«Η διαίρεση που υπήρχε στην Ουκρανία υπάρχει τώρα και στον υπόλοιπο Ορθόδοξο κόσμο. Θα δούμε πώς οι Ορθόδοξες Εκκλησίες θα ανταποκριθούν στην ίδρυση αυτής της νέας εκκλησιαστικής οργάνωσης. Ελπίζω πολύ ότι δεν θα την αναγνωρίσουν. Σε περίπτωση που μερικές από τις εκκλησίες αναγνωρίσουν αυτή τη νεοδημιουργηθείσα οργάνωση, το χάσμα θα είναι πιθανό να εμβαθύνει. Ελπίζουμε ότι δεν θα συμβεί και ότι οι Ορθόδοξες Εκκλησίες θα είναι αλληλέγγυοι μεταξύ τους, όπως και πριν. Προσωπικά το ονομάζω δίωξη διότι αυτό που συμβαίνει στην Ουκρανία είναι προφανώς παρέμβαση του κράτους στις εσωτερικές υποθέσεις των Εκκλησιών» τόνισε μεταξύ άλλων ο Μητροπολίτης Βολοκολάσμκ Ιλαρίων σε νέα συνέντευξή του και επιτέθηκε εκ νέου στο Φανάρι.

Προς το παρόν η Ρωσική Ορθόδοξη Εκκλησία έχει σχεδόν εκμηδενίσει όλους τους δεσμούς με το Πατριαρχείο της Κωνσταντινούπολης με την διακοπή κοινωνίας και ο Μητροπολίτης σχολιάζει σχετικά:
«Δεν είναι η πρώτη φορά στην ιστορία, που το Πατριαρχείο της Μόσχας δεν είναι σε κοινωνία με το Πατριαρχείο της Κωνσταντινούπολης. Υπήρξε μια παρόμοια περίπτωση στα μέσα του 15ου αιώνα, όταν ο Πατριάρχης της Κωνσταντινούπολης υπέγραψε συνένωση με τη Ρώμη. Τότε οι επίσκοποι στη Μόσχα εξέλεξαν τον μητροπολίτη τους χωρίς τη συγκατάθεση της Κωνσταντινούπολης, όχι επειδή δεν ήθελαν να λάβουν τέτοια συγκατάθεση, αλλά επειδή τότε δεν υπήρχε Ορθόδοξος Πατριάρχης στην Κωνσταντινούπολη. Υπήρχε ένας Οικουμενικός Πατριάρχης. Αργότερα, άλλοι Πατριάρχες διαφώνησαν με τις πράξεις του Πατριαρχείου της Κωνσταντινούπολης και στη συνέχεια επέστρεψαν στην Ορθοδοξία. Αλλά υπήρχαν χρόνια, κατά τα οποία το Πατριαρχείο Κωνσταντινούπολης, ενωμένο με τη Ρώμη, δεν ήταν σε κοινωνία με τις άλλες Εκκλησίες, συμπεριλαμβανομένης της Ρωσικής Ορθόδοξης Εκκλησίας, που ήταν τότε υποταγμένη στην Κωνσταντινούπολη. Πολλοί άνθρωποι ρωτούν πώς θα επιβιώσουμε χωρίς κοινωνία με την Κωνσταντινούπολη. Θα ήθελα να σας υπενθυμίσω ότι για σχεδόν δέκα αιώνες επιβιώνουμε χωρίς κοινωνία με τη Ρώμη. Αναγνωρίζουν τα μυστήρια μας, την ιεροσύνη μας, αλλά ακόμα στα επίσημα έγγραφα τους δηλώνουν ότι μας λείπει ένα από τα βασικά σημάδια της Εκκλησίας, δηλαδή την κοινωνία με τη Ρώμη. Τώρα το Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως στις παπικές του φιλοδοξίες αποφάσισε να χρησιμοποιήσει την ίδια ρητορική, λέγοντας ότι η Ορθόδοξη Εκκλησία είναι αυτή που ενώνει την Κωνσταντινούπολη. Αλλά τι συμβαίνει εάν ο ίδιος ο Πατριάρχης της Κωνσταντινούπολης βρίσκεται σε σχίσμα ή αίρεση ή αν αντιβαίνει προς τη βούληση των άλλων Ορθοδόξων Εκκλησιών; Βρισκόμαστε σε μια κατάσταση όπου δεν μπορούμε να είμαστε στην ευχαριστιακή κοινωνία με την Κωνσταντινούπολη και κανείς δεν ξέρει πόσο καιρό θα συνεχίσει, ίσως πάλι για δέκα αιώνες, όπως συμβαίνει με την Εκκλησία της Ρώμης. Ίσως θα είναι μια συντομότερη περίοδος. Θα εξαρτηθεί από την Κωνσταντινούπολη.
Για το «πρώτος μεταξύ ίσων» του Οικουμενικού Πατριάρχη σχολίασε:
«Στο δίπτυχο, που σήμερα χρησιμοποιούμε, ο πρώτος είναι ο Πατριάρχης της Αλεξάνδρειας. Επαναλαμβάνω ότι δεν είναι η πρώτη φορά που ο πατριάρχης της Αλεξάνδρειας καταλαμβάνει de facto την πρώτη θέση. Υπήρξε η Τρίτη Οικουμενική Σύνοδος που καταδίκασε τον αιρετικό Πατριάρχη της Κωνσταντινούπολης τον Νεστόριο και ήταν ο Πατριάρχης της Αλεξάνδρειας Κύριλλος, ο οποίος διαδραμάτισε ηγετικό ρόλο στην καταδίκη του Νεστορίου. Ο πατριάρχης Νεστόριος ήταν αιρετικός. Τώρα λοιπόν στο δίπτυχα μας ο Πατριάρχης Αλεξανδρείας καταλαμβάνει την πρώτη θέση, αλλά η πρώτη θέση σε ένα ορθόδοξο δίπτυχο δεν είναι κάτι σαν η πρωτοκαθεδρία του Πάπα στην Καθολική Εκκλησία, επειδή η Καθολική Εκκλησία έχει μια ενοποιημένη δομή και θεωρείται ο Πάπας η κεφαλή της Εκκλησίας. Σύμφωνα με την Ορθόδοξη Εκκλησιολογία, στην Ορθόδοξη διδασκαλία για την Εκκλησία, ο ίδιος ο Ιησούς Χριστός είναι ο Επικεφαλής της Εκκλησίας. Και διοικητικά η Ορθόδοξη Εκκλησία είναι μια συνομοσπονδία ανεξάρτητων Εκκλησιών που δεν είναι υποδεέστερες μεταξύ τους, έστω και αν με πρωτόκολλο καταλαμβάνουν ορισμένους τόπους. Είναι, για παράδειγμα, όπως οι χώρες των Ηνωμένων Εθνών. Αυτά παρατίθενται με μια συγκεκριμένη σειρά, αλλά δεν σημαίνει ότι μια χώρα είναι υποδεέστερη σε μια άλλη. Τώρα το Πατριαρχείο της Κωνσταντινούπολης θέλει να δημιουργήσει μια τέτοια υποταγή και η νεοϊδρυθείσα οργάνωση στην Ουκρανία είναι μια «αυτοκέφαλη εκκλησία» , σχεδιασμένη σύμφωνα με τις επιθυμίες του Πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλεως. Δεν είναι μια πραγματικά ανεξάρτητη Εκκλησία».