ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑ Προς την Διαρκή Ι. Σύνοδον κατά Μητροπ. Ναυπάκτου κ. Ιεροθέου (Α)

Πρὸς
τὴν Διαρκῆ Ἱερὰν Σύνοδον

τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος

κατὰ
τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Ναυπάκτου

καὶ Ἁγίου Βλασίου κ. Ἱεροθέου

ὑπὸ
τοῦ Μαρίου Ἰ. Πηλαβάκη, Διδάκτορος Βυζαντινῆς Φιλολογίας, κατοίκου Θεσσαλονίκης

Μακαριώτατε Πρόεδρε καὶ Σεβασμιώτατοι Συνοδικοὶ Ἀρχιερεῖς,
πολλὰ τὰ ἔτη Σας

Πληροφορηθεὶς ὅτι ὁ Αἰδεσιμολογιώτατος Πρωτοπρεσβύτερος π. Ἰωάννης Κ. Διώτης ἀπέστειλεν εἰς ἅπαντα τὰ μέλη τῆς Ἱερᾶς Συνόδου συγκλονιστικὸν καὶ ἐμπεριστατωμένον ὑπόμνημα (8-12-2014) διὰ τὰ ἐν Ναυπάκτῳ συνεχιζόμενα ἐκρηκτικὰ καὶ ἀναταρακτικὰ ἐκκλησιαστικὰ γεγονότα, ἐζήτησα καὶ ἔλαβον ἀντίγραφον. Ἔμεινον ἄναυδος, ἔκπληκτος καὶ κατάπληκτος.

Πράγματι, «τοιοῦτον φαινόμενον πρωτοφανοῦς ἐκκλησιολογικοῦ ἐκτροχιασμοῦ οὐδέποτε παρετηρήθη εἰς τὸν χῶρον τῆς ἐν Ἑλλάδι Ἐκκλησίας», ὡς ἀποκαλύπτει καὶ καταγγέλλει ὁ π. Ἰωάννης Διώτης. Τὸ κῦρος τῆς Ἱερᾶς Συνόδου ἐπλήγη ὀδυνηρῶς καὶ ἡ Ἐκκλησιαστικὴ Δικαιοσύνη κατερρακώθη, ὑπαιτιότητι τοῦ Μητροπολίτου Ναυπάκτου κ. Ἱεροθέου Βλάχου.

Ὁ π. Ἰωάννης Διώτης ἐρευνᾷ ἐπισταμένως ἐπὶ ἔτη τὴν τεταραγμένην ἐκκλησιαστικὴν κατάστασιν τῆς Ναυπάκτου μὲ παγκοσμίους διαστάσεις διὰ τῶν ἠλεκτρονικῶν καὶ ἐντύπων ἐπικοινωνιακῶν μέσων καὶ ἔγραψε τρία βιβλίᾳ διὰ τὴν κατάστασιν αὐτήν, οἱ τίτλοι τῶν ὁποίων εἶναι οἱ ἑξῆς: «ΤΕΡΑΤΑ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΑ ΤΟΥ ΝΑΥΠΑΚΤΟΥ ΙΕΡΟΘΕΟΥ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΜΟΝΗΣ ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΣΕΩΣ», «ΒΑΝΑΥΣΑ ΣΥΝΟΔΙΚΑ ΕΠΙΤΙΜΙΑ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΘΕΛΗΣΙΝ ΤΟΥ ΝΑΥΠΑΚΤΟΥ ΙΕΡΟΘΕΟΥ» καὶ «Ἡ ἀπομυθοποίησις ἑνὸς Ἐπισκόπου – ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΕΤΑΙ Ο ΝΑΥΠΑΚΤΟΥ ΙΕΡΟΘΕΟΣ – Νά φύγῃ ὁ Δεσπότης τῆς Ναυπάκτου».

Καὶ τὰ δύο πρῶτα βιβλία τοῦ π. Ἰωάννου εἶναι ἐντυπωσιακὰ ἀπὸ ἀπόψεως ἀποκαλυπτικῆς ἀξίας. Τὸ τρίτον ὅμως βιβλίον αὐτοῦ «ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΕΤΑΙ Ο ΝΑΥΠΑΚΤΟΥ ΙΕΡΟΘΕΟΣ» εἶναι συνταρακτικόν. Ἡ ἀπορία ὅσων ἀνέγνωσαν τὸ τρομερὸν καὶ ἀπακαλυπτικὸν αὐτὸ βιβλίον - κεραυνὸς (600 σελίδων περίπου) εὑρίσκονται ἐν διττῇ ἀπορίᾳ: Πῶς τολμᾷ νὰ παραμένῃ ἀκόμη ὡς Ποιμενάρχης τῆς Ἐκκλησίας ὁ Ἐπίσκοπος Ἱερόθεος Βλάχος καὶ δὲν παρῃτήθη ἀμέσως μετὰ τὴν κυκλοφορίαν τοῦ βιβλίου αὐτοῦ, οἰκειοθελῶς, διὰ λόγους συνειδήσεως, ὡς εἶχεν ἀδήριτον ὑποχρέωσιν, καὶ ἀφοῦ δὲν ἐπέδειξε τὴν τοιαύτην Ἐπισκοπικὴν εὐαισθησίαν καὶ δὲν εἶχε τὸ στοιχειῶδες φιλότιμον καὶ τὴν ἀπαιτουμένην εὐσυνειδησίαν ὁ Ναυπάκτου κ. Ἱερόθεος, διατί ἡ Ἱερὰ Σύνοδος δὲν ἔδρασεν, αὐτεπαγγέλτως, ἐνώπιον τῶν πρωτοφανῶν, φρικιαστικῶν καὶ ἀνατριχιαστικῶν ἀποκαλύψεων εἰς βάρος τοῦ ὑφισταμένου Αὐτῆς Μητροπολίτου Ναυπάκτου κ. Ἱεροθέου Βλάχου διὰ νὰ κηρύξῃ ἔκπτωτον ἤ καὶ νὰ καθαιρέσῃ τὸν σκανδαλοποιὸν τοῦτον Ἀρχιερέα;;;  Ὅταν γίνῃ ἡ δημοσία παρουσίασις τοῦ βιβλίου τούτου τοῦ Αἰδεσιμολογιωτάτου Πρωτοπρεσβυτέρου π. Ἰωάννου Κ. Διώτη, ὁ Δεσπότης κ. Ἱερόθεος Βλάχος ἐξ Ἰωαννίνων δὲν θὰ ἔχῃ ποῦ νὰ κρύψῃ τὴν κεφαλήν του ἀπὸ μεγάλην ἐντροπὴν καὶ δὲν θὰ δυνηθῇ νὰ παραμείνῃ ὡς Ἡγέτης Μητροπόλεως τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας.

Τὸ βιβλίον αὐτὸ τοῦ π. Ἰωάννου, πρὸ ἔτους καὶ πλέον, ἐστάλη εἰς τὸν Μακαριώτατον Ἀρχιεπίσκοπον κ. Ἱερώνυμον καὶ εἰς ὅλους τοὺς Μητροπολίτας. Εἰς δὲ τὰς οἰκίας καὶ τὰ καταστήματα τῆς Ναυπάκτου διενεμήθη ἔντυπον κριτικῆς τοῦ ἐν λόγῳ βιβλίου μὲ τὸν τίτλον: «ΣΥΓΓΡΑΦΙΚΟΣ ΠΥΡΑΥΛΟΣ ΕΒΟΜΒΑΡΔΙΣΕ ΤΟ ΕΠΙΣΚΟΠΕΙΟΝ ΤΗΣ ΝΑΥΠΑΚΤΟΥ». Ἐπιφανὴς Μητροπολίτης ἔγραψεν εἰς τὸν π. Ἰωάννην: «Θαυμάζω, π. Ἰωάννη, πῶς βρῆκες αὐτὸ τὸ ὑλικὸ διὰ τὸ βιβλίον αὐτό». Ἄλλος δὲ Μητροπολίτης, καθὼς καὶ πανεπιστημιακοὶ Καθηγηταὶ εἶπον ὅτι αὐτὸ τὸ βιβλίον εἶναι «διατριβή».

Ὅπως ἐπισημαίνει ὁ π. Ἰωάννης εἰς τὸ ἐν ἀρχῇ ἀναφερθέν ὑπόμνημά του, ἐὰν δι’ οἱονδήποτε Πρεσβύτερον, Διάκονον, Μοναχὸν ἡ Μοναχὴν ὑπῆρχεν ἕν δημοσίευμα μὲ

μίαν ἁπλῆν κατηγορίαν, θὰ ἐκινεῖτο ἀμέσως ὑπὸ τῆς ἁρμοδίας ἐκκλησιαστικῆς Ἀρχῆς ἡ διαδικασία διερευνήσεως τῆς περιπτώσεως.

Ὁ π. Ἰωάννης Διώτης πρέπει νὰ ἐπαινεθῇ ἀπὸ τὴν Ἱερὰν Σύνοδον, διότι μὲ τὰ τρία βιβλία τοῦ π. Ἰωάννου καὶ μὲ ἄλλα κείμενα αὐτοῦ (λίαν κοπιώδης καὶ χρονοβόρος ἔρευνα) διὰ τὴν ἐκκλησιαστικὴν ἀναταραχὴν τῆς Ναυπάκτου ἡ Ἱερὰ Σύνοδος ἀπέκτησε διὰ πρώτην φορὰν τοιαύτην ἐμπειρίαν, ὥστε νὰ μὴ δέχηται εἰς τὸ ἑξῆς, μεροληπτικῶς καὶ ἀνεξετάστως, κατηγορίας τῶν οἰκείων Μητροπολιτῶν κατὰ Κληρικῶν καὶ Μοναχῶν. Τὰ κρατοῦντα σχετικῶς μέχρι σήμερον ἐμποδίζουν τοὺς νέους να ἱερωθοῦν.

Μακαριώτατε καὶ Σεβασμιώτατοι, ὑποβάλλω, κανονικῶς καὶ νομίμως, καταγγελτήριον ἀναφοράν μου εἰς τὴν Διαρκῆ Ἱερὰν Σύνοδον τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος κατὰ τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Ναυπάκτου καὶ Ἁγίου Βλασίου κ. Ἱεροθέου Βλάχου. Καταγγέλλω τὸν Μητροπολίτην τοῦτον ὡς ὑπαίτιον διασυρμοῦ τοῦ Συνοδικοῦ κύρους καὶ καταρρακώσεως τῆς Ἐκκλησιαστικῆς Δικαιοσύνης καὶ ὡς ἔνοχον βαρυτάτων κανονικῶν παραπτωμάτων καὶ νομικῶν ἀδικημάτων. Ἡ καταγγελία μου αὐτὴ στηρίζεται κυρίως εἰς τὸ τρίτον ὡς ἄνω βιβλίον τοῦ π. Ἰωάννου Διώτη («ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΕΤΑΙ Ο ΝΑΥΠΑΚΤΟΥ ΙΕΡΟΘΕΟΣ»), εἰς τὸ ὁποῖον ἀναφέρονται καὶ αἱ παραπομπαὶ τῶν σελίδων.

Μακαριώτατε καὶ Σεβασμιώτατοι, ὁ Ναυπάκτου κ. Ἱερόθεος, μὲ τὴν δεκαπενταετῆ ἄδικον καὶ ἀγρίαν πολεμικήν του κατὰ τῆς ἐν Ναυπάκτῳ Ἱερᾶς Μονῆς Μεταμορφώσεως τοῦ Σωτῆρος ἐγένετο ὑπαίτιος νὰ ριφθῇ ἡ Ἱερὰ Σύνοδος εἰς βάραθρον ἀνυποληψίας καὶ νὰ καταρρακωθῇ ἡ Ἐκκλησιαστικὴ Δικαιοσύνη ἐν σχέσει πρὸς τὴν ἐν Ναυπάκτῳ ἐκκλησιαστικὴν τραγῳδίαν. Ὁ Ναυπάκτου καυχᾶται ὅτι ἔλαβε δεκάδας Συνοδικῶν ἀποφάσεων ὑπὲρ αὐτοῦ καὶ ἐναντίον τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Μεταμορφώσεως καὶ τοῦ Πρωτοπρεσβυτέρου π. Ἰωάννου Κ. Διώτη. Ὅμως, ὅσαι ἐκ τῶν ἀποφάσεων αὐτῶν ἔχουν ἐλεγχθῆ ἐλήφθησαν ἀναρμοδίως, ἀντικανονικῶς, παρανόμως, αὐθαιρέτως, δικτατορικῶς καὶ ἀπανθρώπως. Εἰς τὸ βιβλίον τοῦ π. Ἰωάννου Διώτη (σελ. 279) ὑπάρχει καὶ τὸ κεφάλαιον «ΔΕΙΓΜΑΤΑ ΤΡΑΓΕΛΑΦΙΚΩΝ ΣΥΝΟΔΙΚΩΝ ΑΠΟΦΑΣΕΩΝ». Ὁ Ναυπάκτου κ. Ἱερόθεος δὲν διστάζει νὰ παραπλανᾷ καὶ νὰ παρασύρῃ τὴν Ἱερὰν Σύνοδον μὲ διαφόρους μεθοδεύσεις του διὰ νὰ λαμβάνῃ, ἅμα τῇ ἀναγνώσει τῆς παραγγελίας του καὶ ἐν τῇ αὐτῇ Συνοδικῇ Συνεδρίᾳ, ἀποφάσεις τῆς Ἱερᾶς Συνόδου τῆς ἀπολύτου ἀρεσκείας του, ἀδιαφορῶν ἐντελῶς ἐὰν θὰ ἐκτεθῇ δεινῶς ἡ Ἱερὰ Σύνοδος.

Μακαριώτατε καὶ Σεβασμιώτατοι, τὸ ρωμαλαῖον κείμενον τοῦ ὑπομνήματος τοῦ π. Ἰωάννου ἔθεσα ὑπ’ ὄψιν καὶ ἄλλων εἰδημόνων καὶ κατετρόμαξαν. Δὲν δύνανται νὰ ἐξηγήσουν μὲ ποῖον πραγματικὸν αἰτιολογικὸν ἡ Ἱερὰ Σύνοδος ἐπέβαλεν εἰς τὴν Ἱερὰν Μονὴν Μεταμορφώσεως τοῦ Σωτῆρος Ναυπάκτου τὸ ἐπιτίμιον τῆς ἀκοινωνησίας καὶ μάλιστα μετὰ στερήσεως καὶ αὐτῆς τῆς Θείας Μεταλήψεως, ἅμα τῇ ἀναγνώσει τῆς ἀγνώστου εἰς τοὺς ἐπιτιμηθέντας καταγγελίας τοῦ κατηγόρου των Μητροπολίτου Ναυπάκτου κ. Ἱεροθέου καὶ ἐν τῇ αὐτῇ Συνεδρίᾳ, χωρὶς νὰ γνωρίζουν οἱ ἐπιτιμηθέντες ὅτι ἦσαν κατηγορούμενοι, χωρὶς νὰ κληθοῦν εἰς ἀπολογίαν καὶ χωρὶς νὰ τηρηθῇ οὐδεμία Δικονομικὴ Ἀρχὴ καὶ ἀποδεικτικὴ διαδικασία. Ὁ π. Ἰωάννης ἀπέδειξε μὲ ἀδιάσειστον ἐπιχειρηματολογίαν ὅτι ἡ ὑπ’ ἀριθμ. 3519/6-9-2007 Συνοδικὴ ἀπόφασις ἐπιβολῆς τοῦ ἐν λόγῳ ἐπιτιμίου εἶναι αὐθαίρετος, ἀντικανονική, παράνομος καὶ δικτατορική.

Μακαριώτατε καὶ Σεβασμιώτατοι, ὄχι μόνον τὸν π. Ἰωάννην, ἀλλὰ καὶ ὅλους ἡμᾶς συνταράσσει τὸ γεγονὸς ὅτι ἡ Ἱερὰ Σύνοδος, καίτοι παρῆλθον ἑπτὰ (7) ἔτη, συνεχίζει ἀκόμη νὰ ἀπαγορεύῃ εἰς τοὺς πολλοὺς θεολόγους, ἄλλους ἐπιστήμονας καὶ ἁπλοῦς Μοναχοὺς τῆς ἐν λόγῳ Ἱερᾶς Μονῆς τὴν Θείαν Μετάληψιν, ἕνεκα μιᾶς νομίμου (ναί, νομίμου) ἐπανεκλογῆς Ἡγουμένου καὶ χωρὶς νὰ ἔχουν κατηγορηθῆ οἱ ἐπιτιμηθέντες δι’ οὐδὲν προσωπικόν των παράπτωμα. Αὐτὸ εἶναι δικτατορία. Αὐτὸ εἶναι φασισμός. Αὐτὸ εἶναι αὐθαιρεσία. Αὐτὸ εἶναι πνευματικὴ ἀναλγησία. Αὐτὸ εἶναι ἀπανθρωπία. Αὐτὸ εἶναι ἐκκλησιαστικὴ βαρβαρότης. Οὐδεὶς ἀμφιβάλλει ὅτι τὸ ἐπιτίμιον τοῦτο εἶναι ἄκυρον, ἀνυπόστατον, ἐξωπραγματικὸν καὶ κατ’ οὐσίαν ἀνύπαρκτον. Πῶς τολμᾶτε νὰ λειτουργῆτε, ὅπως ἐρωτᾷ καὶ ὁ π. Ἰωάννης, διατηροῦντες ἐπὶ τόσα ἔτη αὐτὸ τὸ ἐξαθλιωτικὸν καὶ καταπεριφρονητικὸν ἐπιτίμιον ἐντολῶν τῆς Ἁγίας Γραφῆς, ἱερῶν Κανόνων, νομικῶν διατάξεων, συνταγματικῶν ἐπιταγῶν καὶ πάσης ἠθικῆς καὶ πνευματικῆς τάξεως; Ἡ ἐπιβολὴ καὶ ἡ τοιαύτη πολυετὴς παράτασις ἑνὸς τοιούτου βαρβάρου, ἀπανθρώπου, αὐθαιρέτου, ἀντικανονικοῦ, παρανόμου, διαβολικοῦ, σατανικοῦ, δαιμονικοῦ καὶ ἀνατρεπτικοῦ τοῦ Κανονικοῦ Δικαίου Συνοδικοῦ ἐπιτιμίου εἶναι ὄνειδος καὶ καταστροφὴ τοῦ κύρους, τῆς σοβαρότητος καὶ τῆς ἀξιοπιστίας τῆς Διοικούσης καὶ Ποιμαινούσης Ἐκκλησίας. Ἡ ὅλη αύτὴ θλιβερὰ καὶ πρωτοφανὴς κατάστασις εἶναι κατόρθωμα τοῦ Ναυπάκτου κ. Ἱεροθέου Βλάχου, χωρὶς νὰ ἀπαλλάσσεται ἡ Ἱερὰ Σύνοδος ἀπὸ τὰς τεραστίας ἱστορικὰς εὐθύνας Αὐτῆς.

Μακαριώτατε καὶ Σεβασμιώτατοι, προεκλήθη φρικτὸς καὶ ἀνατριχιαστικὸς σκανδαλισμὸς εἰς ὅλους ἐκείνους οἱ ὁποῖοι ἐπληροφορήθησαν ὅτι ἡ Ἱερὰ Σύνοδος, διὰ νὰ ἱκανοποιήσῃ τὸ ἐκδικητικὸν μένος τοῦ Ναυπάκτου κ. Ἱεροθέου κατὰ τοῦ π. Ἰωάννου Κ. Διώτη, ἐνήργησεν ἀναρμοδίως, παρανόμως, ἀντικανονικῶς, αὐθαιρέτως καὶ ἐξωφρενικῶς εἰς βάρος τοῦ π. Ἰωάννου μὲ τρεῖς ψευδολογικάς, ἐξωπραγματικάς, συκοφαντικάς καὶ ἐπιτιμητικὰς ἀποφάσεις Αὐτῆς, ὅπως παρήγγειλε καὶ ἐμεθόδευσε τὰς ἀποφάσεις αὐτὰς ὁ κ. Ἱερόθεος, διὰ δῆθεν συκοφαντικὰ εἰς βάρος του κείμενα τοῦ π. Ἰωάννου, χωρὶς νὰ γνωστοποιηθοῦν προηγουμένως εἰς τὸν π. Ἰωάννην αἱ καταγελίαι τοῦ κατηγόρου του Μητροπολίτου Ναυπάκτου κ. Ἱεροθέου, χωρὶς νὰ κληθῇ οὗτος εἰς ἀπολογίαν καὶ ἐν γένει κατὰ προκλητικὴν παράβασιν ἱερῶν Κανόνων, νομικῶν διατάξεων, ἀνεξετάστως καὶ ἄνευ οὐδεμιᾶς ἀποδεικτικῆς διαδικασίας. Ἡ Ἱερὰ Σύνοδος, χάριν τοῦ Ναυπάκτου Ἱεροθέου, ἔχει ἐπιληφθῆ, ἀναρμοδίως, παρανόμως, ἀντικανονικῶς καὶ μὲ σκανδαλώδη μεροληψίαν εἰς βάρος τῆς ἱερᾶς Μονῆς Μεταμορφώσεως ναυπάκτου καὶ τοῦ π. Ἰωάννου Διώτη, καθαρῶς τοπικπῶν ζητημάτων τῆς Μητροπόλεως Ναυπάκτου, ὑποκαταστήσασα προκλητικῶς καὶ αὐτὰ τὰ Ἐκκλησιαστικὰ Δικαστήρια, χωρὶς νὰ διαθέτῃ οὐδένα ἀποδεικτικὸν μηχανισμόν. Ἐντροπὴ καὶ ἀποτροπιασμός !!!

Ἀνήκουστον !  Ἀφάνταστον !  Ἀπίστευτον !  Ὁ π. Ἰωάννης περιγράφει ἕνα πρωτοφανῆ καὶ τερατώδη ἐκκλησιολογικὸν ἐκτροχιασμὸν εἰς τὸ ἐν Ἀθήναις Συνοδικὸν Μέγαρον. Ὅταν ὑπέβαλε πρότασιν εἰς τὴν Ἱερὰν Σύνοδον νὰ γίνῃ Συνοδικὴ ἡ Ἱερὰ Μονὴ Μεταμορφώσεως τοῦ Σωτῆρος Ναυπάκτου πρὸς ἐκτόνωσιν τῆς ἐκεῖ ἐκκλησιαστικῆς ἀναταραχῆς, ὁ Ναυπάκτου κ. Ἱερόθεος διέστρεψε, παρανοϊκῶς, τὴν ἐνέργειαν αὐτὴν τοῦ π. Ἰωάννου καὶ παρέσυρε τὴν Ἱερὰν Σύνοδον νὰ καταστήσῃ κατηγορούμενον τὸν π. Ἰωάννην ἐπὶ τυρείᾳ καὶ φατρίᾳ, τὸν ὁποῖον παρέπεμψεν εἰς τὴν Ἱερὰν Ἀρχιεπισκοπὴν Ἀθηνῶν διὰ νὰ ἀνακριθῇ ὡς καθαιρετέος, διότι τὰ βαρύτατα κανονικὰ παραπτώματα τῆς τυρείας καὶ τῆς φατρίας συνεπάγονται τὴν ποινὴν τῆς καθαιρέσεως.

Μακαριώτατε καὶ Σεβασμιώτατοι, φρίξατε καὶ τρομάξατε ! Ὅπως γράφει ὁ π. Ἰωάννης, ἡ μετατροπὴ Ἱερῶν Μονῶν εἰς Συνοδικὰς προβλέπεται, ρητῶς καὶ σαφῶς, ὑπὸ τοῦ Συνοδικοῦ Κανονισμοῦ περὶ Ἱερῶν Μονῶν. Ὡς ἔχω πληροφορηθῆ, ὁ Μακαριώτατος Ἀρχιεπίσκοπος κ. Ἱερώνυμος πολὺ ἐλυπήθη, πληροφορηθεὶς ἐκ τῶν ὑστέρων ὅτι ὑπέγραψε, καλῇ τῇ πίστει, τρεῖς φορὰς ὅτι ὁ π. Ἰωάννης Διώτης ὑπέπεσεν εἰς τὰ ἀποκρουστικὰ παραπτώματα τῆς τυρείας καὶ τῆς φατρίας διὰ τὴν πρότασίν του νὰ γίνῃ Συνοδικὴ ἡ περίφημος Ἱερὰ Μονὴ Μεταμορφώσεως Ναυπάκτου. Τὸ συνταρακτικὸν τοῦτο καὶ ἄνευ προηγουμένου γεγονὸς ἐγένετο ἐξ αἰτίας τοῦ Μητροπολίτου Ναυπάκτου κ. Ἱεροθέου Βλάχου. Ὁ π. Ἰωάννης, εἰς τὰ τρία μέχρι τώρα βιβλία του περὶ τῆς ἐν Ναυπάκτῳ ἐκκλησιαστικῆς τραγῳδίας, ἀπεκάλυψε παρομοίαν, ὡς καὶ πολλὰς ἄλλας ἐκκλησιολογικὰς φρικαλεότητας ἐντὸς τοῦ ἐν Ἀθήναις Συνοδικοῦ Μεγάρου εἰς βάρος τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Μεταμορφώσεως Ναυπάκτου, ἐξ αἰτίας καὶ πρὸς χάριν τοῦ Ναυπάκτου κ. Ἱεροθέου Βλάχου.

Μακαριώτατε καὶ Σεβασμιώτατοι, ὁ π. Ἰωάννης Κ. Διώτης δὲν εἶναι τυχαῖος Κληρικός. Δὲν διαθέτει πολλοὺς Ἱερωμένους ἡ Ἐκκλησία τοῦ θεολογικοῦ καὶ ἐκκλησιαστικοῦ ἀναστήματος τοῦ π. Ἰωάννου, ὁ ὁποῖος «προσέφερε πολλὰ εἰς τὴν Ἐκκλησίαν, εἰς τὴν Κοινωνίαν καὶ εἰς τὰ Ἑλληνικὰ Γράμματα», κατὰ τὴν Ἀκαδημίαν Ἀθηνῶν, ἡ ὁποία ἐτίμησε δεόντως τὸν π. Ἰωάννην ὡς «θεολόγον, δημοσιογράφον, συγγραφέα καὶ ἐκδότην», δι’ ὅλην τὴν κοινωφελῆ δρᾶσιν του καὶ ἰδιαιτέρως ἐπειδὴ εἰργάσθη ἀόκνως ἐπὶ εἴκοσι (20) ἔτη διὰ νὰ ἐπανεκδώσῃ ἐν Ἑλλάδι (πρώτην φορὰν) τὴν «ΕΛΛΗΝΙΚΗΝ ΠΑΤΡΟΛΟΓΙΑΝ» τοῦ J.-P. Migne μὲ προσθήκην εἰς τοὺς τόμους χιλιάδων σελίδων μὲ ἀξιόλογα νέα ἐπιστημονικὰ κείμενα (εἰσαγωγαί, βιβλιογραφίαι, βιογραφικὰ στοιχεῖα, πίνακες κ.λπ.). Τὸ μνημειῶδες καὶ ἱστορικὸν αὐτὸ ἔργον εἶναι ἡ διεθνὴς πηγὴ τῶν Πατερικῶν καὶ Βυζαντινῶν κειμένων. Ἐπισημαίνεται, ἐπὶ τῇ εὐκαιρίᾳ, ὅτι ὁ π. Ἰωάννης Διώτης, συνέχεια τῆς Πατρολογίας τοῦ Migne, ἵδρυσε τὴν νέαν μεγαλειώδη ἐκδοτικὴν Σειρὰν «ΜΕΤΑΒΥΖΑΝΤΙΝΑ ΚΕΙΜΕΝΑ», τῆς ὁποίας εἶναι καὶ ὁ Γενικὸς Ἐπιμελητής. Ὡς δὲ ἐξήγγειλεν ὁ π. Ἰωάννης, συνέχεια τῶν Μεταβυζαντινῶν Κειμένων, θὰ ἀκολουθήσῃ καὶ ἡ ἐκδοτικὴ Σειρὰ «ΝΕΩΤΕΡΑ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ» (1800-2000), ὥστε ὅλοι οἱ ἀνεπανάληπτοι πνευματικοὶ θησαυροὶ τῶν δύο χιλιάδων (2.000) ἐτῶν τοῦ Χριστιανισμοῦ νὰ συγκεντρωθοῦν (διὰ πρώτην φορὰν) εἰς ἑνιαῖον ἐκδοτικὸν σῶμα (corpus). Θὰ εἶναι τὸ μγαλύτερον ἐκδοτικὸν γεγονὸς παγκοσμίως καὶ ὁ φωτεινότερος πνευματικὸς φάρος τῆς Γῆς μετὰ τὴν Ἁγίαν Γραφήν.

Καὶ ἡ Ἱερὰ Σύνοδος ἀπένειμεν εἰς τὸν π. Ἰωάννην τιμητικὴν διάκρισιν ὑψηλοῦ ἐπιπέδου, τὸ Παράσημον τοῦ Ἀποστόλου Παύλου (Χρυσοῦς Σταυρὸς μετὰ Ἀστέρος), «οὐ μόνον ὑπὸ τὴν ἰδιότητα τοῦ εὐλαβεστάτου τῆς Πίστεως ἡμῶν λειτουργοῦ, ἀλλὰ καὶ αὐτὴν τοῦ φρυκτωροῦ τῆς Ἑλληνορθοδόξου Παραδόσεως τοῦ Γένους ἡμῶν», ὅπως καὶ πολλοὶ ἄλλοι κορυφαῖοι παράγοντες ἐτίμησαν καὶ ἐπῄνεσαν τὸν ἀκάματον καὶ ἱκανὸν τοῦτον ἐργάτην τῆς Ἐκκλησίας, ὁ ὁποῖος ἐπὶ πολλὰς δεκαετίας ἐξακολουθεῖ νὰ ἀγωνίζεται σθεναρῶς ὑπὲρ τῆς Ὁρθοδοξίας καὶ τοῦ Ἑλληνισμοῦ. Ὁ δὲ Πατριάρχης Μόσχας καὶ πασῶν τῶν Ρωσιῶν κ. Κύριλλος ἀπένειμεν ὁ ἴδιος προσωπικῶς εἰς τὸν π. Ἰωάννην Διώτην τιμητικὸν Παράσημον «διὰ τὸ μεγαλόπνοον ἔργον ἀναπτύξεως τῆς Ἐκκλησιαστικῆς Ἐπιστήμης καὶ τῆς πνευματικῆς διαφωτίσεως». Προστίθενται ἀκόμη δύο μόνον ἀπὸ πλῆθος ἄλλων προσωπικαὶ μαρτυρίαι ὑπὲρ τοῦ π. Ἰωάννου Διώτη. Ὁ μὲ πολλοὺς τιμητικοὺς τίτλους διακεκριμένος Καθηγητὴς τῆς Θεολογικῆς Σχολῆς τοῦ Πανεπιστημίου Ἀθηνῶν κ. Εὐάγγελος Δ. Θεοδώρου, εἰς ἐπιστολήν του, δημοσιευθεῖσαν εἰς τὴν ἀρχὴν τοῦ Α΄ τόμου τῆς Σειρᾶς «ΜΕΤΑΒΥΖΑΝΤΙΝΑ ΚΕΙΜΕΝΑ», ἔγραψε καὶ αὐτὰ πρὸς τὸν π. Ἰωάννην Κ. Διώτην:

«Μὲ τὴν βραβευθεῖσαν καὶ ὑπὸ τῆς Ἀκαδημίας Ἀθηνῶν νέαν ἔκδοσίν σας ἐν Ἑλλάδι τῆς Πατρολογίας τοῦ J.-P. Migne μὲ σπουδαῖα ἐπιστημονικὰ συμπληρώματα καὶ μὲ τὴν ἀρξαμένην ἔκδοσιν τῶν «ΜΕΤΑΒΥΖΑΝΤΙΝΩΝ ΚΕΙΜΕΝΩΝ» καὶ τῶν ἐν συνεχείᾳ «ΝΕΩΤΕΡΩΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΩΝ ΚΕΙΜΕΝΩΝ»καθίστασθε μέγας πνευματικὸς εὐεργέτης τῆς Ἐκκλησίας καὶ τοῦ Ἔθνους».

Ἐπίσης, ὁ Διδάκτωρ Θεολογίας καὶ Φιλοσοφικῆς κ. Νικόλαος Κ. Χαρακᾶκος ἔγραψεν ὅτι: «Ὁ π. Ἰωάννης Διώτης εἶναι μία ὀρθόδοξος χριστιανικὴ καὶ ἀγωνιστικὴ προσωπικότης. Ἀποτελεῖ ἀξίαν παντὸς ἐπαίνου. Εἶναι δεινὸς θεολόγος καὶ Πρότυπον Ἤθους καὶ Δράσεως δι’ ἡμᾶς τοὺς συγχρόνους ἑλληνορθοδόξους θεολόγους».

Ὁ π. Ἰωάννης Διώτης εἶναι ὁ μικρόσωμος γίγας τῆς πέννας, τὴν ὁποίαν ἐχρησιμοποίησε καὶ χρησιμοποιεῖ, μὲ καθαρὰν καὶ δυνατὴν κριτικὴν σκέψιν, πάντοτε ὑπὲρ τῆς Ἀληθείας καὶ τῆς Δικαιοσύνης. Ὁ ἀείμνηστος ἀγωνιστὴς τῆς Ὀρθοδοξίας Ἀρχιμανδρίτης Χαραλάμπης Βασιλόπουλος εἶπεν ὅτι: «ἡ πέννα τοῦ π. Ἰωάννου Διώτη εἶναι δαγκάνα» (ὅπου χρειάζεται). Ὁ δὲ Καθηγητὴς τῆς Ἀρχαίας Ἑλληνικῆς Φιλοσοφίας ἐν τῇ Φιλοσοφικῇ Σχολῇ τοῦ Πανεπιστημίου Ἀθηνῶν κ. Κωνσταντῖνος Νιᾶρχος εἶπεν ὅτι: «ὁ π. Ἰωάννης ἔχει λεονταρίσσια πέννα».

Ὁ π. Ἰωάννης ἀπεκάλυψε καὶ κατήγγειλε «τέρατα καὶ σημεῖα» τοῦ Ναυπάκτου κ. Ἱεροθέου κατὰ τῆς περιφήμου Ἱερᾶς Μονῆς Μεταμορφώσεως Ναυπάκτου. Ὁ Ναυπάκτου ἐξηπάτησεν ἀκόμη καὶ τὰ Συνοδικὰ Δικαστήρια, ὡς καὶ τὴν Ἱερὰν Σύνοδον, ὅπως ἀπεκάλυψεν ὁ π. Ἰωάννης, διὰ νὰ ἐκδικηθῇ τὴν Ἱερὰν Μονὴν Μεταμορφώσεως. Ἀπεδείχθη μὲ ἀτράντακτα ἀποδεικτικὰ στοιχεῖα εἰς τὰ κείμενα τοῦ π. Ἰωάννου ὅτι ὁ Ποιμενάρχης τῆς Ναυπάκτου κ. Ἱερόθεος Βλάχος ὑπῆρξεν ἀσύστολος ψευδολόγος κατὰ συρροὴν καὶ κατ’ ἐπανάληψιν. Ὁ π. Ἰωάννης, εἰς τὸ βιβλίον του «ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΕΤΑΙ Ο ΝΑΥΠΑΚΤΟΥ ΙΕΡΟΘΕΟΣ», ἔθεσε καὶ τὸ κεφάλαιον «Φρικιαστικὰ ψευδολογήματα καὶ ἄλλα ἀνομήματα τοῦ Ναυπάκτου Ἱεροθέου» (σελ. 80) εἰς τὸ ὁποῖον καταχωρεῖ πεντήκοντα (50) συγκεκριμένας περιπτώσεις οἰκτρῶν ψευδολογημάτων τοῦ Ναυπάκτου κ. Ἱεροθέου. Ἀκόμη εἰς τὸ βιβλίον τοῦτο (σελ. 419) ἐπαναλαμβάνεται καὶ τὸ γραφὲν ὑπὸ τοῦ κορυφαίου Ἱεράρχου τῆς Ἐκκλησίας Μητροπολίτου Μεσσηνίας κυροῦ Χρυσοστόμου Θέμελεη ὅτι «ὁ Σεβ. Μητροπολίτης Ναυπάκτου καὶ Ἁγίου Βλασίου κ. Ἱερόθεος… ἔφθασεν εἰς τὸ σημεῖον νὰ γίνῃ καὶ ψευδολόγος». Εἰς ὅλον δὲ τὸ ἑξακοσίων (600) περίπου σελίδων τοῦτο βιβλίον εἶναι διεσπαρμέναι καὶ πολλαὶ ἄλλαι φρικώδεις ψευδολογίαι τοῦ περιέργου τούτου Ἐπισκόπου. Ἐπισημαίνω μίαν τοιαύτην δαιμονικὴν ψευδολογίαν, ἡ ὁποία ἀποτελεῖ καὶ ἰδιαίτερον κεφάλαιον τοῦ βιβλίου «ΑΠΕΣΤΡΑΦΗ ΤΟΝ ΤΙΜΙΟΝ ΣΤΑΥΡΟΝ Ο ΝΑΥΠΑΚΤΟΥ ΙΕΡΟΘΕΟΣ» (σελ. 167). Κατὰ τὴν τελετὴν τοῦ ἁγιασμοῦ τῶν ὑδάτων (Φῶτα 2013), ὁ Ναυπάκτου κ. Ἱερόθεος ἠρνήθη νὰ παραλάβῃ τὸν Τίμιον Σταυρὸν ἀπὸ τὸν κολυμβητὴν διὰ νὰ μὴ συγχαρῇ καὶ εὐλογήσῃ αὐτόν, ἐπειδὴ ὁ κολυμβητής συνδέεται μὲ τὴν Ἱερὰν Μονὴν Μεταμορφώσεως. Ἐπειδὴ κατὰ τὴν ἰδίαν ἡμέραν ὑπῆρξαν λίαν δυσμενῆ σχόλια εἰς τὸ Διαδίκτυον κατὰ τοῦ κ. Ἱεροθέου διὰ τὴν ἀνίερον αὐτὴν συμπεριφοράν του, αὐτός, εὑρεθεὶς εἰς ἀδιέξοδον, ἐδήλωσε δημοσίᾳ ὅτι ὁ κολυμβητὴς ἠρνεῖτο νὰ παραδώσῃ εἰς αὐτὸν τὸν Τίμιον Σταυρόν. Ἐγελοιοποιήθη ὁ Δεσπότης αὐτός !  Κατεξευτελίσθη!  Ἡ ἑωσφορικὴ καὶ κατάφωρος αὐτὴ ψευδολογία του ἀποδεικνύεται περιτράνως εἰς τὸ βιβλίον τοῦ π. Ἰωάννου. Καὶ μόνον διὰ τὸν λόγον αὐτὸν ἔπρεπε νὰ εἶχε καθαιρεθῆ ὁ Ἐπίσκοπος οὗτος. Ἀπηγόρευσεν ὁ Δεσπότης αὐτὸς τὴν Θείαν Λειτουργίαν καὶ τὴν Ἱερὰν Ἐξομολόγησιν μεγάλων Κατασκηνώσεων Συλλόγων, ἐπειδὴ οἱ Σύλλογοι αὐτοὶ συνδέονται μὲ τὴν Ἱερὰν Μονὴν Μεταμορφώσεως. Ἀλλὰ καὶ εἰς τὴν Μονὴν αὐτὴν ἐμεθόδευσεν ὁ κ. Ἱερόθεος τὴν Συνοδικὴν ἀπαγόρευσιν τῆς λατρείας τοῦ Θεοῦ. Ἀπίστευτον. Καὶ ὅμως ἀληθινόν. Προσεπάθησεν ὁ κ. Ἱερόθεος μὲ γραπτὴν ἀνίερον ἐντολήν του νὰ ἐμποδίσῃ τὴν ἀποπεράτωσιν τοῦ περικαλλεστάτου Ἱεροῦ ναοῦ Παναγίας τῆς Ναυπακτιωτίσσης, τὸν ὁποῖον αὐτὸς ἐθεμελίωσε καὶ κτίζει ἡ Ἱερὰ Μονὴ Μεταμορφώσεως. Ἀπηγόρευσε δὲ εἰς τὸν Ναὸν αὐτὸν καὶ τὴν τέλεσιν τῆς Θείας Λειτουργίας καὶ οἱασδήποτε ἑτέρας ἱεροτελεστίας, αὐθαιρέτως καὶ ἄνευ οὐδενὸς λόγου, παρὰ μόνον ἀπὸ μῖσος, ἐμπάθειαν, ἐκδικητικότητα καὶ ἐχθρότητα κατὰ τῆς Μονῆς. Δεσποτικὸν ἀνοσιούργημα! Ἠρνήθη ὁ Δεσπότης οὗτος νὰ χειροτονήσῃ πλειάδα Ἱεροδιακόνων καὶ Μοναχῶν τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Μεταμορφώσεως, κινούμενος πάλιν ἀπὸ ἐμπάθειαν, ἐκδικητικότητα καὶ ἐχθρότητα κατὰ τῆς Μονῆς, καίτοι ἔχει 35 περίπου ἐφημεριακὰ κενὰ εἰς τὴν Μητρόπολίν του. Τὴν ἄρνησίν του αὐτὴν καὶ τὴν ἀπαγόρευσιν τῆς Θείας Λειτουργίας ὁ π. Ἰωάννης Διώτης ἐχαρακτήρισεν ὡς «ΠΟΙΜΑΝΤΙΚΟΝ ΚΑΚΟΥΡΓΗΜΑ». Εἶναι δυσεξαρίθμητα τὰ ἔκτροπα, παρέκτροπα καὶ ἀνομήματα τοῦ σκανδαλωδῶς προστατευομένου ὑπὸ τῆς Ἱερᾶς Συνόδου καὶ διχάσαντος τὸ ποίμνιόν του Ἐπισκόπου κ. Ἱεροθέου Βλάχου. Εἶναι μέγας ὁ Δεσποτικὸς σκανδαλισμός. Χαρακτηριστικὰ τοῦ σκανδαλισμοῦ αὐτοῦ εἶναι ἡ αὔξησις καὶ ἡ καλυτέρα ὀργάνωσις τῶν αἱρετικῶν εἰς Ναύπακτον, αἱ σχετικαὶ φωναὶ μικρῶν παιδίων, ὅπως: «Μαμά, λέγει ψέματα ὁ Δεσπότης»; «Διατί, Γέροντα, δὲν σὲ ἀφήνει ὁ Δεσπότης νὰ λειτουργῇς; Θὰ γίνω ἐγὼ Δεσπότης καὶ θὰ σὲ ἀφήνω νὰ λειτουργῇς» (παιδάκι 4 ἐτῶν πρὸς τὸν Ἡγούμενον π. Σπυρίδωνα Λογοθέτην), ἡ ἄρνησις τοῦ Δημοτικοῦ Συμβουλίου Ναυπάκτου νὰ ἐγκρίνῃ πρότασιν διοργανώσεως τιμητικῆς ἐκδηλώσεως ὑπὲρ τοῦ Ναυπάκτου κ. Ἱεροθέου διὰ τὴν συμπλήρωσιν δεκαετοῦς ποιμαντορίας του, ἐπειδὴ διώκει ἀδίκως τὴν Μονὴν Μεταμορφώσεως καὶ πολλὰ ἄλλα.

Ὁ Δεσπότης τῆς Ναυπάκτου κ. Ἱερόθεος Βλάχος ἐπέφερεν εἰς τὴν τοπικὴν κοινωνίαν μεγίστην πνευματικὴν φθοράν, ἀλλὰ καὶ ἀπροσμέτρητον ὑλικὴν συμφορὰν εἰς τὴν Ἱερὰν Μονὴν Μεταμορφώσεως, τὴν μεγαλυτέραν καὶ τὴν πλέον ὠργανωμένην Μονὴν τῆς Μητροπόλεώς του, μὲ καταστρεπτικὰς οἰκονομικὰς ἐπιπτώσεις καὶ εἰς τὴν Μητρόπολιν.

Μὲ τὰς ἑκατὸν ἑξήκοντα (160) περίπου δικαστικὰς ἀντιπαραθέσεις του μεταξὺ αὐτοῦ καὶ τῆς Μονῆς ἐνώπιον Δικαστικῶν Ἀρχῶν, τὰς ὁποίας προεκάλεσεν ὁ κ. Ἱερόθεος μὲ ἰσαρίθμους παρανόμους ἐνεργείας του, χωρὶς νὰ δικαιωθῆ ὁ ἴδιος εἰς τὰς ἀντιπαραθέσεις αὐτάς, μὲ τὰς ἐκτρωματικὰς γραπτὰς συκοφαντίας του κατὰ τῆς Μονῆς καὶ τὰς σατανικὰς ἐκκλήσεις του πρὸς τὸν Λαὸν τοῦ Θεοῦ νὰ μὴ ἐνισχύῃ οἰκονομικῶς τὴν Μονήν, μὲ τὴν ἀπόλυσιν ἀπὸ ἐφημεριακὰς θέσεις τῶν Ἱερομονάχων τῆς Μονῆς καὶ μὲ τὴν ἄρνησίν του νὰ χειροτονήσῃ καὶ νὰ διορίσῃ (τότε δὲν εἶχον ἀπαγορευθῆ οἱ διορισμοὶ ἐφημερίων) πολλοὺς Ἀδελφοὺς τῆς Μονῆς καὶ μὲ πολλοὺς ἄλλους τρόπους, ὁ ἐκδικητικὸς οὗτος Ἐπίσκοπος ἐζημίωσε τὴν Μονὴν αὐτὴν πλέον τοῦ ἑνὸς ἑκατομμυρίου (1.000.000) εὐρώ. Αὐτὸς λοιπὸν, ὁ οἰκεῖος Ἐπίσκοπος Ἱερόθεος Βλάχος εἶναι ἐξ ὁλοκλήρου ὑπαίτιος διὰ νὰ μὴ ἔχῃ ἀποπερατωθῆ ἀκόμη ὁ προαναφερθεὶς μεγάλος καὶ περικαλλὴς Ἱερὸς Ναὸς Παναγίας τῆς Ναυπακτιωτίσσης καὶ διὰ τὴν διακοπὴν ἐκτελέσεως καὶ ἄλλων σημαντικῶν ἔργων τῆς Μονῆς. Οὐδεὶς ποτὲ Ἐπίσκοπος ἠμπόδισε κατὰ δαιμονικὸν τρόπον τὴν προκοπὴν Μονῆς τῆς Μητροπόλεώς του. Τὸ φαινόμενον τοῦτο εἶναι πρωτάκουστον.

Μὲ τὰς δαπάνας τῶν πολλῶν ὡς ἄνω δικαστικῶν ἀντιπαραθέσεων, μὲ τὰς δαπάνας ἐχθρικῶν δημοσιευμάτων καὶ ἄλλων ἐνεργειῶν κατὰ τῆς ἐν λόγῳ Ἱερᾶς Μονῆς Μεταμορφώσεως, ὁ Δεσπότης τῆς Ναυπάκτου ἐζημίωσεν εἰς μεγίστην ἔκτασιν καὶ τὴν μικρὰν καὶ πτωχὴν Μητρόπολίν του. Ἀλλὰ καὶ ἡ προαναφερθεῖσα ζημία τοῦ ἑνὸς καὶ πλέον ἑκατομμυρίου εὐρὼ εἰς βάρος τῆς Μονῆς εἶναι καὶ αὐτὴ εἰς τὴν πραγματικότητα ζημία τῆς Μητροπόλεως Ναυπάκτου, διότι ἡ Μονὴ αὐτὴ ἀνήκει εἰς τὴν Μητρόπολιν.

Μακαριώτατε καὶ Σεβασμιώτατοι, ἰδοὺ καὶ τὸ ἀσύλληπτον ὑπὸ ἀνθρωπίνης διανοίας. Ἡ Ἱερὰ Μονὴ Μεταμορφώσεως Ναυπάκτου εἶχε λάβει μίαν οἰκονομικὴν ἐπιχορήγησιν ἀπὸ κονδύλια τῆς Εὐρωπαϊκῆς Ἑνώσεως διὰ τὰ κτιριακὰ ἔργα της. Ἡ ἐπιχορήγησις αὐτὴ ἐχρησιμοποιήθη νομίμως ὑπὸ τῆς Μονῆς καὶ ὑπῆρξε γραπτῶς ἡ σχετικὴ κρατικὴ πιστοποίησις. Παραδόξως καὶ ἀπιστεύτως, μετὰ παρέλευσιν δεκαπέντε (15) ἐτῶν, ἐκινητοποιήθη ὁ Ναυπάκτου κ. Ἱερόθεος πρὸς ὅλας τὰς ἁρμοδίας κρατικὰς ὑπηρεσίας διὰ νὰ θέσῃ ὑπ’ ὄψιν αὐτῶν πραγματικὰς ἢ ἀνυπάρκτους τυπικὰς παρεκκλίσεις κατὰ τὴν ἐκτέλεσιν τῶν ἔργων τῆς ἐπιχορηγήσεως ἐν τῇ Μονῇ διὰ νὰ ἐπιτύχῃ ἀκύρωσιν τοῦ κρατικοῦ ἐλέγχου νομίμου διαθέσεως τῆς ἐπιχορηγήσεως, ὅπερ καὶ ἐπέτυχε, μὲ ἀποτέλεσμα τὸ ἁρμόδιον Ὑπουργεῖον νὰ ἀνακαλέσῃ τὴν ἐπιχορήγησιν καὶ νὰ ἀπαιτήσῃ τὴν ἐπιστροφὴν ὁλοκλήρου τοῦ χρηματικοῦ ποσοῦ τῆς ἐπιχορηγήσεως, τὸ ὁποῖον μὲ τοὺς νομίμους τόκους ὑπερβαίνει τὰ δύο ἑκατομμύρια (2.000.000) εὐρώ. Ὁ ἀθεόφοβος αὐτὸς Ποιμενάρχης καὶ πνευματικὸς ἡγέτης τῆς Ναυπάκτου ἐδημοσιοποίησε τὸ κατόρθωμά του αὐτό ὅσον εὐρύτερον ἠδυνήθη, μὲ κραυγάζουσαν χαιρεκακίαν, ἡ ὁποία εἶναι κατὰ πολὺ χειροτέρα καὶ αὐτοῦ τοῦ μίσους, διὰ νὰ ἐκθέσῃ ἀδίκως κατὰ τὸν πλέον ἐλεεινὸν τρόπον ὁλόκληρον τὴν ἀξιόλογον Μοναστικὴν Ἀδελφότητα τῆς Μονῆς. Ἐπειδὴ δὲ ἡ Μονὴ ἀδυνατεῖ νὰ ἐπιστρέψῃ τὸ ἰλιγγιῶδες αὐτό χρηματικὸν ποσόν, τὸ ὁποῖον ἔχει διαθέσῃ, πρέπει, ὡς λέγεται, νὰ ἐπιστρέψῃ τὸ ποσὸν αὐτὸ ἡ Μητρόπολις Ναυπάκτου, ἡ ὁποία εἶναι προϊσταμένη Ἀρχὴ τῆς Μονῆς. Ἀλλὰ καὶ ἡ Μητρόπολις ἀδυνατεῖ νὰ πληρώσῃ τὸ ποσὸν αὐτό, ὁπότε ἴσως ὑποχρεωθῆ ὁ ἴδιος ὁ Μητροπολίτης κ. Ἱερόθεος Βλάχος νὰ καταβάλῃ τὸ ποσὸν αὐτό, ἐὰν δὲν ἀνακληθῇ ἡ ὑπουργικὴ ἀπόφασις τῆς τοιαύτης ἐπιστροφῆς, τὴν ὁποίαν αὐτὸς προεκάλεσε. Κατάντημα καὶ αὐτὸ τῆς σατανικῆς Δεσποτικῆς ἐκδικητικότητος.

Ἀκόμη, ὁ Ναυπάκτου κ. Ἱερόθεος ἠγωνίσθη ἐπὶ ἔτη διὰ νὰ ἐπιτύχῃ, κινούμενος ἀπὸ ἐμπάθειαν καὶ ἐχθρότητα, κατεδαφίσεις δῆθεν παρανόμων κτισμάτων τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Μεταμορφώσεως μὲ συνεχεῖς παρεμβάσεις του εἰς τὰ ἁρμόδια Πολεοδομικὰ Γραφεῖα. Τοιαῦται κατεδαφίσεις δὲν ἐπραγματοποιήθησαν, διότι δὲν ὑπῆρξαν εἰς τὴν Μονὴν τοιαῦτα παράνομα κτίσματα. Συνέβη ὅμως τὸ θλιβερὸν νὰ παρασυρθοῦν ἀπὸ τὰς ἐμπαθεῖς ἐπιδιώξεις τοῦ Ναυπάκτου ὑπάλληλοι τῆς Πολεοδομίας εἰς παρανόμους σχετικὰς ἐνεργείας των καὶ νὰ εἶναι τώρα ὑπόδικοι εἰς τὰ ποινικὰ δικαστήρια. Ἀλλὰ καὶ ἐὰν ἀκόμη ὑπῆρχον πολεοδομικαὶ παρεκκλίσεις, ὁ κ. Ἱερόθεος, ὡς φυσικὸς προστάτης τῆς Μονῆς ἔπρεπε νὰ μεριμνήσῃ διὰ τὰς σχετικὰς νομιμοποιήσεις, ὅπως πράττουν ὅλοι οἱ ἄλλοι Μητροπολῖται δι’ ὅλα τὰ Ἐκκλησιαστικὰ Καθιδρύματα.

Προτίθεμαι νὰ τυπώσω τὴν παροῦσαν καταγγελίαν μου διὰ νὰ διανεμηθῇ εἰς οἰκίας καὶ καταστήματα τῆς Ναυπάκτου. Λαὲ τοῦ Θεοῦ τῆς κατὰ Ναύπακτον Ἐκκλησίας, ἀφοῦ ἡ Διοικοῦσα Ἐκκλησία, ἄγνωστον διὰ ποίους, κρατᾷ ἀκόμη ὡς Ποιμενάρχην τὸν κ. Ἱερόθεον Βλάχον, σὺ νὰ ἐκδιώξῃς αὐτὸν τὸν καταστροφέα τοῦ ἐξακουστου Μοναστηριοῦ σου καὶ κατασκανδαλίσαντα τὴν τοπικὴν κοινωνίαν, ἡ ὁποία ἔχει ἀνάγκην αὐτοῦ τοῦ ἱεροῦ κοσμήματος τοῦ τόπου. Οὐδεμίαν ἀνάγκην ἔχει ὅλη ἡ Ἱερὰ Μητρόπολις, προσωπικῶς τοῦ κ. Ἱεροθέου. Ὅταν ἀπομακρυνθῇ ὁ ἀκατάλληλος καὶ ἀποτυχών οὗτος Ποιμενάρχης, θὰ ἀντικατασταθῇ ἀμέσως, διότι ἀνέρχονται εἰς ἑκατοντάδας οἱ ἐκλόγιμοι πρὸς Ἀρχιερατείαν.

Ὁ π. Ἰωάννης Διώτης ἔγραψεν ὅτι ὁ Ἡγούμενος τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Μεταμορφώσεως Ναυπάκτου π. Σπυρίδων Λογοθέτης εἶναι δημιουργὸς ἑνὸς νέου Κάστρου τῆς Ὀρθοδοξίας καὶ εὐεργέτης τοῦ τόπου, ὅπως ἔχουν ἀνακοινώσει καὶ τὰ Ἐπαγγελματικὰ Σωματεῖα τῆς Ναυπάκτου, ἐνῷ ὁ κ. Ἱερόθεος εἶναι «ἀδίστακτος καταστροφεύς». «Ποιμένες πολλοὶ διέφθειραν τὸν ἀμπελῶνα μου» (Ἱερ. ιβ΄,10). Ὁ Ναυπάκτου κ. Ἱερόθεος Βλάχος καλεῖται νὰ κάμῃ αὐτοκριτικὴν διὰ νὰ διαπιστώσῃ μήπως ἀνήκει καὶ αὐτὸς εἰς τὴν κατηγορίαν τοιούτων ποιμένων.

Παρὰ πάντα ὅσα προεξετέθησαν καὶ ὅσα πολὺ περισσότερα ἀκόμη ἀπεκαλύφθησαν εἰς τὰ τρία βιβλία τοῦ π. Ἰωάννου Διώτη, εἰς τὸν Τύπον καὶ εἰς τὸ Διαδίκτυον, ἡ Ἱερὰ Σύνοδος, ἐπὶ μίαν δεκαπενταετίαν καὶ πλέον, ἀφήνει ἀνενόχλητον καὶ ἐντελῶς ἀσύδοτον τὸν ἀμφιλεγόμενον καὶ ἀντιλεγόμενον τοῦτον Ἀρχιερέα καὶ ἐκ παραλλήλου ἐφοδιάζει αὐτόν, ἀμέσως καὶ ἀνεξετάστως, μὲ ὅσας Συνοδικὰς ἀποφάσεις παραγγέλλει κατὰ τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Μεταμορφώσεως καὶ ἐναντίον τοῦ π. Ἰωάννου Διώτη, ἀπὸ τὸν ὁποῖον ἡ Ἱερὰ Σύνοδος ἀφῄρεσε καὶ τὴν ἐλευθερίαν τοῦ λόγου, προφανῶς, ἕνεκα παρασκηνιακῶν ἐνεργειῶν τοῦ Ναυπάκτου, διὰ νὰ μὴ ἐλέγχωνται αἱ παράνομοι, ἀντικανονικαί, ψευδολογικαὶ καὶ ἐκδικητικαὶ ἐνέργειαι αὐτοῦ. Εὐτυχῶς, ὁ π. Ἰωάννης ἠρνήθη νὰ τηρήσῃ αὐτὴν τὴν δικτατορικὴν ἀπαγόρευσιν καὶ ἔγραψε τὰ τρία (3) ὡς ἄνω ἀποκαλυπτικὰ βιβλία εἰς βάρος τοῦ Ἀρχιερέως κ. Ἱεροθέου Βλάχου καὶ δέκα (10) περίπου σχετικὰ ὑπομνήματα πρὸς τὸν Μακαριώτατον Ἀρχιεπίσκοπον κ. Ἱερώνυμον καὶ τὴν Ἱερὰν Σύνοδον.