Οι Άγιοι συχαινόντουσαν και μισούσαν την αίρεση και δεν κοινωνούσαν με τους αιρετικούς!

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, Μνήμη τοῦ Ἁγίου Μάρτυρος Ἑρμηνιγγέλδου.

                             Στίχοι

Ἑρμηνίγγελδος ἐκπλυθεὶς βαφὴν πλάνης,

Σφαγὴν ὑποστάς, βάπτεται λύθρου κόχλῳ.

Ἁγίου Νικοδήμου Ἁγιορείτου

   Οὗτος ὁ Ἅγιος, ἐγεννήθη μὲν ἀπὸ πατέρα καλούμενον Λιουβίγγελδον (ὅστις ἦτον ρήγας τῶν Οὐϊσιγότθων, ἢ ἔσω Γότθων, ἔχων τὴν αἵρεσιν τοῦ Ἀρείου ὁμοῦ μὲ ὅλον τὸ ἔθνος του), ἐδιδάχθη δὲ τὴν Ὀρθόδοξον πίστιν ἀπὸ τὸν Λέανδρον Ἐπίσκοπον τῶν Ὀρθοδόξων. Ὁ δὲ πατὴρ αὐτοῦ μαθῶν τὴν μεταβολὴν ταύτην τοῦ υἱοῦ του, βαρέως τοῦτο ὑπέφερεν. Ὅθεν καὶ ἐμεταχειρίζετο εἰς αὐτὸν καθ’ ἑκάστην ἡμέραν διαφόρους κολακείας καὶ ὕβρεις. Ἀλλ’ ὁ υἱός του ἐπειδὴ ἐστέκετο εἰς τὴν Ὀρθοδοξίαν ἀκλινὴς καὶ ἀσάλευτος, τούτου χάριν, ἐστερήθη μὲν ἀπὸ τὴν κληρονομίαν τοῦ πατρός του καὶ ἀπόκληρος ἔγινε. Δεθεῖς δὲ χείρας καὶ πόδας, ἐκλείσθη μέσα εἰς σκοτεινὴν φυλακήν. Ὅταν δὲ ἔφθασεν ἡ τοῦ Πάσχα ἡμέρα, ἔστειλεν ὁ πατήρ του εἰς τὴν φυλακὴν τὸν ἱερέα τῶν Ἀρειανῶν, διὰ νὰ ἐπιχειρισθῆ νὰ πείση τὸν Ἑρμινίγγελδον, εἰς τὸ νὰ δεχθῆ νὰ κοινωνήση τὰ μυστήρια τῶν Ἀρειανῶν. Ἐκεῖνος δὲ δὲν ἐπείσθη, ἀλλὰ καὶ σιγχανθεῖς καὶ ἀποστραφεῖς αὐτόν, τὸν ἔστειλεν ὀπίσω ἄπρακτον.

     Τοῦτο δὲ μαθῶν ὁ σκληρότερος καὶ ἀπὸ τὰ θηρία πατήρ του, ἐπρόσταξε νὰ θανατώσουν τὸν υἱόν του, σιδηροδέσμιον ὄντα εἰς τὴν φυλακήν. Τούτου δὲ γενομένου, ἐπέμφθησαν ἀπὸ τὸν Θεὸν λαμπάδων φωτοχυσίαι, καὶ μελωδίαι Ἀσωμάτων καὶ Ἀγγελικῶν Δυνάμεων, τριγύρω εἰς τὸ σῶμα τοῦ μακαρίου Ἑρμινιγγέλδου. Ὅθεν τὸ παράδοξον αὐτὸ θέαμα, τοὺς μὲν Ὀρθοδόξους Χριστιανούς, ἐπαρακίνει εἰς εὐχαριστίαν καὶ δοξολογίαν Θεοῦ, τὸν δὲ φονέα πατέρα του, ἔκαμνε νὰ θαυμάζη καὶ νὰ ἐκπλήττεται, καὶ ἐβίαζεν αὐτὸν νὰ μετανοῆ διὰ τὸν ἄνομον φόνον ὁπού ἐποίησε. Δὲν ἐπέρασε καιρὸς πολύς, καὶ ἦλθε μία ἀσθένεια εἰς τὸ ἔθνος τῶν Γότθων, καὶ πολλοὺς ἀνθρώπους διέφθειρε. Ὅθεν ἐκ τούτων ἀναγκασθεῖς ὁ πατὴρ τοῦ Λιουβίγγελδος, καλεῖ τὸν ἀνωτέρω Ἐπίσκοπον τῶν Ὀρθοδόξων Λέανδρον, καὶ ἀφ’ οὐ ἀνηγόρευσε βασιλέα τὸν μεγαλίτερον υἱὸν τοῦ Ρεκχάδερον, παρακαλεῖ τὸν Ἐπίσκοπον νὰ διδάξη καὶ αὐτόν, καὶ νὰ τελέση, ὅσα ἐδίδαξε καὶ ἐτέλεσε καὶ εἰς τὸν πρῶτον υἱὸν τοῦ Ἅγιον Ἑρμινίγγελδον, καὶ ταῦτα εἰπῶν, ἐτελεύτησεν. O δὲ Ρεκχάδερος δεχθεῖς τὰ σπέρματα τῆς Ὀρθοδοξίας, ἔπεισε καὶ τοὺς ὑπηκόους του νὰ γένουν Ὀρθόδοξοι καὶ αὐτοὶ ὅλοι. Καὶ βλέπε ἐδῶ, ὢ ἀναγνώστα, πρόνοιαν Θεοῦ, διότι ὁ Θεός, ἐσυγχώρησε μέν, νὰ θανατωθῆ ὁ Ἅγιος Ἑρμινίγγελδος διὰ τὴν εὐσέβειαν, διὰ μέσου δὲ τοῦ θανάτου ἐκείνου, μετέβαλεν ὅλον τὸ ἔθνος του εἰς τὴν Ὀρθοδοξίαν.

(Ἁγίου Νικοδήμου Ἁγιορείτου, Συναξαριστὴς τῶν Δώδεκα Μηνῶν τοῦ Ἐνιαυτοῦ. Τόμ. Α΄).