"Ευαγγελιστές της παναιρέσεως του οικουμενισμού"!

 Κοσμίδης Ελευθέριος

 Ενότητα:

.

δεδομένο ή ζητούμενο;

Κοσμίδης Ελευθέριος, φυσικός

contributor columnist

katanixis.blogspot.gr

Ομοβροντία ανακοινώσεων εκατέρωθεν, στα χαρακώματα του ακήρυχτου πολέμου στους κόλπους της Ορθόδοξης εκκλησίας.

Με τη μία πλευρά να αγωνίζεται μήπως και δεν πραγματοποιηθεί η σύνοδος (Αντιοικουμενιστές) και με την άλλη να αντιστέκεται (Οικουμενιστές), σαν να μη συμβαίνει τίποτε.

Στην επιχειρηματολογία της Αντιοικουμενιστικής πλευράς χρησιμοποιείται εσχάτως ο όρος αναβολή. Στην Οικουμενιστική πτέρυγα ο όρος ενότητα.

Οι Οικουμενιστές εμπνευστές της Συνόδου, φαίνεται να πληρώνουν ακριβά το τίμημα της μη συμπερίληψης των πραγματικών ζητημάτων που χρίζουν συνοδικής διευθετήσεως και την επιμονή σε ύποπτα θέματα όπως τις "σχέσεις της Ορθοδόξου Εκκλησίας στο σύγχρονο κόσμο".

Τοποθετήσεις Οικουμενιστών Ιεραρχών, όπως του Αναστασίου Αλβανίας, περί μουσείου, για την Ορθόδοξη εκκλησία, αποκαλύπτουν έναν σημαντικό βαθμό νέκρωσης του αισθητηρίου της πίστεως, μια εκτεταμένη περιτοναϊκή μόλυνση, στην οικουμενιστική πλευρά, δυστυχώς με κακή πρόγνωση. 
Τοποθετήσεις Οικουμενιστών Ιεραρχών, όπως του Χρυσοστόμου Μεσσηνίας, πως το Βατικανό είναι εκκλησία, παγιωμένες πεποιθήσεις που κρύβονταν μαστόρικα όλα τούτα τα χρόνια, για να αποκαλυφθούν τώρα που ήγγικεν η ώρα, γίνονται σοβαρές ενδείξεις, για ενδεχόμενο δόλο.

Ο λαός του Θεού, αφού δοκιμάστηκε από τους πολιτικούς του ηγέτες, τώρα βρίσκεται ανάμεσα σε διασταυρωμένα πυρά. Είτε είναι τελικά ο θεματοφύλακας της πίστεως, είτε όχι, καλείται από τη μια πλευρά στα όπλα και από την άλλη χλευάζεται ως νταλικέρης, μανάβης και συμπεθέρα που "βρίζει" τον Πατριάρχη και τολμάει να θεολογεί. Ενώ ταπεινώνεται και εξευτελίζεται για τις επιλογές του, για τις αγωνίες του για τη στάση του, αυτός θα αποφασίσει αν μια Σύνοδος είναι ληστρική ή όχι. Είναι δε της μοδός εσχάτως το ΟΧΙ του λαού να γίνεται εύκολα ΝΑΙ, από ανάξιους και δοσίλογους άρχοντες.
 
Πολύ πρόσφατα και εμείς τα πνευματικά τέκνα του πατρός Νικολάου Μανώλη, γίναμε μάρτυρες  ανοίκειας επιθέσεως από μειλίχειο, Αγιορείτη πνευματικό, "παγκοσμίου βεληνεκούς" όπως υποστήριξε ο ίδιος, επειδή τόλμησε επωνύμως, ένας απλός παπάς, πρωτοπαλλήκαρο της Αντιοικουμενιστικής πτέρυγας, να τον ελέγξει για τις οικουμενιστικές του τοποθετήσεις. Εκείνος έχοντας προφανώς χάσει τον έλεγχο, έριξε το επίπεδο κάτω και από εκείνο της Τρούμπας και μας λύπησε με την αντίδρασή του. Ευχόμαστε και προσευχόμαστε για δημόσια ανασκευή και συγγνώμη, για τους χαρακτηρισμούς  και τις προσβολές του.

Από όλα τούτα επιλέγουμε στο σημερινό μας άρθρο να επιμείνουμε στο ζήτημα της ενότητας. Η ενότητα που θα αποδειχθεί στη Σύνοδο; Μπορεί άραγε η ενότητα, να είναι αποτέλεσμα της συνόδου; Μήπως είναι προϋπόθεση αυτής; Είμαστε ενωμένοι γι αυτό συγκαλούμε Σύνοδο; ή συγκαλούμε Σύνοδο και αφού προσέλθετε θα αποδείξουμε στον κόσμο πως είμαστε ενωμένοι;

Η προϋπόθεση της ενότητας όμως, φαίνεται να είναι όνειρο απατηλό για τη σύγχρονη Ορθόδοξη Εκκλησία. Πολιτικές, ίντριγκες, ζώνες επιρροής, οικονομικά συμφέροντα, είναι λίγα μόνο  από τα οφθαλμοφανή αιτία που διασαλεύουν την επιφανειακή ενότητα στη  Ορθόδοξη Εκκλησία.

Φιλόδοξες αυθεντίες, ποτισμένες με τα νάματα της δυτικής Θεολογίας, κατέχουν ηγετικές θέσεις σήμερα στην κεφαλή της Εκκλησίας, έχουν νοοτροπία νούντσιων και άγονται και φέρονται με απαράδεκτο ιστορικά τρόπο, για την Ορθόδοξη εκκλησιαστική παράδοση. Οι οικουμενιστές, αγωνιούν να αρέσουν μόνο στην πολύφερνη νύφη του Βατικανού, τουτέστιν τον Διάβολο.

Κάπως έτσι, φτάνουμε τελικά στη βάση του συλλογισμού μας. Ο ενδεχόμενος δόλος σε όλο αυτό το σκηνικό είναι πως, σηκώνει ψηλά το θέμα της ενότητας, η Οικουμενιστική πλευρά, για να εκβιάσει όσους Αντιοικουμενιστές τολμούν να μην προσέλθουν στη Σύνοδο, ρίχνοντάς τους και την ευθύνη της διαρραγής της ενότητας στην Ορθόδοξη Εκκλησία. Γνωρίζουν καλά οι Οικουμενιστές, οτι υπάρχουν σοβαρά προβλήματα που ομοιάζουν με αγεφύρωτα χάσματα μεταξύ των ορθοδόξων Εκκλησιών, ουσιαστικά απεργάζονται τη διάλυση και τα σχίσματα. Στρώνουν έτσι το δρόμο εκείνου που θα κηρύξει την ενότητα σε όλες τις θρησκείες, γίνονται ευαγγελιστές της παναιρέσεως του οικουμενισμού.

Αυτός είναι ο ενδεχόμενος δόλος στα σχέδια των οικουμενιστών.

Πηγή