη μια ελπίδα συνεννόησης.
Οι διακοπές μνημόνευσης
Τρία χρόνια μετά τη Σύνοδο του Κολυμπαρίου, τέλος, η Ορθοδοξία διέρχεται κρισιμότατες στιγμές. Ιερείς, μοναχοί και άλλοι έχουν διακόψει την μνημόνευση του Οικουμενικού Πατριάρχου και των Επισκόπων τους που τον στηρίζουν. Το Φανάρι τρέμει και αυτό φάνηκε κι από τις τοποθετήσεις των Φαναριωτών σε συνέδριο της Θεσαλονίκης όπου δεν έλειψαν οι βαρύτατοι χαρακτηρισμοί.
Τρία χρόνια μετά οι διωγμοί ακόμη και στο “περιβόλι της Παναγιάς” συνεχίζονται.
Πάντως οι Φαναριώτες θεωρούν πως οι αντιδρώντες και επιλέξαντες την λεγόμενη “αγία ανυπακοή” θα ενσωματωθούν στις τάξεις των παλαιοημερολογιτών και θα αποβληθούν μόνοι τους…
Το ουκρανικό ζήτημα και τα παρακλάδια του
Η αποτυχημένη Σύνοδος του Κολυμπαρίου είχε ως έμμεση συνέπεια την σφοδρή αντιπαράθεση για το ουκρανικό.
Πιθανόν στο Φανάρι να πίστεψαν πως μπορούν να συνεχίσουν στο επόμενο στάδιο μόνο με τους καλοθελητές που έδωσαν το “παρών” στην Σύνοδο και μετά από μια σειρά διαδικασιών έφτασαν να παράσχουν τον Τόμο αυτοκεφαλίας στους μέχρι πρότινος σχισματικούς.
Μόνο που οι προαναφερόμενοι καλοθελητές της Συνόδου δεν τους ακολούθησαν σε αυτόν τον κατήφορο. Ουδεμία από τις Αυτοκέφαλες Εκκλησίες έξι μήνες μετά την παράδοση του Τόμου δεν έχει αναγνωρίσει την νέα Εκκλησία. Και σαν να μην έφτανε αυτό φαίνεται πως προσπαθούν από μόνες του να υπάρξει κάποια συνεννόηση κρίνοντας από την πρωτοβουλία του Αρχιεπίσκοπου Κύπρου και την συνάντηση με τους Πατριάρχες Αλεξανδρείας, Αντιοχείας και Ιεροσολύμων.
Ο Πατριάρχης από την πλευρά του κάνει ό,τι περνάει από το χέρι του για να εδραιώσει την παρουσία της νέας ουκρανικής εκκλησίας στέλνοντας αντιπροσωπείες σε Άγιο Όρος, Πάτμο κλπ, ενώ πρόσφατα αιφνιδίασε και την ελληνική αντιπροσωπεία που επισκέφθηκε το Φανάρι με τον Επιφάνιο να παρουσιάζεται παρά τω πλευρώ του Αρχιεπισκόπου Ιερώνυμου.
Και μιλάμε για μια νέα εκκλησία η οποία έξι μήνες μετά είναι στα πρόθυρα διάλυσης!
Το χειρότερο όμως είναι ότι έχει ριζώσει η ανησυχία πως με το ουκρανικό μοντέλο μπορεί να πάρουν σειρά και άλλες “σχισματικές” εκκλησίες, όπως των Σκοπίων ή του Μαυροβουνίου.
Με λίγα λόγια μέσα σε τρία χρόνια… εγένετω χάος!
"οι Φαναριώτες θεωρούν πως οι αντιδρώντες και επιλέξαντες την λεγόμενη “αγία ανυπακοή” θα ενσωματωθούν στις τάξεις των παλαιοημερολογιτών και θα αποβληθούν μόνοι τους…"
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίπε κάτι κανένας κατήγορος του ιστολογίου αυτου, που προσπαθεί να εξηγήσει, αλλά λίγοι ακουν;
Α.
Υπάρχουν Ποιμένες ή πρόκειται για μισθωτούς;
ΑπάντησηΔιαγραφήΤι μπορεί να πάθει ένας Επίσκοπος αν διακόψει τη κοινωνία με τους Οικουμενιστές;
Μπορεί να τον καθαιρέσει ο Βαρθολομαίος; Μπορεί να του κόψει το εισόδημα;
Ποιοι είναι οι λόγοι που δεν αποτειχίζονται οι Επίσκοποι της Εκκλησίας της Ελλάδος από τον Βαρθολομαίο;
Ο μισθός...
ΔιαγραφήΣτον π. Φωτιο Τζουρα εκοπη ο μισθός από τον Σιδηροκαστρου. Επίσης οι επίσκοποι δεν αποτειχιζονται γιατί είναι βουτηγμένοι στα σκάνδαλα (οίκον.και αλλα) που τα έχει στο συρτάρι του ο Βαρθολομαίος. Τον τρέμουν ομοθυμαδον. Και αγνοί να είναι δεν έχουν το πατερικό θυσιαστικο φρόνημα γιατί καλοπερνανε με τους θρόνους τους και τα οφφιτσια τους και τα προνόμια που τους δίνει η πολιτεία.. Ναι ο Βαρθολομαίος μπορεί να τους καθαιρεσει αλλά αντικανονικά εννοείται. Σαν ΠΑΠΑΣ που είναι κάνει ότι γουστάρει. Και αυτό λόγω της οιησης τους το φοβούνται... Μπλέξαμε αγαπητέ όπως καταλάβατε...
ΔιαγραφήΚαι δέκα επίσκοποι να φύγουν, ειδικά στην Ελλάδα- το άμεσο εκκλησιαστικό προτεκτοράτο του Φαναρίου - το πιθανότερο είναι ότι θα "αποκεφαλιστούν" συνοπτικά από τον ορατό θρόνο τους και τα νόμιμα και εγκόσμια προνόμια. Μόνο για τις οικιακές ή μη κατακόμβες και τα βουνά δηλαδή ίσως να υπάρχει περίπτωση και μελλοντική ελπίδα. Προφανώς από λίγους και όταν τα πράγματα (όπως διαφαίνεται και προφητεύεται) φτάσουν οριακά σε πιθανά (μαζικά) κοινά ποτήρια/ διακηρύξεις και παραπέρα, ότι τέλος πάντων θα θεωρηθεί εξόφθαλμα και μαζικά προσβλητικό. Χωρίς την προστασία του Θεού, που δεν δίνεται πάντα για ακατανόητους - απερινόητους λογούς δικούς Του (μερικοί από τους οποίους είναι η παγκόσμια κατεύθυνση της ιστορίας και δοκιμασίας), στην καλύτερη ο /οι επαναστάτες επίσκοποι θα καθαιρεθεί/ουν με συνοπτικές διαδικασίες στην Ελλάδα αλλά και στις περισσότερες τοπικές εκκλησίες. Στην χειρότερη, θα υποστεί, κρυφό ή φανερό, κοσμικό μαρτυρικό διωγμό κάθε είδους με ορατές ή αόρατες γνωστές και άγνωστες μεθόδους στους πολλούς. Ο νυν Βαρθολομαίος είναι "προστατευόμενος" εδώ και δεκαετίες ως ο Πάπας της ανατολής. Στην Ελλάδα έχει κοντραριστεί με τους 3 τελευταίους αρχιεπισκόπους και φέρεται να έχει επικρατήσει παρά την αρχική αντίσταση. Ο στόχος είναι να ενωθεί η εξωτερική λατρεία χωρίς πνευματικες προϋποθέσεις από τωρινούς λυκοποιμένες και αναισθητοποιημένους έμμεσους που (συνειδητά ή μη) τους υποβοηθούν, οι οποίοι κάποια στιγμή θα προσκυνήσουν τον νέο "θεό" με το ακατήχητο, φοβισμένο και πλανεμένο ποίμνιο. Χαρακτηριστικό παράδειγμα η μετατροπή της διοικούσας εκκλησιάς σε ανθρωπιστικό φιλανθρωπικό οργανισμό, όπου οι λέοντες ναρκώνονται και με δωρεές για υποδομές και προτροπή σε εξωτερική κοινωνική φιλανθρωπία εις βάρος της κυρίας πνευματικής αποστολής, ειδικά όταν οι ιερείς και κατηχητές ξοδεύουν χρόνο εκεί και έχουν έλλειψη εθελοντών για όλες τις θέσεις στην διαδικασία. Που να να προλάβουν να ενημερωθούν και να ενημερώσουν τον λαό. Κηρύγματα ακατάσχετης αγαπολογιάς για έναν "Θεό" που υποχρεωτικά αμνηστεύει αιωνίως με ατιμωρησία ( ή κόλαση (στα "μαλακά") στην ίδια ..παρέα) τους αμετανόητους [βλέπε τον "πύρινο ποταμό" του Καλόμοιρου (..κάνουν λες και τον έγραψε ο Ιερός Χρυσόστομος), όπου και ο Διάβολος στο τέλος πάει στην ευχή του Θεού..αλλιως ο Θεός είναι "τύραννος" και "άδικος"] για συναισθηματική τέρψη των ακουόντων ολοκληρώνουν την ανεπανάληπτη διατροφική πλάνη όλων των αιώνων. Οι παλαιοί κλασικοί αιρετικοί που άλλαζαν ένα μόνο σημείο της ορθής διδασκαλίας ομοιάζουν με .."οσιακές" μορφές πλέον με τα σημερινά κριτήρια..
ΔιαγραφήΤαυτόχρονα, οι αντιδρώντες σε αιρέσεις και όσοι υπενθυμίζουν τον ουράνιο προσανατολισμό ως προτεραιότητα, όσοι (με ορθές προϋποθέσεις) υπενθυμίζουν προφητείες Αγίων, όσοι επικαλούνται αυτούσια λόγια Αγίων δείχνοντας την διδασκαλική συμφωνία κτλ. βαπτίζονται ως "γραφικοί φονταμενταλιστες¨στην καλύτερη.
Αποκαλυπτικοί καιροί αδερφοί, η αποτείχιση είναι προτύπωση της εκκλησίας στα όρη.Το πρόβλημα είναι ότι αυτοί που την μπλοκάρουν με διδασκαλίες μόνιμου (άνευ ορίων χρόνου και πράξεων) δυνητισμού, διαπράττουν έγκλημα, λαλώντας καθαρά ενάντια σε προστάγματα στην Γραφή. Η "συγγενική" οικονομία βέβαια, δικαιολογημένη ή μη, είναι σαφώς ρεαλιστικότερη και ορθότερη διδασκαλία από τον δυνητισμό, γιατί αφήνει το περιθώριο όταν τα πράγματα περάσουν κάποια αναντίρρητα όρια να υποχρεωθούν οι (έχοντες τότε) μη απόλυτα νεκρωμένη συνείδηση να απομακρυνθούν. Ο μόνιμος, εκ πεποιθήσεως, Δυνητισμός είναι με άλλα λόγια πρόσκληση μόνιμης εφάμαρτης αναισθησίας: (ΟΤΙ ΑΚΟΛΟΥΘΕΙ ΕΙΝΑΙ ΚΑΥΣΤΙΚΑ ΕΙΡΩΝΙΚΟ ΓΙΑ ΝΑ ΑΝΑΔΕΙΞΕΙ ΤΗΝ ΓΝΩΣΤΗ ΦΑΥΛΗ ΕΓΚΟΣΜΙΑ ΛΟΓΙΚΗ) πιες από το ποτήρι του Εωσφόρου, πάρε και ένα χάραγμα στο τέλος, που δυνητικά δεν "πειράζει", αφού "συγχωρείται" από τον ελεήμων Θεό της Αγάπης (και μόνο), και περίμενε..την συνοδο! Αφού εσύ ποτέ δεν φταις, δεν σου ανέθεσε ο Θεός το πηδάλιο...εσύ ο αυτόκλητος θα σώσεις την ..ορθοδοξία; Αρκεί να ανάβεις το κεράκι σου (αντί για την ψυχή σου) και να δηλώνεις ορθόδοξος..
Ακριβώς αυτή είναι η ουσία του πράγματος. Εδώ και 20 χρόνια παρακαλούν οι Οικουμενιστες να πάμε με το παλαιό για να μας ξεφορτωθούν κι εμείς επιμένουμε στην αποτειχιση μέσα στο νέο. Αν προχωρούσαμε στο Παλαιό που μας παρότρυναν να πάμε, τόσα χρόνια κάνεις από το νέο δεν θα αποτειχιζοταν! Γίνεται πλέον κατανοητό γιατί επιμένουμε στη συνέχιση του αγώνα εκεί που βρίσκεται ο καθένας αρκεί να έχουμε κοινωνία εκκλησιαστική μη μνημονεύοντας επισκόπους είτε του παλαιού είτε του νέου. Αυτό μόνο φοβούνται οι Οικουμενιστες. Την συσπείρωση του αγώνα μας. Αλλά που να το καταλάβουν αυτό οι ΓΟΧ! Ψιλα γράμματα!
ΑπάντησηΔιαγραφή