Τρίτη 29 Οκτωβρίου 2019

Πειραιώς Σεραφείμ: Αυτός είναι ο "λέων" αντι- Οικουμενιστής του π. Θ. Ζήζη! --Του υποδεικνύαμε ότι είναι "Δούρειος Ίππος", αλλά επέμενε στην βοήθεια του "ευσεβούς" "λέοντος"!









π. Άγγελος Αγγελακόπουλος:  Το χρονικό της ακούσιας απόλυσης μου από την Ιερά Μητρόπολη Πειραιώς

29-10-2019
Ἐπειδή τόν τελευταῖο καιρό κυκλοφορήθηκαν πολλές ψευδεῖς εἰδήσεις (fake news) καί ὑπῆρξε μεγάλη παραπληροφόρηση σχετικά μέ τήν ἀκούσια ἀπόλυσή μου ἀπό τήν Ἱερά Μητρόπολη Πειραιῶς, γι’ αὐτό μέ τό παρόν κείμενο ἐπιθυμῶ νά ἐνημερώσω σχετικῶς τά πνευματικά μου τέκνα, τούς ἀγαπητούς ἀδελφούς καί συλλειτουργούς ἐν Κυρίῳ, τούς συνεργάτες μου καί ὅσους μέ γνωρίζουν ἐκ τοῦ σύνεγγυς ἤ μέσῳ τοῦ διαδικτύου. Τό κείμενο περιλαμβάνει τίς ἑξῆς ἑνότητες : 1) Τά ἀληθή γεγονότα, 2) Τό πρωτοφανές ἀπολυτήριο, καί τόν ἐπίλογο.
Εὐθύς ἐξ ἀρχῆς θά πρέπει νά διευκρινισθεῖ ὅτι τά ὅσα θά λεχθοῦν στή συνέχεια, γράφονται μέ πόνο καρδίας καί ὄχι ἀπό κάποια προσωπική ἐμπάθεια καί μίσος πρός τά σεβαστά πρόσωπα τοῦ Σεβ. Μητρ. Πειραιῶς καί τοῦ Πρωτοσυγκέλλου. Σκοπός μου δέν εἶναι νά θιγοῦν τά πρόσωπα, τά ὁποῖα ἀγαποῦμε ἐν Χριστῷ, ἀλλά νά δοθοῦν οἱ πραγματικές διαστάσεις τῶν γεγονότων τῆς ἀκουσίας ἀπολύσεώς μου.
Ἐπίσης, διευκρινίζω ὅτι, παρ’ ὅλο πού τά γεγονότα, πού περιγράφονται στό παρόν κείμενο, ἔλαβαν χώρα στά τέλη Αὐγούστου, ἐντούτοις θεώρησα σωστό καί διακριτικό νά μήν δημοσιευθεῖ τό παρόν κείμενο ἑκεῖνο τό χρονικό διάστημα, διότι ὑπῆρχαν ἄλλα θέματα σημαντικότερα, ὅπως α) τό μεῖζον θέμα τῆς ἀναγνωρίσεως ἤ μή τῆς Οὐκρανικῆς ψευδοαυτοκεφαλίας ἀπό τήν Δ.Ι.Σ. (28-08-2019) καί τήν Ἱεραρχία τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος (12-10-2109), β) τό συλλείτουργο τοῦ Πατριάρχου Βαρθολομαίου μέ τόν Ἀρχιεπίσκοπο Ἱερώνυμο στον Ἱ. Ν. Παναγίας Ἀχειροποιήτου Θεσσαλονίκης μέ τήν μνημόνευση τοῦ ψευδομητροπολίτη Κιέβου Ἐπιφανίου (19-10-2019), καί γ) ἡ ἐπίσκεψη τοῦ Πατριάρχου Βαρθολομαίου στό Ἅγιον Ὄρος (19/22-10-2019). Ἀφοῦ, λοιπόν, παρῆλθαν ὅλα τά ἀνωτέρω, θεώρησα πλέον σωστό ὄτι ἐπέστη τώρα ὁ καιρός τῆς δημοσιεύσεως τοῦ παρόντος κειμένου.     
  1. Τά ἀληθή γεγονότα
Τήν Τρίτη, 20-08-2019, δημοσίευσα στό διαδίκτυο σέ διάφορες ἐκκλησιαστικές ἱστοσελίδες δύο κείμενά μου ὑπό τόν τίτλο : «Οἱ Ἱεροί Κανόνες ἀπαγορεύουν τούς μικτούς γάμους˙ ἡ οἰκονομία ἔγινε παρανομία»[1] καί «Μητροπολίτης κηρύττει ἕτερον εὐαγγέλιον»[2].
Εὑρισκόμενος ἔπειτα σέ θερινές διακοπές, δέχθηκα τηλεφωνική κλήση ἀπό τόν Πρωτοσυγκέλλο τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Πειραιῶς, τήν μεσημβρίαν τῆς Παρασκευῆς, 23-08-2019, ὁ ὁποῖος μοῦ διεμήνυσε ὅτι πρέπει ἀπαραιτήτως νά μεταβῶ στό γραφεῖο του τήν Δευτέρα, 26-08-2019, διότι ἤθελε νά μοῦ ἀνακοινώσει κάτι τό πάρα πολύ σημαντικό. Ἀφοῦ ἀναγκαστικῶς διέκοψα τήν ἄδειά μου, προσῆλθα τήν μεσημβρίαν, ὄχι τῆς Δευτέρας 26-08-2019, λόγῳ ἐλλείψεως ἀκτοπλοϊκῶν εἰσιτηρίων, ἀλλά τῆς Τρίτης, 27-08-2019, στό γραφεῖο τοῦ Πρωτοσυγκέλλου.
Ὀ Πρωτοσύγκελλος, μεταφέροντάς μου τά λόγια τοῦ Σεβ. Μητρ. Πειραιῶς, μοῦ εἶπε περίπου ὅτι ὁ Μητροπολίτης μέ προσέλαβε στήν Ἱερά Μητρόπολη Πειραιῶς τό 2012, ἐνῶ ἧμουν διάκονος καί διωκόμενος τότε ἀπό τήν προηγούμενη Ἱερά Μητρόπολη Θεσσαλιώτιδος καί Φαναριοφερσάλων, μέ χειροτόνησε πρεσβύτερο, μέ τίμησε μέ τό νά μέ κάνει πνευματικό καί πρωτοπρεσβύτερο, προσπάθησε νά μέ βάλει σέ καλές ἐνορίες ἐδῶ στόν Πειραιά, μέ ἔβαλε καί γραμματέα στό Γραφεῖο ἐπί τῶν Αἱρέσεων, καί μέ τίμησε μέ τό παραπάνω, δηλαδή ὅ,τι μποροῦσε νά κάνει γιά μένα τό ἔκανε.
Στό σημεῖο αὐτό θά ἤθελα νά κάνω τό πρῶτο μου σχόλιο :
Χειροτονήθηκα διάκονος ἀπό τόν μακαριστό Σεβ. Μητρ. Θεσσαλιώτιδος καί Φαναριοφερσάλων κυρό Κύριλλο Β΄ (Χρηστάκη), ὁ ὁποῖος ἦταν ἅγιος Ἱεράρχης, στόν Ἱερό Ναό Ἁγίας Παρασκευῆς Φαρσάλων στίς 21-08-2010. Λόγῳ προβλημάτων ὑγείας του, ἡ Ἱερά Σύνοδος τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος ἐξέλεξε ὡς βοηθό Ἐπίσκοπο, τόν Θεοφ. Ἐπίσκοπο Ρεντίνης κυρό Σεραφείμ (Καλογερόπουλο), ὁ ὁποῖος κατεῖχε τήν θέση τοῦ Πρωτοσυγκέλλου. Ὁ τελευταῖος ἦταν νεωτεριστής καί ἰδιότροπος. Σέ ἱερατική σύναξη ἐπέλεξε νά μᾶς ὁμιλήσει γιά τήν λειτουργική ἀνανέωση καί ἀναγέννηση, παραθέτοντας νεωτεριστικά ἐπιχειρήματα ὑπέρ αὐτῆς. Μάλιστα, γιά νά μᾶς πείσει περισσότερο, μᾶς διάβασε τά πορίσματα ἑνός συνεδρίου σχετικοῦ μέ τό θέμα, πού διεξήχθη τότε στήν γνωστή καί μή ἐξαιρετέα οἰκουμενιστική «Θεολογική» Ἀκαδημία τοῦ Βόλου. Στό τέλος ἐδόθη χρόνος γιά ἐρωτήσεις καί τοποθετήσεις. Ἔτσι ἔλαβα τόν λόγο κι ἐγώ καί ἀντιτάχθηκα μέ θεολογικά ἐπιχειρήματα στήν νεωτεριστική λειτουργική ἀνανέωση καί ἀναγέννηση[3], μέ ἀποτέλεσμα, ὄχι μόνο νά μήν λάβω καμμία ἀπάντηση, ἀλλά νά εἰσπράξω τήν ἀνάρμοστη συμπεριφορά καί τήν ὀργή τοῦ Θεοφιλεστάτου. Τό γεγονός αὐτό καί ἄλλα πολλά ἔκαναν τήν παραμονή μου στήν Ἱ. Μ. Θεσσαλιώτιδος καί Φαναριοφερσάλων ἀδύνατη. Ἔτσι, μέ τήν συμβουλή καί εὐλογία τοῦ τότε πνευματικοῦ μου καί τήν διαμεσολάβηση Κληρικοῦ τῆς Ἱ. Μ. Πειραιῶς, τόν Φεβρουάριο τοῦ 2012, κατέφυγα στόν δυναμικό καί ἀσυμβίβαστο ἐκεῖνη τήν ἐποχή Σεβ. Μητρ. Πειραιῶς, ἀπό τόν ὁποῖο ζήτησα νά μέ δεχθεῖ ὡς κληρικό τῆς Ἱ. Μ. Πειραιῶς, ὁ ὁποῖος συγκατένευσε. Ἔπειτα συναντήθηκα μέ τόν μακαριστό Σεβ. Μητρ. Θεσσαλιώτιδος καί Φαναριοφερσάλων κυρό Κύριλλο Β΄ καί, ἀφοῦ τοῦ ἐξήγησα τά γενόμενα, τοῦ ζήτησα νά μοῦ δώσει ἀπολυτήριο, γιά νά μετατεθῶ στήν Ἱ. Μ. Πειραιῶς. Ὁ τελευταῖος, ἀφοῦ ἀρχικά μέ νουθέτησε καί μέ ἀπέτρεψε, διότι ἤθελε νά μέ κρατήσει στήν Ἱ. Μ. Θεσσαλιώτιδος καί Φαναριοφερσάλων, τελικά μετά ἀπό πολλές παρακλήσεις μου, συγκατατέθηκε καί ἀπέστειλε τό ἀπολυτήριο καί τόν ἀτομικό μου φάκελλο ὑπηρεσιακῶς στήν Ἱ. Μ. Πειραιῶς. Ἔτσι, ἀφοῦ ἀκολουθήθηκε ἡ νόμιμη διαδικασία, συγκαταλέχθηκα στό δυναμικό τῆς Ἱ. Μ. Πειραιῶς.     
Φυσικά καί εὐγνωμονῶ πρῶτον τόν Ἅγιο Τριαδικό Θεό καί δεύτερον τόν Σεβ. Μητρ. Πειραιῶς, πού μέ ἀξίωσε (ὁ Θεός) διά τῶν τιμίων χειρῶν τοῦ Σεβασμιωτάτου νά λάβω τήν ἱερωσύνη τοῦ Χριστοῦ, τήν χειροτονία μου εἰς πρεσβύτερον, τά ὀφφίκια τοῦ πρωτοπρεσβυτέρου καί τοῦ πνευματικοῦ, καί τήν θέση τοῦ γραμματέως τοῦ Γραφείου ἐπί τῶν Αἰρέσεων καί τῶν Παραθρησκειῶν τῆς Ἰερᾶς Μητροπόλεως Πειραιῶς (2012-2013). Ὅμως, ποτέ δέν ὑπῆρξα ἀχάριστος ἐνώπιον τοῦ Σεβασμιωτάτου.
Μετά χαρᾶς δέχθηκα τόν πρῶτο διορισμό μου στόν Ἰερό Ναό Ζωοδόχου Πηγῆς Χατζηκυριακείου. Μέ ὑπομονή καί ἀγόγγυστα δέχθηκα τίς τέσσερεις μεταθέσεις μου σέ ἄλλους Ἱερούς Ναούς (Παναγίας Μυρτιδιωτίσης Νέου Φαλήρου, Ἁγίου Ἰωάννου Προδρόμου Χατζηκυριακείου Ἱδρύματος, Ἁγίας Παρασκευῆς Νέας Καλλιπόλεως καί Εἰσοδίων Θεοτόκου – Παναγίας Ὁδηγητρίας Λόφου Βώκου) μέ ὑπαιτιότητα, ὅμως, ἄλλων. Σημειωτέον ὅτι ὁ τελευταῖος Ἱερός Ναός πού διηκόνησα, τῶν Εἰσοδίων τῆς Θεοτόκου – Παναγίας Ὁδηγητρίας Λόφου Βώκου, εἶναι ὁ πιό ταπεινός, πτωχός καί δύσβατος Ναός τῆς Μητροπόλεως, ὁ ὁποῖος δέν ἔχει μυστήρια καί εἰσοδήματα. Όσοι γνωρίζουν, ἀποκαλοῦν τόν τόπο ἐκεῖ ἐξορία. Ἐν γνώσει μου, λοιπόν, ζήτησα ἀπό τόν Σεβασμιώτατο νά μέ τοποθετήσει ἐκεῖ ἐφημέριο, γιά νά μήν δίνω ἀφορμές σκανδαλισμοῦ καί κατηγορίας.    
Ἐπίσης, ἔχω ἀνταποδώσει σέ μέγιστο βαθμό τήν μεγάλη εὐεργεσία, πού μοῦ ἔκανε ὁ Σεβασμιώτατος. Καί μόνο τά δεκάδες θεολογικά καί ἐπιστημονικά κείμενα, πού, μετά ἀπό ἐκζήτηση τοῦ ἰδίου τοῦ Σεβασμιωτάτου, ἔχω συγγράψει πρός χάριν του, μέ ἀνυπολόγιστο κόπο καί μόχθο, τά ἑπτά χρόνια τῆς ἐκκλησιαστικῆς διακονίας μου στήν Ἱερά Μητρόπολη Πειραιῶς ἀποδεικνύουν τοῦ λόγου τό ἀληθές, ὅπως πολύ καλά τό γνωρίζει ὁ ἴδιος. Αὐτά δέν τά λέω, οὔτε γιά νά καυχηθῶ καί νά ὑπερηφανευτῶ, οὔτε γιά νά ἀπομειώσω τήν ἀξία τοῦ Σεβασμιωτάτου – ἄπαγε! -, ὁ ὁποῖος πρός τιμήν του ἔθετε κάτω ἀπό τά κείμενα τό ὄνομα καί τήν ὑπογραφή του, ἀλλά μόνο πρός ἀποκατάσταση τῆς ἀληθείας, τῆς πραγματικότητος καί τῆς ἀντικειμενικότητος.
Ἐνδεικτικῶς ἀναφέρω ὅτι ἔχω γράψει γιά τόν Σεβασμιώτατο :
 α) Κείμενα – εἰσηγήσεις – χαιρετισμοί του σέ συνέδρια καί ἡμερίδες, ὅπως 1) τόν χαιρετισμό του στήν ἡμερίδα «Ἁγία καί Μεγάλη Σύνοδος˙ Μεγάλη ἡ προετοιμασία, χωρίς προσδοκίες»[4] (23-03-2016), 2) τήν εἰσήγησή του στό 10ο Πανελλήνιο Θεολογικό Συνέδριο, πού διοργανώθηκε ἀπό τήν Π.Ε.Θ. στίς 2/3-11- 2018 μέ θέμα: «Ἡ ἐκκοσμίκευση τῆς Ἐκκλησίας»[5], 3) τήν εἰσήγησή του μέ θέμα : «Νέα Παγκόσμια Τάξη, Ἰσλαμικός Φονταμενταλισμός, Ἀποχριστιανοποίηση τῆς Εὐρώπης»[6] στήν διημερίδα τοῦ Ἰνστιτούτου Γεωπολιτικῶν Ἐρευνῶν «Ἐθνική Ἀναδημιουργία» μέ θέμα τῆς διημερίδας : «Ἡ ἀσφάλεια τῆς Εὐρώπης μιά νέα γεωπολιτική διάσταση» στό Ξενοδοχεῖο Ντιβάνι Ἀπόλλων Παλλάς Βουλιαγμένης (31-10-2014), 4) τόν χαιρετισμό του στήν ἡμερίδα, πού διοργανώθηκε ἀπό φοιτητές τοῦ Α.Π.Θ. ὑπό τήν αἰγίδα τῆς Ἱ. Μητροπόλεως Θεσσαλονίκης γιά τήν ἀποτροπή ὑλοποιήσεως τῆς ἀποφάσεως τοῦ Θεολογικοῦ Τμήματος τῆς Θεολογικῆς Σχολῆς τοῦ ΑΠΘ γιά τήν ἀνίδρυση κατεύθυνσης Ἰσλαμικῶν Σπουδῶν (26-11-2014)[7], καί 5) τόν χαιρετισμό του στήν ἡμερίδα μέ θέμα : «Κοινωνία χωρίς μετρητά : Προοπτική ἤ ἐφιάλτης»; (28-06-2015)[8].
β) Κείμενα – ὁμιλίες γιά ἐπισκέψεις του σέ ἄλλες Τοπικές Ἐκκλησίες, ὅπως στήν Κωνστάντζα τῆς Ρουμανίας ἀπό 6 ἕως 10-09-2014. Γιά τήν συγκεκριμένη ἐπίσκεψη ἔγραψα πέντε ὁμιλίες, οἱ ὁποῖες μεταφράστηκαν στά ρουμανικά, μέ τά ἑξῆς θέματα: 1) «Ἡ ἀγέραστη Νέα Ἐποχή τοῦ Χριστοῦ καί ἡ παλαιά ‘Νέα Ἐποχή’ τοῦ Ἀντιχρίστου»,2) «Ἡ παναίρεσις τοῦ συγκρητιστικοῦ διαχριστιανικοῦ οἰκουμενισμοῦ», 3) «Ἡ Μασονία», 4) «Ἡ παναίρεσις τοῦ συγκρητιστικοῦ διαθρησκειακοῦ οἰκουμενισμοῦ», καί 5) «Ἡ διείσδυσις τῆς ‘Νέας Ἐποχῆς’ τοῦ Ἀντιχρίστου εἰς τήν ἐκπαίδευσιν»[9]. 
γ) Ποιμαντορικές του Ἐγκύκλιοι ἐπί τῇ Κυριακῇ τῆς Ὀρθοδοξίας ἀπό τό 2012 ἕως τό 2019 μέ τά ἑξῆς θέματα : 1) «Ὁ διαχριστιανικός και διαθρησκειακός Οἰκουμενισμός»[10] (2012), 2) «Ὁ Οἰκουμενισμός»[11] (2013), 3) «Ὁ διαθρησκειακός Οἰκουμενισμός»[12] (2014), 4) «Τό Συνοδικόν τῆς Ὀρθοδοξίας»[13] (2015), 5) «Ὁ ὅσιος Ἰουστῖνος Πόποβιτς καί Γέροντες π. Φιλόθεος Ζερβάκος καί π. Ἀθανάσιος Μυτιληναίος γιά τήν ‘Ἁγία και Μεγάλη Σύνοδο’»[14] (2016), 6) «Ὀρθοδοξία καί αἵρεση»[15] (2017), 7) «Ὀρθοδοξία καί ὀρθοπραξία»[16] (2018) καί 8) «Ἡ ἀποκλειστικότητα τῆς σωτηρίας μέσα στήν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία»[17] (2019).   
δ) Ποιμαντορικές Ἐγκύκλιοί του ἐπί τῇ καθιερώσει τῆς ἑορτῆς τῶν Η΄ καί Θ΄ Ἁγίων καί Οἰκουμενικῶν Συνόδων (16-12-2013)[18].
ε) Ἐπιστολές πρός 1) τόν Οἰκουμενικό Πατριάρχη[19] (27-06-2013), 2) τόν αἱρεσιάρχη Πάπα Ρώμης[20] (14-04-2014), 3) τόν Πρόεδρο τῆς Τουρκίας[21] (12-04-2017), 4) τόν αἱρεσιάρχη ψευδοπατριάρχη τῶν μονοφυσιτῶν Κοπτῶν τῆς Αἰγύπτου[22] (09-01-2017), καί 5) τόν Ἀρχιεπίσκοπο καί τήν Ι.Σ.Ι. γιά τόν Οἰκουμενισμό[23] (08-05-2013).
στ) Τό κείμενο «Σχολιασμός τοῦ Συνεδρίου ‘’Θρησκεία καί Βία’’»[24] (06-05-2015).
ζ) Τό κείμενο «Περί τῆς Συνάξεως τῶν Ἱεραρχῶν τοῦ Οἰκουμενικοῦ Θρόνου»[25] (16-09-2015).
η) Τό κείμενο «Περί ὁμοφυλοφιλίας»[26] (01-04-2015).
θ) Τό κείμενο «Ὀρθόδοξος καί Οἰκουμενική ἤ οἰκουμενιστική ἡ συγκληθησομένη Ἁγία και Μεγάλη Σύνοδος τοῦ 2016»[27]; (27-03-2014)
ι) Τό κείμενο «Περί τῆς ἀπαγορεύσεως τῆς Ἰσραηλινῆς Κυβερνήσεως συμμετοχῆς ὡς ἐκπροσώπου τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος στήν τελετή ἀφῆς τοῦ Ἁγίου Φωτός»[28] (28-04-2017)
καί πολλά ἄλλα, γιά τά ὁποῖα «ἐπιλείψει με διηγούμενον ὁ χρόνος»[29].
Στή συνέχεια ὁ Πρωτοσύγκελλος μοῦ εἶπε ὅτι ὁ Σεβασμιώτατος τώρα ἔχει στενοχωρηθεῖ, γιατί κατάλαβε ὅτι ἔχω αὐτονομηθεῖ ἀπό τήν Μητρόπολη. Καί ὁ λόγος εἶναι ὅτι, ἐνῶ παλαιότερα στά κείμενά μου ἔγραφα ὅτι εἶμαι κληρικός τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Πειραιῶς καί ἐφημέριος τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ, πού ἐφημέρευα, στά τελευταῖα μου δύο κείμενα δέν ἔγραψα τίποτα, παρά μόνο τό ὄνομά μου. Καί μοῦ πρότεινε να βρῶ μία Μητρόπολη, γιά τήν ὁποία δέν θά ντρέπομαι νά λέω ὅτι εἶμαι ἀπό τή Μητρόπολη αὐτή.
Στό σημεῖο αὐτό θά ἤθελα νά κάνω τό δεύτερό μου σχόλιο :
Πάντοτε ἔδινα καί συνεχίζω νά δίνω μέχρι καί σήμερα τά κείμενά μου στόν Ὁμότιμο Καθηγητή τῆς Θεολογικῆς Σχολῆς τοῦ Α.Π.Θ., Αἰδεσιμολογιώτατο Πρωτοπρεσβύτερο π. Θεόδωρο Ζήση, γιά νά τά ἐλέγχει θεολογικῶς. Ἐν συνεχείᾳ, τά ἔδινα καί στόν Σεβασμιώτατο, γιά νά τά ἐλέγχει καί νά τά διορθώνει ἀπό νομικῆς πλευρᾶς, καθότι τυγχάνει νομικός, καί, μέ τήν εὐλογία του, τά δημοσίευα στό διαδίκτυο. Αὐτό γινόταν ὅλα τά ἑπτά αὐτά χρόνια τῆς διακονίας μου στήν Ἱερά Μητρόπολη Πειραιῶς. Ὅμως, ἡ κατάσταση ἄλλαξε στίς ἀρχές Ἀπριλίου 2019. Τότε, λοιπόν, σέ μία ἐπίσκεψή μου στά γραφεῖα τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως, συνήντησα τόν Σεβασμιώτατο στήν Γραμματεία, στόν 3ο ὄροφο, μαζί μέ τούς δύο γραμματεῖς τῆς Μητροπόλεως. Ἐκεῖ τοῦ ἔδωσα δύο κείμενα, πού εἶχα γράψει, γιά νά τά δεῖ, νά τά διορθώσει καί νά δώσει εὐλογία νά τά δημοσιεύσω στό διαδίκτυο. Τό ἕνα κείμενο εἶχε ὡς τίτλο «Οἰκουμενιστῶν λεχθεντα καί πραχθέντα˙ εἰσαγωγή»[30] καί τό ἄλλο «Ὁ Ὅσιος Πορφύριος ὁ Καυσοκαλυβίτης γιά τόν πρώην καί νῦν Οἰκουμενικό Πατριάρχη»[31]. Καί στά δύο κείμενα εἶχα βάλει, μετά τόν τίτλο, τά στοιχεία ἀναγνώρισης τῶν κειμένων, δηλαδή «Πρωτοπρεσβύτερος Ἄγγελος Ἀγγελακόπουλος, ἐφημέριος Ἱεροῦ Ναοῦ Εἰσοδίων τῆς Θεοτόκου – Παναγίας Ὀδηγητρίας Λόφου Βώκου Πειραιῶς, Ἐν Πειραιεῖ καί ἡμερομηνία».
Στήν ἀρχή, λοιπόν, πού κοίταξε τά κείμενα ὁ Σεβασμιώτατος, φάνηκε πολύ εὐχαριστημένος καί μέ ἐπήνεσε. Ξαφνικά, ὅμως, μοῦ εἶπε νά μήν δημοσιεύσω μέ τό ὄνομά μου τά κείμενα, διότι οἱ ἀναφερόμενοι στά κείμενα κληρικοί εἶναι κακοί ἄνθρωποι, θά μέ διώξουν, θά μέ τιμωρήσουν, θά μοῦ κάνουν δικαστήριο καί θά μέ καθαιρέσουν, διότι ἡ δημοσίευση κειμένων στό διαδίκτυο, τό ὁποῖο ἔχει παγκόσμια ἐμβέλεια, θεωρεῖται ὡς εἰσπήδηση σέ ἄλλη ἐκκλησιαστική δικαιοδοσία, καί ἑπομένως μπορεῖ ὁ θιγόμενος κληρικός νά κινήσει τήν διαδικασία μητροπολιτικοῦ, ἐπισκοπικοῦ καί συνοδικοῦ δικαστηρίου ἐναντίον μου. Σέ μιά τέτοια περίπτωση, μοῦ εἶπε ὅτι ὁ ἴδιος δέν μπορεῖ νά μέ καλύψει. Ἐπίσης, μοῦ εἶπε νά μήν γράψω «Ἐν Πειραιεῖ» καί «ἐφημέριος τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ Εἰσοδίων τῆς Θεοτόκου – Παναγίας Ὀδηγητρίας Λόφου Βώκου Πειραιῶς», διότι δέν θέλει νά μπλέξει οὔτε ὁ ἴδιος οὔτε ἡ Μητρόπολη Πειραιῶς σέ δικαστικές διενέξεις. Ἔτσι, μοῦ διέγραψε τά παραπάνω στοιχεία. Παραλλήλως, μοῦ εἶπε νά μήν χρησιμοποιῶ ὕβρεις καί ἀνοίκειους χαρακτηρισμούς πρός τά πρόσωπα στά κείμενά μου καί νά μήν προβῶ σέ διακοπή μνημονεύσεως, ὅπως ὁ π. Θεόδωρος Ζήσης, διότι θά καθαιρεθῶ, θά διακοπεῖ ὁ μισθός μου καί μετά δέν θά ἔχω τί νά κάνω, παρά νά πάω νά μείνω στό χωριό μου στήν ἀφάνεια. Ἐγώ τόν ρώτησα: «Πῶς νά δημοσιεύσω τά κείμενα, πού ἔγραψα; Χωρίς τό ὄνομά μου; Ἀφοῦ ἐγώ τά ἔγραψα». Καί μοῦ ἀπάντησε κάπως ἐπιτακτικά, λέγοντας νά βρῶ ἄλλον τρόπο νά τά δημοσιεύσω καί σέ καμμία περίπτωση νά μήν βάλω τό ὄνομά μου. Ἐγώ βέβαια ἔμεινα ἐνεός καί τοῦ εἶπα: «Ἐντάξει. Νά ’ναι εὐλογημένο». Ἔκανα ὑπακοή, ἀλλά ἔφυγα, γεμᾶτος ἀπορία. Τελικά, δέν δημοσίευσα τά κείμενα μέ τό ὄνομά μου. Βρῆκα ἄλλον τρόπο. Ἀπό ’κεῖ καί πέρα, ὑπακούοντας καί ἀκολουθώντας τήν συμβουλή τοῦ Σεβασμιωτάτου, δέν ἔγραψα ἐπί τέσσερεις μῆνες (Ἀπρίλιος – Αὔγουστος 2019) κανένα κείμενο.
Σχετικά μέ τά ἀνωτέρω, ἀξίζει νά σημειωθεῖ ὅτι:
1) Ἡ ἐλευθερία τοῦ λόγου εἶναι μία ἀρχή, πού ὑποστηρίζει τήν ἐλευθερία ἑνός ἀτόμου νά ἐκφράζει τίς ἀπόψεις καί τίς ἰδέες του, χωρίς φόβο ἀντίρρησης, λογοκρισίας ἤ νομικῆς κύρωσης. Τό Σύνταγμα στό ἄρθρο 14 κατοχυρώνει τήν ἐλευθερία τῆς ἔκφρασης καί διάδοσης τῶν στοχασμῶν μέ ὁποιοδήποτε τρόπο[32]. Πρόκειται γιά ἀτομικό δικαίωμα, τοῦ ὁποίου ἡ ξεκάθαρη πρόβλεψη σέ διάταξη τοῦ Συντάγματος τό καθιστᾶ συνταγματικό δικαίωμα μέ κατοχυρωμένη καί αὐξημένη ἰσχύ ἔναντι ἄλλων μή συνταγματικῶν δικαιωμάτων.
2) Ἐπιπλέον, τά δικαιώματα τῆς ἐλεύθερης διάδοσης τῶν στοχασμῶν καί τῆς ἐλευθερίας τοῦ τύπου προστατεύονται καί ἀπό τό ἄρθρο 1 (παρ. 2 καί 3) γιά τή λαϊκή κυριαρχία, ἄρθρο 5 (παρ. 1) γιά τήν προστασία τῆς προσωπικότητας καί τή συμμετοχή στήν κοινωνική, οἰκονομική καί πολιτική ζωή τῆς χώρας.
3) Τέλος, τό ἄρθρο 14 τοῦ Συντάγματος σχετίζεται ἄμεσα μέ τό ἄρθρο 10 τῆς Εὐρωπαϊκῆς Σύμβασης τῶν Δικαιωμάτων τοῦ Ἀνθρώπου (Ε.Σ.Δ.Α.)[33], περί ἐλευθερίας ἔκφρασης, ἡ ὁποία Ε.Σ.Δ.Α., ὡς διεθνής σύμβαση καί σύμβαση τῆς Εὐρωπαϊκῆς Ἕνωσης, ἔχει ἀνώτατη νομοθετική ἰσχύ, καθώς ὑπερισχύει κάθε ἄλλης διάταξης νόμου (ἄρθρο 25 τοῦ Συντάγματος).
Ἐδῶ θά πρέπει νά εἰπωθεῖ ὅτι, ἐάν ὁ προϊστάμενος Μητροπολίτης διαφωνεῖ μέ τίς ἀπόψεις καί τίς θέσεις τῶν κειμένων τοῦ ὑφισταμένου του κληρικοῦ, μπορεῖ βεβαίως νά ἐκφράσει τήν διαφωνία του, ἀλλά ἐν τέλει θά πρέπει τουλάχιστον νά τίς σεβαστεῖ καί νά ἀφήσει ἐλεύθερο ὑπ’εὐθύνη του τόν ὐφιστάμενο κληρικό νά τίς δημοσιεύσει, διότι ὁ καθένας καί μάλιστα ὁ κληρικός δικαιοῦται νά ἔχει τήν ἄποψή του.
Ὅσον ἀφορᾶ τά λεγόμενα τοῦ Μητροπολίτου περί τοῦ διαδικτύου, γνωρίζω βεβαίως ὅτι αὐτά στηρίζονται στό ὑ­π’ ἀ­ριθ. πρωτ. 187/15-01-2015 καί δι­εκπ. 79 «Ἐγ­κύ­κλιον Ση­μεί­ω­μα» τῆς Ἱ­ε­ρᾶς Συ­νό­δου τῆς Ἐκ­κλη­σί­ας τῆς Ἑλ­λά­δος μέ θέ­μα: «Λει­τουρ­γί­α ἱ­στο­σε­λί­δων ἐκ μέ­ρους ἐκ­κλη­σι­α­στι­κῶν φο­ρέ­ων καί ἐκ μέ­ρους κλη­ρι­κῶν καί μο­να­χῶν»[34], τό ὁποῖο, ὅμως, στο σύνολό του εἶναι τουλάχιστον προβληματικό καί ἐπιχειρεῖ τήν φίμωση τῶν ὀρθοδόξων φωνῶν.
Τό «Ἐγ­κύ­κλιον Ση­μεί­ω­μα», μεταξύ ἄλλων, ἐ­πι­κα­λεῖ­ται τίς ὑ­πο­χρε­ώ­σεις, πού πη­γά­ζουν ἀ­πό τήν ἰδιότη­τα τοῦ κλη­ρι­κοῦ καί τοῦ μο­να­χοῦ, γιά νά κα­τα­λή­ξει στήν ὀρ­θή κα­τ’ ἀρ­χήν δι­α­πί­στω­ση ὅ­τι ὁ λό­γος αὐ­τῶν δέν πρέ­πει νά εἶ­ναι δι­χα­στι­κός, προ­πα­γαν­δι­στι­κός, πα­ρα­τα­ξια­κός, ἐμ­πα­θής, προ­σβλη­τι­κός γιά τήν τι­μή ὁ­ποι­ου­δή­πο­τε ἄλ­λου, σχι­σμα­τι­κός πρός τόν ἐ­πι­χώ­ριο ἐ­πί­σκο­πο ἤ ἄλ­λους ἐκ­κλη­σι­α­στι­κούς ἡγέ­τες. Μέ­χρι ἐ­δῶ, ἄν καί οἱ ἀ­νω­τέ­ρω ἔν­νοι­ες τί­θεν­ται σέ γε­νι­κό καί ἀ­φη­ρη­μέ­νο ἐ­πί­πε­δο, θά μπο­ροῦ­σε κά­ποι­ος νά συμ­φω­νή­σει μέ τίς προ­τρο­πές αὐ­τές. Ὅ­ποι­ος κλη­ρι­κός ἤ μο­να­χός ἐκ­φρά­ζε­ται ἐμ­πα­θῶς, προ­σβλη­τι­κά, δι­χα­στι­κά κ.λπ., πρέ­πει νά κλη­θεῖ σέ ἐ­πα­νόρ­θω­ση καί, ἄν ἐ­πι­μεί­νει καί στοι­χει­ο­θε­τεῖ­ται βά­σι­μα ἐκ­κλη­σι­α­στι­κό ἤ ποι­νι­κό ἀ­δί­κη­μα, τόν λό­γο ἔ­χουν τά ἐκ­κλη­σι­α­στι­κά καί ποι­νι­κά δι­κα­στή­ρια.
Ἡ ἔν­τε­χνη, ὅ­μως, αὐ­τή ἀ­ο­ρι­στί­α στήν δι­α­τύ­πω­ση ἀ­φή­νει ἀ­νοι­χτό τό πε­δί­ο γιά πα­ρερ­μη­νεῖ­ες καί αὐθαι­ρε­σί­ες. 
Εἶ­ναι λό­γος ἐμ­πα­θής καί προ­σβλη­τι­κός ἐ­κεῖ­νος, μέ τόν ὁ­ποῖ­ο ἐ­λέγ­χον­ται πρό­σω­πα καί κα­τα­στά­σεις γιά ἐκ­κο­σμί­κευ­ση καί ἐγ­κα­τά­λει­ψη τῶν ὀρ­θο­δό­ξων προ­τύ­πων; Εἶ­ναι λό­γος πα­ρα­τα­ξια­κός, προπαγανδι­στι­κός καί σχι­σμα­τι­κός ἐ­κεῖ­νος, μέ τόν ὁ­ποῖ­ο ἐ­λέγ­χον­ται ἱ­ε­ράρ­χες καί πνευ­μα­τι­κοί τα­γοί γιά νό­θευ­ση τῶν ὀρ­θό­δο­ξων δογ­μά­των, γιά νό­θευ­ση τῆς ὀρ­θό­δο­ξης ἐκ­κλη­σι­ο­λο­γί­ας, γιά οἰ­κου­με­νι­σμό καί ἀ­προ­ϋ­πό­θε­το δογ­μα­τι­κά φι­λε­νω­τι­σμό;
Αὐ­τή ἡ ἔν­τε­χνη ἀ­ο­ρι­στί­α τοῦ «Ἐγ­κυ­κλί­ου Ση­μει­ώ­μα­τος» γιά τούς πα­ρα­πά­νω ὅ­ρους εἶ­ναι πράγ­μα πονη­ρό!
Εὔ­λο­γα, λοι­πόν, τί­θε­ται τό ἐ­ρώ­τη­μα μέ βά­ση τό «Ἐγ­κύ­κλιο Ση­μεί­ω­μα»: Ποῦ βρί­σκε­ται τε­λι­κά ἡ αἵρεση; Στίς ἀν­τορ­θό­δο­ξες ἀ­πό­ψεις καί στίς πα­ρε­κτρο­πές ἀ­πό τήν ὀρ­θό­δο­ξη δογ­μα­τι­κή δι­δα­σκα­λί­α τῆς Ἐκ­κλη­σί­ας μας καί σέ αὐ­τους, πού τίς ἐκ­φρά­ζουν, ἤ στήν κρι­τι­κή καί τόν ἔ­λεγ­χο αὐ­τῶν τῶν παρεκτροπῶν καί τῶν πα­ρε­κτρε­πο­μέ­νων καί σ’ αὐ­τους, πού τήν ἀ­σκοῦν[35];
Ἐάν, λοιπόν, ὅπως ἰσχυρίζεται ὁ Σεβασμιώτατος, ἡ δημοσίευση κειμένων στό διαδίκτυο, τό ὁποῖο ἔχει παγκόσμια ἐμβέλεια, θεωρεῖται ὡς εἰσπήδηση σέ ἄλλη ἐκκλησιαστική δικαιοδοσία, καί ἑπομένως μπορεῖ ὁ θιγόμενος κληρικός νά κινήσει τήν διαδικασία μητροπολιτικοῦ, ἐπισκοπικοῦ καί συνοδικοῦ δικαστηρίου, τότε αὐτό ἔπρεπε ἤδη νά ἔχει ἰσχύσει πολύ περισσότερο καί γιά τόν ἴδιο τόν Μητροπολίτη καί γιά τό Γραφεῖο ἐπί τῶν Αἱρέσεων καί τῶν Παραθρησκειῶν, διότι στά κείμενά τους ἔχουν ἐκφραστεῖ στό παρελθόν μέ πολύ πιό αὐστηρό τρόπο ἀπ’ὅτι ἐγώ.
Τέλος, ἐγώ ποτέ στά κείμενά μου δέν χρησιμοποίησα ὑβριστικούς χαρακτηρισμούς γιά τόν ὁποιονδήποτε, ἀλλά πάντοτε χρησιμοποιῶ θεολογική ὀρολογία καί ἐπιχειρηματολογία. Μιά ματιά στά κείμενά μου πείθει τόν κάθε καλοπροαίρετο καί καλῆς θελήσεως ἄνθρωπο γιά τοῦ λόγου τό ἀληθές.   
Ἄς ἔλθουμε τώρα στήν αἰτία, πού μέ ὁδήγησε νά γράψω καί νά δημοσιεύσω τά δύο κείμενά μου τῆς 20ης-08-2019. Ἐκεῖνες τίς ἡμέρες στήν ἐκκλησιαστική ἐπικαιρότητα κυριαρχοῦσαν δύο θέματα : α) οἱ μικτοί γάμοι, καί β) οἱ ἀπαράδεκτες δημόσιες δηλώσεις τοῦ Σεβ. Μητρ. Ἀλεξανδρουπόλεως γιά τούς Χριστιανούς καί τό Ἱερόν καί Ἅγιον Εὐαγγέλιον[36]. Ἡ Ὀρθόδοξη ταυτότητά μου, ἡ ἰδιότητά μου ὡς θρησκευτικοῦ λειτουργοῦ καί ἡ θεολογική καί ἱερατική συνείδησή μου ἐξηγέρθησαν, ἰδίως μέ τήν προσβολή καί ἄρνηση τοῦ Εὐαγγελίου ἐκ μέρους τοῦ Σεβ. Μητρ. Ἀλεξανδρουπόλεως, καί μέ ὀδήγησαν στήν συγγραφή καί δημοσίευση δύο κειμένων, ὅπου παρουσίασα τήν θεολογική, ἐκκλησιαστική, ἁγιογραφική, ἁγιοπατερική, ἱεροκανονική καί ἐπιστημονική πλευρά τῶν δύο θεμάτων. Διότι, δέν εἶναι δυνατόν νά προσβάλλεται κατά τέτοιο βάναυσο τρόπο τό Ἱερόν καί Ἅγιον Εὐαγγέλιον καί ἐμεῖς οἱ Ὀρθόδοξοι Κληρικοί, πού πρέπει νά εἴμαστε ὡς ἐκ τῆς κλήσεως καί τῆς θέσεως φύλακες, ὑπερασπιστές καί κήρυκες τοῦ Εὐαγγελίου, νά σιωποῦμε, νά φοβόμαστε, νά κρυβόμαστε καί νά μήν ἐλέγχουμε τόν προσβάλλοντα, ὥστε καί αὐτός νά συνετισθεῖ καί νά μετανοήσει, ἀλλά καί ὁ εὐσεβής λαός, τό ὀρθόδοξο ποίμνιο νά προφυλαχθεῖ καί νά ἀναθαρρήσει, στηριζόμενοι στήν ὀρθόδοξη διδασκαλία, πού ὀφείλουμε νά προβάλλουμε οἱ κληρικοί. Ἰδίως γιά τό κείμενο ἀνασκευῆς τῶν θέσεων τοῦ Σεβ. Μητρ. Ἀλεξανδρουπόλεως, ἐνθαρρύνθηκα καί ἀπό τό γεγονός ὅτι κατά τό παρελθόν τόσο ὁ Σεβ. Μητρ. Πειραιῶς, ὅσο καί τό Γραφεῖο ἐπί τῶν Αἱρέσεων καί τῶν Παραθρησκειῶν τῆς Ἱ. Μ. Πειραιῶς ἔχουν δημοσιεύσει κείμενα, μέ τά ὁποῖα ἔχουν ἔλθει σέ δημόσια ἀντιπαράθεση μέ τόν Σεβ. Μητρ. Ἀλεξανδρουπόλεως καί τόν ἤλεγξαν γιά τίς θέσεις του. Ὑπενθυμίζω τό κείμενο τοῦ Σεβ. Μητρ. Πειραιῶς «Ἀπάντηση στόν Μητροπολίτη Ἀλεξανδρουπόλεως κ. Ἄνθιμο σχετικά μέ τήν ἀργία τῆς Κυριακῆς» (23-07-2013)[37] καί τό κείμενο τοῦ Γραφείου ἐπί τῶν Αἱρέσεων καί τῶν Παραθρησκειῶν τῆς Ἱ. Μ. Πειραιῶς «Ὁ Ἐπίσκοπος ἔχει τήν ἐξουσία νά "ἀνατρέπει" τούς Ἱερούς Κανόνες»; (30-03-2015)[38]. Ἔτσι, λοιπόν, σκέφτηκα καί θεώρησα ὅτι θά χαιρόταν καί ὁ Ἐπίσκοπός μου μέ τά κείμενα, διότι κι ἐγώ δέν ἔκανα τίποτε περισσότερο ἀπό αὐτούς. Δέν ἔδωσα τά δύο αὐτά κείμενά μου στόν Σεβασμιώτατο, γιά νά τά ἔλέγξει, διότι, μέ τήν στάση, πού κράτησε ἐνώπιόν μου στίς ἀρχές Ἀπριλίου, κατάλαβα ὅτι ἀπό’δῶ καί στό ἑξῆς δέν θά μοῦ ἔδινε εὐλογία, γιά νά δημοσιεύσω κείμενα μέ τό ὄνομά μου. Ἔτσι, λοιπόν, στά δύο αὐτά κείμενά μου, σεβόμενος αὐτά, πού μοῦ εἶχε πεῖ ὁ Σεβασμιώτατος, δέν ἔγραψα τόν Ἱερό Ναό τῆς Ἱ. Μ. Πειραιῶς, ὅπου  ἐφημέρευα, γιά νά μήν τόν φέρω σέ δύσκολη θέση. Ἔγραψα δικαιωματικά μόνο τό ὄνομά μου καί τήν ἡμερομηνία. Καί αὐτό γιατί προσωπικά θεωρῶ ὅτι δέν εἶναι πρέπον ὁ συγγραφέας ἑνός κειμένου νά μήν βάζει τό ὄνομά του στό κείμενό του. Αὐτό βέβαια σέ καμμιά περίπτωση γιά μένα δέν σήμαινε ὅτι ἐγώ αὐτονομήθηκα ἀπό τήν Ἱ. Μ. Πειραιῶς, οὔτε ποτέ μοῦ πέρασε ἀπό τό μυαλό κανένας τέτοιος λογισμός γιά αὐτονόμηση, οὔτε ὅτι ντρεπόμουν νά πῶ ὅτι ἀνήκω σ’αὐτήν. Ἀρκεῖ κανείς νά δεῖ τά προηγούμενα κείμενά μου, ὄπου πάντοτε ἔγραφα ὄτι εἶμαι ἐφημέριος τοῦ τάδε Ἱεροῦ Ναοῦ τῆς Ἱ. Μ. Πειραιῶς, καί νά παρακολουθήσει τίς ἐκπομπές μου στό διαδικτυακό κανάλι «Ὀδύσσεια ΤV», ὅπου στήν λεζάντα πάντα ἦταν γραμμένο ὅτι εἶμαι κληρικός τῆς Ἱ. Μ. Πειραιῶς, τό ὁποῖο ἐπίσης πάντα τόνιζε καί ὁ παρουσιαστής στήν ἀρχή τῶν ἐκπομπῶν.
Στή συνέχεια, ὁ Πρωτοσύγκελλος μοῦ παρέδωσε : Α) τό ὑπ’ἀριθμ. πρωτ. 560, μέ ἡμερομηνία 26 Αὐγούστου 2019, ὑπογραφέν ὑπό τοῦ Σεβ. Μητρ. Πειραιῶς ἔγγραφο, μέ τό ὁποῖο μοῦ γνωστοποίησε τήν ἀπόφασή του πρῶτον, γιά τήν ἀπόλυσή μου ἀπό τήν δύναμη τῶν Κληρικῶν τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Πειραιῶς, καί δεύτερον, γιά τήν παροχή τῆς μισθοδοσίας μου ἀπό τήν Ἱερά Μητρόπολη Περαιῶς ἕως τῆς 30ης Σεπτεμβρίου 2019, δηλώνοντας ὅτι κέκτημαι ἀκώλυτη τήν ἱερωσύνη, Β) τόν ἀτομικό μου φάκελο, καί Γ) τήν ἀπόδειξη πληρωμῆς – ἐκκαθάρισης τοῦ Σεπτεμβρίου 2019.
Στό σημεῖο αὐτό ἔχω νά παρατηρήσω τά ἑξῆς :
Στό ἄρθρο 2 (παρ. 5 Ι α) τῆς ὑπ’ἀριθμ. 1467/1202/3.6.2014 (ΦΕΚ 1787Β / 2004) Ἀπόφασης τῆς Δ.Ι.Σ. Ἐκκλησίας της Ἑλλάδος «Ἔγκριση τοῦ ἐσωτερικοῦ κανονισμοῦ λειτουργίας τῶν Κεντρικῶν Ὑπηρεσιῶν τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Πειραιῶς» ὁρίζεται ὅτι:
«Ι) Ἡ Γραμματεία εἶναι ὑπεύθυνος διά:
α) Τήν τήρησιν τῶν ὑπηρεσιακῶν ἀτομικῶν φακέλων τῶν Κληρικῶν καί τῶν Ἐκκλησιαστικῶν λαϊκῶν ὑπαλλήλων».
Ἐδῶ πρέπει νά σημειωθεῖ ὅτι εἶναι ἐντελῶς ἀπαράδεκτο καί παράνομο τό γεγονός ἡ Ἱερά Μητρόπολη, νά παραδίδει στά χέρια τοῦ ἐφημερίου τόν ἀτομικό του φάκελο, διότι πάντοτε αὐτός τηρεῖται ὑποχρεωτικῶς στήν Γραμματεία καί ἀποστέλλεται μόνο ὑπηρεσιακῶς σέ ἄλλη Ἰερά Μητρόπολη, στήν ὁποία ἔχει ζητήσει ὁ κληρικός νά μετατεθεῖ.
Ἐκ τοῦ ἐντελῶς ἀπροσδοκήτου καί ὑπεράνω πάσης ὑποψίας μου περιγραφέντος γεγονότος, τό ψυχολογικό σόκ, πού ὑπέστην, ὅπως εἶναι φυσικό, ἦταν μεγάλο, ἡ ἔκπληξη καί ἡ λύπη, πού ἔνιωσα, συνεῖχαν τήν καρδίαν μου, οἱ λογισμοί στροβίλιζαν στόν νοῦ μου, καί ἡ ἀπορία μου γιά τό πῶς προέβη ὁ Ἐπίσκοπός μου, σέ μιά τέτοια ἐνέργεια, ὑπερέβη τήν λογική μου. Ἠπόρουν καί ἐξιστάμην! Σέ μιά τέτοια κατάσταση συναισθηματικῆς καί ψυχολογικῆς φορτίσεως καί ἀπορίας εὑρισκόμενος, ὑπέγραψα μηχανιστικά καί ὄχι κατά βούλησιν τό ἔγγραφο παράδοσης – παραλαβῆς τῶν ρηθέντων ἐγγράφων, πού μοῦ ἔδωσε ὁ Πρωτοσύγκελλος.  
Ἐν συνεχείᾳ, ρώτησα τόν Πρωτοσυγκέλλο, ἄν ὁ Σεβασμιώτατος ἦταν στό γραφεῖο του, γιά νά πάρω τήν εὐχή του καί νά τοῦ μιλήσω, ἀλλά μοῦ ἀπήντησε ὅτι δέν γνώριζε, ἄν εἶχε γυρίσει ἀπό τόν πανηγυρίζοντα Ἱ. Ν. Ἁγίου Φανουρίου Δραπετσώνας. Βέβαια, ἡ ὥρα κόντευε μία τό μεσημέρι καί ἦταν ἀδύνατον νά μήν εἶχε γυρίσει ἀκόμη ὁ Σεβασμιώτατος. Ἔτσι, λοιπόν, ἀνέβηκα στόν 5ο ὄροφο στόν χῶρο ἀναμονῆς τοῦ γραφείου τοῦ Σεβασμιωτάτου, ὅπου ἐκεῖ ἄκουσα ἰδίοις ὠσίν τήν στεντόρεια φωνή τοῦ Σεβασμιωτάτου, πρᾶγμα πού μαρτυρεῖ ὅτι ἦταν μέσα στό γραφεῖο του. Ἐκεῖ, λοιπόν, συνήντησα τόν Ἀρχιδιάκονο τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως, τόν ὁποῖο, ἀφοῦ χαιρέτησα καί ἀσπάστηκα, τόν παρεκάλεσα νά ἀναγγείλει στόν Σεβασμιώτατο τήν παρουσία μου καί τήν πρόθεσή μου νά πάρω τήν εὐχή του καί νά τοῦ μιλήσω. Πράγματι, ὁ Ἀρχιδιάκονος εἰσῆλθε στό γραφεῖο του καί τόν ἐνημέρωσε περί ἐμοῦ, πλήν ὅμως, ἀφοῦ βγῆκε ἀπό τό γραφεῖο του, μέ ἐνημέρωσε ὅτι ὁ Σεβασμιώτατος δέν εἶναι μέσα στό γραφεῖο του, διότι μόλις κατέβηκε μέ τό ἐσωτερικό ἀνσανσέρ τοῦ γραφείου του πρός τήν ἔξοδο καί ἔφυγε ἀπό τά γραφεῖα τῆς Μητρόπολης. Ἀφοῦ, λοιπόν, εὐχαρίστησα τόν Ἀρχιδιάκονο, ἀπεχώρησα γιά τήν οἰκία μου. Ἔτσι, ἀπέβη ἄκαρπη ἡ προσπάθεια μου νά τόν συναντήσω.
Μετά τήν παρέλευση μιᾶς ἑβδομάδος, μοῦ τηλεφώνησε ὁ Πρωτοσύγκελλος, ὁ ὁποῖος μέ ρώτησε, ἄν ἔχω βρεῖ Μητρόπολη, καί μοῦ μετέφερε τά λόγια τοῦ Σεβασμιωτάτου, σύμφωνα μέ τά ὁποῖα θά πρέπει νά βιαστῶ νά βρῶ ἄλλη Μητρόπολη, διότι σκέπτεται νά στείλει ἔγγραφο διαγραφῆς μου ἀπό τήν Ἑνιαία Ἀρχή Πληρωμῆς, μέ κίνδυνο νά ἀπωλέσω τήν ὀργανική μου θέση. Ἐγώ τοῦ ἀπήντησα ὅτι, σύμφωνα μέ τό Ἀπολυτήριο, ἔχω προθεσμία μέχρι τίς 30 Σεπτεμβρίου καί ὅτι τώρα βρισκόμαστε στίς ἀρχές Σεπτεμβρίου. Ἐπίσης, τοῦ εἶπα ὅτι δέν ἔχω πάρει ἀκόμη καμμία ἀπόφαση καί ὅτι ἐρευνῶ τό θέμα, διότι εἶναι μία δύσκολη ἀπόφαση καί χρειάζεται χρόνο.
Πρίν περάσω στόν σχολιασμό τοῦ Ἀπολυτήριου, θά ἤθελα νά τονίσω ὅτι οἱ σχέσεις μου μέ τόν Σεβ. Μητρ. Πειραιῶς μέχρι ἐκείνη τήν ἡμέρα ἦταν σέ ἀρκετά καλό ἐπίπεδο, πρᾶγμα τό ὁποῖο φαίνεται ἀπό δύο γεγονότα : Α) Ἀπό τήν πρόσφατη τότε (04-08-2019) ποιμαντική του ἐπίσκεψη στόν ἐν ᾧ ἐφημέρευα Ἱερό Ναό Εἰσοδίων Θεοτόκου – Παναγίας Ὀδηγητρίας Λόφου Βώκου Πειραιῶς, ὅπου χοροστάτησε στόν Ἑσπερινό καί τήν Ἱερά Παράκληση στήν Ὑπεραγία Θεοτόκο, καί ὅπου δέν ὑπῆρξε καμμία ἀναφορά ἤ προειδοποίησή του πρός ἐμένα γιά τήν ἀπόλυσή μου καί τήν διακοπή τῆς μισθοδοσίας μου, καί Β) ἀπό τό τηλεφώνημα, πού μοῦ ἔκανε ὁ ἴδιος τήν 20η-08-2019 ἀπό τόν προσωπικό τηλεφωνικό ἀριθμό τοῦ κινητοῦ του  στόν δικό μου προσωπικό τηλεφωνικό ἀριθμό τοῦ κινητοῦ μου, κατά τήν διάρκεια τοῦ ὁποίου μοῦ ζήτησε νά τοῦ γράψω ἕνα κείμενο – εἰσήγηση σχετικά μέ τόν Ὅσιο καί Θεοφόρο Πατέρα ἡμῶν Ἰουστῖνο Πόποβιτς, τό ὁποῖο θά ἐκφωνοῦσε στό Συνέδριο τῆς Πανελληνίου Ἑνώσεως Θεολόγων (Π.Ε.Θ.) τόν Νεόμβριο τοῦ 2019. Ἐννοεῖται ὅτι ἐγώ, ὅπως πάντα, δέχθηκα νά γράψω τό κείμενο γιά χάρη του. Καί στό προαναφερθέν τηλεφώνημα, ὅμως, δέν ὑπῆρξε καμμία ἀναφορά ἤ προειδοποίησή του πρός ἐμένα γιά τήν ἀπόλυσή μου καί τήν διακοπή τῆς μισθοδοσίας μου. Ξαφνικά, ὅμως, μετά την παρέλευση μόλις ἕξι ἡμερῶν, ὁ Σεβασμιώτατος ἀποφάσισε τήν ἀπόλυσή μου στίς 26-08-2019, πρώτη ἡμέρα λειτουργίας τῶν Γραφείων τῆς Ἰερᾶς Μητροπόλεως, μετά τήν θερινή ἄδεια. 
2. Τό πρωτοφανές ἀπολυτήριο
Οἱ ἀνωτέρω κατ’ἐμοῦ ἐνέργειες ἦταν ξαφνικές καί ἀπροσδόκητες, τήν στιγμή μάλιστα πού ἐγώ ποτέ δέν ζήτησα, οὔτε μοῦ πέρασε ποτέ ἀπό τό μυαλό μου νά ζητήσω τήν ἀπόλυσή μου ἤ τήν μετάθεσή μου ἀπό τήν Ἱερά Μητρόπολη Πειραιῶς σέ ἄλλη Ἱερά Μητρόπολη, οὔτε ἀναγράφεται στό ἔγγραφο ἀπόλυσης κάποια εὔλογη αἰτιολογία, οὔτε ὑπῆρξε κάποια προειδοποίηση ἀπό τόν Σεβασμιώτατο πρός ἐμένα γιά τήν ἐπικείμενη ἀπόλυσή μου, οὔτε διέπραξα ποτέ κάποια ἀξιόποινη πράξη, οὔτε ἀπαγγέλθηκαν κατηγορίες κατ’ἐμοῦ, οὔτε κλήθηκα σέ ἀπολογία, οὔτε συνεστήθη Μητροπολιτικό, Ἐπισκοπικό ἤ Συνοδικό δικαστήριο, γιά νά μοῦ ἐπιβληθοῦν ποινές, πού θά εἶχαν ὡς ἀποτέλεσμα τήν ἀπόλυσή μου, τήν ἀπώλεια τῆς ὀργανικῆς μου θέσεως καί τήν διακοπή τῆς μισθοδοσίας μου ἀπό τήν Ἑνιαία Ἀρχή Πληρωμῆς, ἐπειδή τυγχάνω θρησκευτικός λειτουργός.
Στό σημεῖο αὐτό ἀξίζει νά σημειωθοῦν τά ἑξῆς :
Οἱ ἱερεῖς, ἄν καί πληρώνονται ἀπό τό Δημόσιο, δέν εἶναι δημόσιοι ὑπάλληλοι μέ τήν στενή ἔννοια, προστατεύονται ὅμως κατ’ ἀναλογίαν. Κατοχυρώνονται ὅλα τά ἐργασιακά τους δικαιώματα, ὅπως ἀκριβῶς καί τῶν δημοσίων ὑπαλλήλων μέ ἀναλογική ἐφαρμογή ὅλων τῶν σχετικῶν διατάξεων[39]. Κατέχουν ὀργανικές θέσεις τοῦ εὐρύτερου δημόσιου τομέα ἐκ τοῦ νόμου[40]. Ἡ μονιμότητα καί οἱ ὀργανικές τους θέσεις προβλέπονται ἀπευθείας ἀπό τόν ν. 590/1977[41] στόν βαθμό, πού τό Σύνταγμα κατοχυρώνει τόν Καταστατικό Χάρτη[42].
Ἄς ἔλθω τώρα στόν σχολιασμό τοῦ Ἀπολυτηρίου μέ ἀριθμ. πρωτ. 560 καί ἡμερομηνία 26 Αὐγούστου 2019, τό ὁποῖο ἀναφέρει τά ἑξῆς :
ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
Ἀκτή Θεμιστοκλέους 190
185 39 ΠΕΙΡΑΙΕΥΣ
Email : impireos@hotmail.com
Τηλ. Κέντρο 210 4514833
Fax 210 4518476

Ἀριθμ. Πρωτ. 560                                                                                  
 Ἐν Πειραιεῖ τῇ 26ῃ Αὐγούστου 2019
ΚΑΝΟΝΙΚΟΝ ΑΠΟΛΥΤΗΡΙΟΝ ΓΡΑΜΜΑ
Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
Ἔχοντες ὑπ’ ὄψι:
τούς Θείους καί Ἱερούς Κανόνες τῆς ἁγιωτάτης ἡμῶν Ἐκκλησίας.
ἀποφασίζομεν
κανονικῶς ἀπολύομεν τῆς δυνάμεως τῶν Κληρικῶν τῆς καθ’ ἡμᾶς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Πειραιῶς τόν Αἰδεσιμολ. Πρωτοπρεσβύτερον Ἄγγελον Ἀγγελακόπουλον, Κληρικόν τῆς καθ’ ἡμᾶς Ἱ. Μητροπόλεως μισθολογικῆς κατηγορίας ΠΕ μέ κλιμάκιο 06 προσεπιδηλοῦντες ὅτι ἐμισθοδοτήθη παρ’ ἡμῖν ἕως τῆς 30ης Σεπτεμβρίου 2019, δηλοῦντες δ’ἅμα ὅτι οὖτος κέκτηται ἀκώλυτον τήν ἱερωσύνην αὐτοῦ.
Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ
† ὁ Πειραιῶς
Ἔπεται ἡ ὑπογραφή τοῦ Σεβ. Μητρ. Πειραιῶς καί ἡ σφραγίδα τῆς Ἰερᾶς Μητροπόλεως.
Ἐπί τῶν ἀνωτέρω θά ἤθελα νά παρατηρήσω τά κάτωθι:
Ἡ ἀναφορά στούς Θείους καί Ἱερούς Κανόνες εἶναι γενική, ἀόριστη καί μή συγκεκριμενοποιημένη. Οἱ Ἀποστολικοί Κανόνες, οἱ Κανόνες τῶν Ἁγίων και Οἰκουμενικῶν Συνόδων, οἱ Κανόνες τῶν Τοπικῶν Συνόδων καί οἱ Κανόνες τῶν Πατέρων ἀνέρχονται συνολικά στούς 857 περίπου. Ἐγώ ποιούς ἀπ’ ὅλους αὐτούς τούς Ἰερούς Κανόνες παραβίασα; Δέν μᾶς λέγει τό ἔγγραφο.
Τό Σύνταγμα τῆς Ἐκκλησίας, δηλ. ὁ Καταστατικός Χάρτης τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος[43], στό ἄρθρο 56, παράγραφος 6, ἀναφέρει:
«Ἀπαγορεύεται ἐπὶ ποινῇ ἀκυρότητος ἡ ἔκδοσις ἀπολυτηρίου γράμματος κληρικοῦ ἢ μοναχοῦ, ἄνευ προηγουμένης ἐγγράφου συγκαταθέσεως τοῦ Ἀρχιερέως τοῦ τόπου, εἰς ὃν θὰ ἀποκατασταθῇ ὁ κληρικός, προκειμένου δὲ περὶ μοναχοῦ καὶ ἄνευ κανονικῆς βεβαιώσεως περὶ τῆς μελλούσης ἐγγραφῆς αὐτοῦ εἰς τὸ μοναχολόγιον τῆς εἰς ἣν πρόκειται νὰ ἐγγραφῇ Μονῆς».
Στόν Κανονισμό 305/2018 περί Ἐφημερίων καί Διακόνων[44] τῆς Ἱερᾶς Συνόδου τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος (ΦΕΚ 153Α΄) στό ἄρθρο 9 ὁρίζεται ὅτι:
«1. Ὁ Ἐφημέριος ἔχει ὅλα τά ἀπορρέοντα ἀπό τό λειτούργημά του καί τήν ἐνοριακή του θέση δικαιώματα, τά ὁποῖα ὁρίζονται ἀπό τούς Ἱερούς Κανόνες καί τόν Καταστατικό Χάρτη τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος (ν. 590/1977 ΦΕΚ 146Α΄) καί ἀναφέρονται εἰδικότερα:
α. Στήν ἰσοβιότητα τοῦ ἐκκλησιαστικοῦ τοῦ λειτουργήματος.
β. Στήν μονιμότητα τῆς ἐνοριακῆς του θέσεως, ἐκτός ἀπό τίς ρητῶς προβλεπόμενες νόμιμες ἤ κανονικές ἐξαιρέσεις.
γ. Στήν μισθοδοσία, τήν κοινωνική ἀσφάλιση καί τή συνταξιοδότηση γιά τήν ἄσκηση τοῦ λειτουργήματος…».
Στό ἄρθρο 15 τοῦ ὡς ἄνω Κανονισμοῦ ὁρίζεται ὅτι:
«Ὁ Ἐφημέριος, πλήν τῶν περιπτώσεων ἀφυπηρετήσεως, πού προβλέπονται στό προηγούμενο ἄρθρο, παύεται ἀπό τῆς θέσεώς του:
α) Λόγῳ ποινῆς, σύμφωνα μέ τόν Νόμο περί Ἐκκλησιαστικῶν Δικαστηρίων.
β) Ἐάν ἐπιδείξει συμπεριφορά ἀντίθετη πρός τίς ὑπηρεσιακές του ὑποχρεώσεις, ὅπως ἐάν ἐγκαταλείψει τή θέση του χωρίς ἄδεια πέραν τῶν 30 ἡμερῶν ἀδικαιολογήτως, ἤ ἐάν δέν συμμορφωθεῖ πρός νομίμως γενομένη ἀπόσπαση. Οὐσιώδη τύπο τῆς σχετικῆς Πράξεως τοῦ Μητροπολίτου ἀποτελεῖ στίς περιπτώσεις αὐτές ἡ προηγουμένη κλήση τοῦ Ἐφημερίου νά ἀπολογηθεῖ ἤ νά παράσχει ἐξηγήσεις…».
Ἐπιπλέον, στό ἄρθρο 16 τοῦ ἰδίου Κανονισμοῦ, μέ τίτλο «Ἀπόλυση Ἐφημερίων»[45], ὁρίζεται ὅτι:
«1. Ὁ οἰκεῖος Μητροπολίτης δὲν δύναται νὰ χορηγήσει Ἀπολυτήριο Γράμμα πρός τόν Ἐφημέριο, προκειμένου αὐτός νὰ ἐνταχθεῖ στή δικαιοδοσία ἄλλης Ἱερᾶς Μητροπόλεως, ἐάν προηγουμένως δέν ἔχει τήν ἔγγραφη συγκατάθεση τοῦ Μητροπολίτου τοῦ τόπου τῆς νέας ἐγκαταστάσεως τοῦ Κληρικοῦ (ἄρθρο 56 παρ. 6 τοῦ Ν. 590/1977).
2. Τυχόν Ἀπολυτήριο Γράμμα χωρίς ἀναφορά τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως προορισμοῦ τοῦ Ἐφημερίου ἤ χωρίς τή συγκατάθεση τοῦ Ἀρχιερέως τοῦ τόπου, στόν ὁποῖο ὁ Κληρικός θά ἐγκατασταθεῖ, εἶναι ἄκυρο.
3. Προκειμένου περί Ἐφημερίου ἱερομονάχου ἀπαιτεῖται πρό τῆς ἐκδόσεως τοῦ Ἀπολυτηρίου Γράμματος καί ἡ βεβαίωση περί τῆς ἀποδοχῆς του ὑπό τῆς Ἱερᾶς Μονῆς καί ἀποδοχῆς τῆς ἐγγραφῆς του στό Μοναχολόγιο τῆς Ἱερᾶς Μονῆς, στήν ὁποία πρόκειται νά ἐγγραφεῖ».
Λαμβάνοντας ὑπ’ ὄψιν τίς συνδυαζόμενες διατάξεις τοῦ Καταστατικοῦ Χάρτου καί τοῦ ἀνωτέρω Κανονισμοῦ προκύπτουν τά ἀκόλουθα:
Α) Τό μέ ἀριθμ. πρωτ. 560/26.8.2019 Ἀπολυτήριο Γράμμα τοῦ Μητροπολίτου Πειραιῶς ἐκδόθηκε χωρίς νά ἔχει προηγηθεῖ ἐπιβολή ποινῆς ἤ συμπεριφορᾶς ἀντίθετης πρός τίς ὑπηρεσιακές μου ὑποχρεώσεις, κατά τά ὁριζόμενα στό ἄρθρο 15 τοῦ ἀνωτέρω Κανονισμοῦ.
Ἐπιπλέον, σύμφωνα μέ τό ἄρθρο 16, δέν ἔχει προηγηθεῖ ἔγγραφη συγκατάθεση ἄλλου Μητροπολίτου, ἀλλά καί δέν γίνεται ἀναφορά γιά τήν Ἱερά Μητρόπολη προορισμοῦ. Πρόκειται, λοιπόν, γιά παράβαση κατ’ οὐσίαν διάταξης νόμου καί συνεπῶς ἡ ἐν λόγῳ πράξη εἶναι ἄκυρη.
Β) Στερεῖται αἰτιολογίας, ἀλλά καί νομικῆς βάσης. Ἡ πράξη ἀπόλυσης τοῦ οἰκείου Μητροπολίτου ἐκδόθηκε κατ’ ἐνάσκηση διοικητικῆς ἐξουσίας, παρεχομένης σέ αὐτόν ἀπό τίς διοικητικοῦ δικαίου διατάξεις καί ὄχι ἀποκλειστικά βάσει τῶν Ἱερῶν Κανόνων, ὅπως ἀναφέρεται στό σκεπτικό αὐτῆς, καί, παρόλο πού φέρει καθ’ ἑαυτή κάποια στοιχεῖα νομιμότητας, γίνεται γιά σκοπό καταδήλως ἄλλον ἀπό ἐκεῖνον, γιά τόν ὁποῖο ἔχει νομοθετηθεῖ (κατάχρηση ἐξουσίας).
Ἀξίζει νά σημειωθεῖ ὅτι ἀπό τό 1988 τά ἐκκλησιαστικά δικαστήρια – ὄργανα θεωροῦνται ἀπό τό Συμβούλιο τῆς Ἐπικρατείας ὡς πειθαρχικά συμβούλια (825/1988 ΣτΕ).
Ὁ Μητροπολίτης, ὡς ὄργανο τῆς Ἐκκλησίας, ἱδρύθηκε γιά τή διατήρηση τῆς ἐκκλησιαστικῆς πειθαρχίας καί τήν τιμωρία τῶν ὑποπεσόντων σέ παράπτωμα κληρικῶν. Δέν εἶναι φορέας δικαστικῆς ἐξουσίας (ἄρθρα 93 καί ἐπομ. τοῦ Συντάγματος).
Γ) Στό Ἀπολυτήριο Γράμμα ἀναφέρεται ὅτι ἡ μισθοδοσία μου βαρύνει τήν Ἱ. Μ. Πειραιῶς ἕως καί τήν 30ή Σεπτεμβρίου 2019 (ἤτοι ἕως καί τόν μῆνα Σεπτέμβριο τοῦ 2019), χωρίς νά λαμβάνονται ὑπ’όψιν τά ἀκόλουθα:
1) Σύμφωνα μέ τόν Καταστατικό Χάρτη τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος[46], τά τῆς μισθοδοσίας τῶν κληρικῶν ρυθμίζονται ἀναλόγως τῆς μισθοδοσίας τῶν δημοσίων ὑπαλλήλων.
2) Στήν ὑπ’ ἀριθμ. 2/37345/0004/4.6.2010 (ΦΕΚ 784Β΄/2010) Κ.Υ.Α., ὅπως ἔχει τροποποιηθεῖ καί ἰσχύει, ἡ ὁποία ἀποτελεῖ καί τό θεσμικό πλαίσιο λειτουργίας τῆς Ἑνιαίας Ἀρχῆς Πληρωμῆς (Ε.Α.Π.), ὁρίζεται ὅτι: «οἱ κληρικοί ὅλων τῶν βαθμίδων καί τό προσωπικό τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος καί τῶν νομικῶν προσώπων δημοσίου δικαίου, πού ὑπάγονται στήν ἐποπτεία Αὐτῆς», ὑπάγονται στίς διατάξεις τῆς ἐν λόγῳ Ἀπόφασης[47]. Ἐπιπλέον, ἡ μισθοδοσία τῶν κληρικῶν καί τῶν ὑπαλλήλων τῶν Ἱερῶν Μητροπόλεων διενεργεῖται μέσῳ τῆς 24ης Διεύθυνσης Λογαριασμῶν Δημοσίου (Δ24) τοῦ Γενικοῦ Λογιστηρίου τοῦ Κράτους[48]. Συνεπῶς, κάθε μῆνα, τό ἀργότερο 15 ἐργάσιμες ἡμέρες πρίν ἀπό τήν ἡμερομηνία πίστωσης τῶν ἀτομικῶν λογαριασμῶν τῶν δικαιούχων, οἱ ἁρμόδιες οἰκονομικές ὑπηρεσίες τῶν φορέων, πού εἶναι ἐνταγμένοι στό σύστημα πληρωμῶν τῆς Ε.Α.Π., μέ εὐθύνη τῶν ἐκκαθαριστῶν ἤ τῶν προϊσταμένων τῶν οἰκονομικῶν ὑπηρεσιῶν, ὑποχρεοῦνται νά ὑποβάλλουν στήν Δ24 ἔντυπη, πρωτότυπη, ὑπογεγραμμένη καί σφραγισμένη συγκεντρωτική κατάσταση μισθοδοσίας (μέ πληρωτέα ποσά α΄ καί β΄ δεκαπενθημέρου) ἀπό τόν ἐκκαθαριστή καί τόν οἰκονομικό διευθυντή (ἄρθρο 10 τῆς Κ.Υ.Α.). Τέλος, στό ἄρθρο 15 τῆς ὡς ἄνω Ἀπόφασης, ὁρίζεται ὅτι: «Οἱ ἀποδοχές τῶν ὑπαλλήλων, πού μισθοδοτοῦνται μέ τήν διαδικασία τῆς παρούσας ἀπόφασης, καταβάλλονται στίς 27 καί 13 ἑκάστου μηνός. Σέ περίπτωση πού οἱ ἡμερομηνίες αὐτές συμπίπτουν μέ ἀργία, ἡ καταβολή γίνεται τήν ἀμέσως προηγούμενη ἐργάσιμη ἡμέρα».
Κατόπιν τῶν ἀνωτέρω, προκύπτει ὅτι ὁ Ὑπεύθυνος τοῦ Γραφείου Μισθοδοσίας (ἤτοι ὁ Ἐκκαθαριστής Μισθοδοσίας) τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Πειραιῶς[49], καί συνεπῶς ὁ Μητροπολίτης, δέν ἔλαβαν ὑπ’ ὄψιν τους ὅτι, προκειμένου νά ὁλοκληρωθεῖ νομοτύπως ἡ διαδικασία ἀπολύσεώς μου ἀπό τήν Ἱερά Μητρόπολη Πειραιῶς, καί ἡ ἔνταξη μου στήν δικαιοδοσία τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Κυθήρων, ἀπαιτεῖται χρονικό διάστημα μεγαλύτερο τοῦ ἑνός μηνός, δεδομένου ὅτι ἡ καταβολή τῆς μισθοδοσίας μου γιά τό δεύτερο δεκαπενθήμερο τοῦ μηνός Σεπτεμβρίου ἔλαβε χώρα στίς 13.09.2019.
Ἠ πράξη αὐτή μοῦ προκάλεσε ἀνεπανόρθωτη ἠθική βλάβη, διότι ἔθιξε τήν προσωπικότητά μου ὡς Ἱερέως, ὅπως ἐπίσης καί τή θέση μου στήν τοπική θρησκευτική κοινότητα καί προκάλεσε σέ ἐμένα καί στήν οἰκογένειά μου ψυχολογική κατάπτωση. Ἡ διακοπή τῆς μισθοδοσίας μου, ὡς ἀπόρροια ἐκτέλεσης τῆς ἐν λόγῳ πράξεως ἔθεσε σέ κίνδυνο τήν διαβίωσή μου, ἐφ’ ὅσον στεροῦμαι ἄλλων μέσων βιοπορισμοῦ, πλήν τοῦ μισθοῦ πού λαμβάνω ἀπό τήν ἐφημεριακή μου θέση.
Δ) Ἡ ἐν λόγῳ πράξη, ὡς πράξη διοικητικῆς ἀρχῆς, προσβάλλεται μέ αἴτηση ἀκύρωσης ἐνώπιον τοῦ Συμβουλίου τῆς Ἐπικρατείας[50].
Ε) Τέλος, ἡ ἐν λόγῳ πράξη φάσκει καί ἀντιφάσκει, διότι, ἐνῶ πιστοποιεῖ τό ἀκώλυτον τῆς ἱερωσύνης τοῦ Κληρικοῦ, ταυτοχρόνως τόν ἀπολύει ἀπό τήν δύναμη τῶν Κληρικῶν τῆς Ἱ. Μ. Πειραιῶς, πρᾶγμα ἀσυνεπές καί παρόλογον.
Ἐνῶ, λοιπόν, θά μποροῦσα νά προσφύγω στό Συμβούλιο τῆς Ἐπικρατείας (ΣτΕ), δέν ἐπέλεξα αὐτή τήν ὁδό, λόγῳ τοῦ δυσβάστακτου οἰκονομικοῦ κόστους, τοῦ μακροχρονίου τῆς ἐκδόσεως τῆς ἀποφάσεως, καί κυρίως λόγῳ τοῦ ὅτι ὡς κληρικός δέν μοῦ ἐπιτρέπεται νά καταφεύγω σέ κοσμικά κριτήρια, γιά νά κρίνουν μιά ἐκκλησιαστική ὑπόθεση, σύμφωνα μέ τούς Ἱερούς Κανόνες[51].
Ὡς ἀπολελυμένος, λοιπόν, ἀπό τις 26-08-2019, κληρικός, δημοσίευσα στό διαδίκτυο τά ἑξῆς κείμενά μου : α) «Τό ἐννοιολογικό περιεχόμενο τῶν ὄρων «αἵρεση» καί «αἱρετικός» »[52] (28-08-2019), β) «Ὑποστηρίζουμε τόν οἰκουμενισμό τῆς Κωνσταντινούπολης ἤ τῆς Μόσχας»[53] (28-08-2019), γ) «Ὁ ὁμότιμος καθηγητής τῆς Θεολογικῆς Σχολῆς τοῦ Α.Π.Θ. Αἰδεσιμολογιώτατος Πρωτοπρεσβύτερος π. Θεόδωρος Ζήσης γιά τόν τιμηθέντα ὑπό τοῦ Πατριάρχου Βαρθολομαίου Χρήστο Γιανναρᾶ»[54] (04-09-2019), δ) «Πρωθιερεύς Γεώργιος Φλωρόφσκυ˙ οἰκουμενιστής ἤ Ὀρθόδοξος; Ἀποσιωπᾶ τήν ἀλήθεια ὁ Πατριάρχης Βαρθολομαῖος»[55] (06-09-2019), καί ε) «Ὁ ἅγιος Ἰωάννης Μαξίμοβιτς καί ἡ ἁγιομαχική θέση τοῦ Μητροπολίτη Προικοννήσου Ἰωσήφ»[56] (11-09-2019).
Μετά τά ἀνωτέρω, συνήντησα καί συνομίλησα περί τῆς ὑποθέσεως μέ τόν παλαιό μου γνώριμο καί συμπατριώτη μου, Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Κυθήρων καί Ἀντικυθήρων κ.κ. Σεραφείμ και ἀποφασίσαμε να ἀκολουθήσουμε την νόμιμη ὁδό.
Ἔτσι, λοιπόν, στίς 06-09-2019 ἔστειλα αἴτηση στήν Ἱ. Μ. Κυθήρων, μέ τήν ὁποία αἰτοῦμαι τήν συγκατάλεξή μου στό δυναμικό τῶν Κληρικῶν τῆς Μητροπόλεως καί τόν διορισμό μου σέ κάποια ἐφημεριακή θέση. Ἡ αἴτησή μου ἔγινε δεκτή, καί ἀκολούθησε ἡ ἀνταλλαγή γραμμάτων μεταξύ τῶν Σεβασμιωτάτων Κυθήρων καί Πειραιῶς. 
Μέ δεδομένο, ὅμως, τό ἄκυρον καί παράνομον τοῦ ὡς ἄνω Ἀπολυτηρίου, δέν ἦταν δυνατόν ἡ Ἱερά Μητρόπολη Κυθήρων καί Ἀντικυθήρων καί ὁ Σεβασμιώτατος νά ἀποδεχθοῦν την ἐγκυρότητα τοῦ ὡς ἄνω ἐγγράφου. Μετά, λοιπόν, ἀπό ἑκατέρωθεν συνεννοήσεις ἐπί μερικές ἑβδομάδες, τήν δεύτερη ἑβδομάδα τοῦ Σεπτεμβρίου, ἐξεδόθη καινούργιο νόμιμο ἀπολυτήριο μέ τόν ἴδιο ἀριθμ. πρωτ. 560 και την ἴδια ἡμερομηνία 26-08-2019 ἀπό τήν Ἱερά Μητρόπολη Πειραιῶς ὑπογεγραμμένο ἀπό τόν Σεβ. Μητρ. Πειραιῶς, τό ὁποῖο ἀναφέρει τά ἑξῆς:
ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
Ἀκτή Θεμιστοκλέους 190
185 39 ΠΕΙΡΑΙΕΥΣ
Email : impireos@hotmail.com
Τηλ. Κέντρο 210 4514833
Fax 210 4518476
Ἀριθμ. Πρωτ. 560                                                                                   
Ἐν Πειραιεῖ τῇ 26ῃ Αὐγούστου 2019
ΚΑΝΟΝΙΚΟΝ ΑΠΟΛΥΤΗΡΙΟΝ ΓΡΑΜΜΑ
Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
1) Τάς διατάξεις τοῦ ἄρθρου 37 τοῦ Νόμου 590/1977 «Περί Καταστατικοῦ Χάρτου τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος»,
2) Τό ὑπ’ ἀριθμ. 446/26.8.2019 ἀποδεκτήριον ἔγγραφον τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Κυθήρων κ.κ. ΣΕΡΑΦΕΙΜ, δι’ οὗ συγκατατίθεται εἰς τήν αἴτησιν τοῦ Πρωτοπρεσβυτέρου Ἀγγέλου Ἀγγελακοπούλου, Κληρικοῦ τῆς καθ’ ἡμᾶς Ἱ. Μητροπόλεως, περί διορισμοῦ αὐτοῦ εἴς τινα κενήν Ἐφημεριακήν θέσι τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Κυθήρων,
ἀποφασίζομεν
κανονικῶς ἀπολύομεν τῆς δυνάμεως τῶν Κληρικῶν τῆς καθ’ ἡμᾶς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Πειραιῶς τόν Πρωτοπρεσβύτερον Ἄγγελον Ἀγγελακόπουλον, Κληρικόν τῆς καθ’ ἡμᾶς Ἱ. Μητροπόλεως μισθολογικῆς κατηγορίας ΠΕ μέ Κλιμάκιο 06 προσεπιδηλοῦντες ὅτι ἐμισθοδοτήθῃ παρ’ ἡμῖν ἕως τῆς 30ης Σεπτεμβρίου 2019.
Τό παρόν χορηγεῖται κατόπιν τοῦ ὕπερθεν ἐγγράφου τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Κυθήρων κ.κ. ΣΕΡΑΦΕΙΜ, διά τόν διορισμόν τοῦ ἀνωτέρω ἀναφερομένου Κληρικοῦ εἰς τήν Ἱεράν Μητρόπολιν Κυθήρων.
Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ
† ὁ Πειραιῶς
Ἔπεται ἡ ὑπογραφή τοῦ Σεβ. Μητρ. Πειραιῶς καί ἡ σφραγίδα τῆς Ἰερᾶς Μητροπόλεως.
Τέλος, ἐκδόθηκε καί τό διοριστήριο γράμμα μου στόν Ἱερό Ναό Ἁγίου Γεωργίου Καρβουνάδων Κυθήρων.
Ὑπογραμμίζω ὅτι τά ἀνωτέρω ἔγγραφα φέρουν παλαιές ἡμερομηνίες, περίπου δύο ἑβδομάδες νωρίτερα.
Μέ αὐτόν τόν τρόπο, εἶμαι πλέον κληρικός τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Κυθήρων καί Ἀντικυθήρων, ὑπό τήν Ἀρχιερατική σκέπη τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Κυθήρων καί Ἀντικυθήρων κ.κ. Σεραφείμ.
Ἐπίλογος
Ἀπό τά παραπάνω εὔκολα διαπιστώνει κανείς, ἄν ἐγώ μόνος μου ζήτησα ἀπολυτήριο καί ἔφυγα ἀπό τήν Ἱερά Μητρόπολη Πειραιῶς, ἄν ἐλεύθερα ἐπέλεξα τόν δικό μου δρόμο, ἤ ἀποπέμφθην καί ἐδιώχθην, ἄν ἐστράφην μέ ὑβριστικούς χαρακτηρισμούς κολασίμους κατά Ἰεραρχῶν, ἄν εἶμαι ἐγωιστής καί ὑβριστής, ὅπως ἐσχάτως διαδίδεται γιά τήν ἐλάχιστότητά μου. 
Κατακλείοντας τό παρόν κείμενό μου, ἐφ’ ἑνός δηλώνω καί πάλι ὅτι δέν ὑφίσταται ἐκ μέρους μου κανένα μίσος καί ἐμπάθεια πρός τόν Σεβ. Μητρ. Πειραιῶς καί τόν Πρωτοσύγκελλο, διότι τούς σέβομαι, τούς ἐκτιμῶ, τούς ἀγαπῶ ἐν Χριστῷ, τούς εὐγνωμονῶ, τούς συγχωρῶ γιά ὅ,τι ἔχουν κάνει μέχρι σήμερα γιά ’μένα καί οὐδόλως ἐκκακῶ ἤ μνησικακῶ, ἀφ’ ἑτέρου ὅμως διαμαρτύρομαι ἐντόνως καί δημοσίως γιά τήν διαρκή, ἀνοίκεια προσπάθεια κατασυκοφαντήσεως καί σπιλώσεώς μου.
Τό ὅτι τά ὅσα λέγω εἶναι ἀληθῆ, μάρτυς μου ὁ Θεός καί διαβεβαίωση ἡ ἱερωσύνη καί ἡ τιμή μου.
«Φίλος μέν Πλάτων, φιλτάτη δέ ἡ ἀλήθεια», λέγει ὁ Ἀριστοτέλης.
«Δόξα τῷ Θεῷ πάντων ἕνεκεν οὐ γάρ παύσομαι τοῦτο ἐπιλέγων ἀεί ἐπί πᾶσι μοι τοῖς συμβαίνουσιν»[57].
«Ὡς τῷ Κυρίῳ ἔδοξεν οὕτω καί ἐγένετο! Εἴη τό ὄνομα Κυρίου εὐλογημένον ἀπό τοῦ νῦν καί ἕως τοῦ αἰῶνος»[58]!


Πηγή
Αναρτήθηκε από στις
Ετικέτες ,

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.

Εγγραφή σε: Σχόλια ανάρτησης (Atom)