"Η εκκοσμίκευση στην Εκκλησία, προαπαιτούμενο για την επιβολή της παναιρέσεως του οικουμενισμού"!

 Απαράδεκτη διαφήμιση της εκκοσμίκευσης στην Εκκλησία:

Ι.Μ. Μαντινείας και Κυνουρίας

Σχόλιο του Ιστολογίου Κατάνυξις: Επειδή ο εκκοσμικευτικός κατήφορος, κάποιων Αρχιερέων δεν έχει τέλος και την τελευταία εβδομάδα του 2016, θα αναδείξουμε απαράδεκτες, νεοεποχίτικες, εκκοσμικευτικές πρακτικές Ορθοδόξων ποιμένων, Ιερέων και Αρχιερέων, που μπερδεύουν και επιβαρύνουν τις παιδικές ψυχές.

Τέταρτη θλιβερή περίπτωση, η Μητρόπολις Μαντινείας και Κυνουρίας που έλαβε σειρά για να μας αποδείξει, πως η εκκοσμίκευση στην Εκκλησία, είναι προαπαιτούμενο για την επιβολή της παναιρέσεως του οικουμενισμού. Όταν όλα εξαγιάζονται και εξαγνίζονται στο όνομα μιας αγάπης, που δεν είναι η αλήθεια της Ορθόδοξης πίστεως, δηλ. ο Χριστός, τότε η αλήθεια των δογμάτων, οι Οικουμενικές Σύνοδοι και οι Άγιοι Πατέρες της Εκκλησίας στέκονται εμπόδιο και "πρέπει" να ξεπεραστούν.

Καλή μετάνοια.

Μπαρόκ συναυλία στον Μητροπολιτικό ναό Τριπόλεως

Το Ελληνικό Ωδείο, Παράρτημα Τριπόλεως, τη Δευτέρα των Χριστουγέννων, 26η Δεκεμβρίου 2016, στον Μητροπολιτικό Ιερό Ναό Αγίου Βασιλείου Τριπόλεως πραγματοποίησε με επιτυχία Συναυλία Μπαρόκ.

Στην Συναυλία Μπαρόκ συμμετείχαν η κ. Λούση Γεωργιάδη, Καθηγήτρια πιάνου, η κ. Ελένη Λυγιά, καθώς και ο Σοπράνο Αθανάσιος Μουρλάς στο βιολί. Το πλήθος των συμμετεχόντων ακροατών, γοητευμένο από το Πρόγραμμα της Συναυλίας και την άριστη εκτέλεση εκ των συντελεστών αυτού, καταχειροκρότησε τους κοπιάσαντες καλλιτέχνες, επιβραβεύοντάς τους με αυτόν τον τρόπο.

Λίγα λόγια για την εποχή Μπαρόκ

Από το 1600 αρχίζει στην Ευρώπη μια νέα εποχή για τις τέχνες, το Μπαρόκ. Στη μουσική αναπτύχθηκε, αρχικά, στην Ιταλία και, στη συνέχεια, εξαπλώθηκε σε όλη την Ευρώπη. Το τέλος της εποχής του Μπαρόκ σηματοδοτείται με τον θάνατο του J. S. Bach το 1750. Σκοπός του Μπαρόκ είναι να εντυπωσιάσει, αλλά και να εξυψώσει τον άνθρωπο και τα συναισθήματά του. Ο άνθρωπος αυτή την εποχή δεν αντιπροσωπεύεται μέσα από την τέχνη, ως μονάδα, με έμφαση στην ατομικότητά του, όπως αργότερα την εποχή του ρομαντισμού, αλλά ως μέρος του κοινωνικού συνόλου. Αυτό σημαίνει μουσική τυποποιημένη και όχι υποκειμενική απεικόνιση των συναισθημάτων. Στη μουσική, πλέον, συνυπάρχουν η ομοφωνία και η πολυφωνία. Ο J. S. Bach, ο Α. Vivaldi, ο A. Corelli, ο Georg Friedrich Händel κ.α. ανέπτυξαν την τέχνη της πολυφωνίας μέσα στα ορατόρια τους, τα κοντσέρτα και, γενικά, σε όλα τα έργα τους, δημιουργώντας κάποια από τα μεγαλύτερα μουσικά έργα όλων των εποχών.

http://www.dogma.gr/ellada/mparok-synavlia-ston-mitropolitiko-nao-tripoleos/47976/

https://katanixis.blogspot.gr/2016/12/blog-post_349.html