Η Α΄ Οικουμενική αποφάσισε για το Πάσχα κι όχι για το Ημερολόγιο!

Παρατηρήσεις στο κείμενο της Εκκλησίας

των Γνησίων Ορθοδόξων Χριστιανών

της 12/25.12.2017

Οἱ Γ.Ο.Χ. μὲ νέο κείμενό τους, «Ἡ μεταβολὴ τοῦ Ἐκκλησιαστικοῦ Ἡμερολογίου διέσπασε τὴν Ἑνότητα τῆς Ἐκκλησίας» (δεῖτε ἐδῶ  κι ἐδῶ) συνεχίζουν νὰ διαστρέφουν τὴν ἀλήθεια.

Στὸ κείμενο αὐτὸ μᾶς ἐστάλη τὸ παρακάτω σχόλιο ἀπὸ τὸν κ. Ἰωάννη Ρίζο.

Εκείνο που θα άξιζε να σχολιάσουμε είναι τα εξής:

   Ο αρθρογράφος αναφερόμενος στον σκοπό σύγκλησης της Α΄ Οικουμενικής  λέει ότι:

     «Καὶ ὅτι δὲν ἀπέβλεψαν ἀποκλειστικῶς εἰς τὴν ἑορτὴν τοῦ Πάσχα αἱ Οἰκουμενικαὶ Σύνοδοι, ἀλλ’ εἶχον ὑπ’ ὄψιν ἁπάσας τὰς ἑορτὰς καὶ τὰς νηστείας καὶ δι’ ἁπάσας ἀπήτησαν ἑνότητα καὶ ὁμοφωνίαν, ἀποδεικνύεται …. Ἐκ τῆς ἐπιστολῆς τοῦ Ἁγίου καὶ Μεγάλου Ἀθανασίου, ὅστις –Διάκονος τότε– συμμετέσχεν εἰς τὴν ἐν Νικαίᾳ Σύνοδον, ἣν ἐπιστολὴν ἀπηύθυνε πρὸς τοὺς Ἀφρικανοὺς Ἐπισκόπους καὶ διὰ τῆς ὁποίας λέγει: “...Ἡ μὲν γὰρ (Α΄ Οἰκουμενικὴ Σύνοδος ἐν Νικαίᾳ) διὰ τὴν Ἀρειανὴν αἵρεσιν καὶ διὰ τὸ Πάσχα συνήχθη. Ἐπειδὴ αἱ κατὰ Συρίαν καὶ Κιλικίαν καὶ Μεσοποταμίαν διεφώνουν πρὸς ἡμᾶς καὶ τῷ καιρῷ, ἐν ᾧ ποιοῦσιν οἱ Ἰουδαῖοι, ἐποίουν καὶ οὗτοι. Ἀλλὰ χάρις τῷ Κυρίῳ, ὥσπερ περὶ τῆς πίστεως οὕτω καὶ περὶ τῆς ἁγίας ἑορτῆς γέγονε συμφωνία. Καὶ τοῦτο ἦν τὸ αἴτιον τῆς ἐν Νικαίᾳ Συνόδου”.

   Από την  επιστολή όμως του Μ. Αθανασίου δεν προκύπτει κανένα τέτοιο συμπέρασμα.  Καμία αναφορά για απαίτηση ομοφωνίας στις εορτές και νηστείες! Αντιθέτως προβάλλει μόνο το θέμα του μη κοινού εορτασμού του χριστιανικού με το Εβραϊκό πάσχα!  Ο άγιος λέει ότι η Σύνοδος έγινε, γιατί οι χριστιανοί στη Συρία και Κιλικία και Μεσοποταμία διαφωνούσαν με τους υπολοίπους γιατί εόρταζαν το πάσχα μαζί με τους Ιουδαίους. Δεν λέει ότι οι εν λόγω  Εκκλησίες εξέπεσαν στον άδη λόγω της ασυμφωνίας εορτασμού με τους άλλους χριστιανούς. Ο άγιος δεν αναφέρει ότι η Σύνοδος έγινε γιατί δεν εορτάζαμε όλοι το πάσχα ταυτόχρονα, αλλά για τον κίνδυνο ταύτισης ή σύγχυσης της πίστης μας με αυτής των θεομάχων Ιουδαίων.

   Στην παραπάνω αναγκαιότητα έχει την ύπαρξη του και ο Πασχάλιος Κανών. Ορίστηκε έτσι ώστε να μην υπάρχει ταυτόχρονος εορτασμός του πάσχα των χριστιανών με το Εβραϊκό και δεν αποσκοπούσε να εξασφαλίσει ταυτόχρονο εορτασμό του

πάσχα σε όλη την γή αφού είναι αδύνατο η ισημερία να  συμβαίνει ταυτόχρονα σε όλα τα γεωγραφικά μήκη της γης.

    Ο Ζ΄ Αποστολικός κανόνας  επίσης το ίδιο όρισε: να μην υπάρχει ταυτόχρονος εορτασμός του πάσχα με το Εβραϊκό.

  Ο Α΄ κανόνας της Αντιοχείας ορίζει επίσης να μην υπάρχει ταυτόχρονος εορτασμός του πάσχα με το Εβραϊκό.

    Έτσι ακριβώς ερμήνευσε  η όλη Εκκλησία τα πράγματα, για αυτό και μέχρι τον 8^ο αιώνα η αθέτηση ακόμα και του Πασχαλίου Κανόνα, του κοινού πασχάλιου εορτασμού και η απουσία κοινού εορτολογίου (από την Δύση), δεν ερμηνεύτηκε σύμφωνα με  τις «φοβερές» σωτηριολογικές  επιπτώσεις που ανακάλυψαν οι παλαιοημερολογίτες το 1924.

   Όμως  ο παλαιοημερολογίτης  βγάζει ένα άλλο απίστευτο συμπέρασμα, λέει: «Ἐὰν δὲ καὶ περὶ οἱασδήποτε ἄλλης ἑορτῆς ἐπήρχετο διαφωνία, ὡς περὶ τοῦ Πάσχα, θὰ συνεκροτεῖτο καὶ περὶ ταύτης Οἰκουμενικὴ Σύνοδος»!!!

     Η  τραγική αμάθεια του παλαιοημερολογίτη διαψεύδεται από την αλήθεια. Η  πραγματικότητα τον διαψεύδει! Γιατί λοιπόν δεν έγιναν  Οικουμενικές Σύνοδοι για πολλές εορτολογικές ασυμφωνίες, όπως για παράδειγμα αυτής των χριστουγέννων; Τα Χριστούγεννα εορτάζονταν σε διαφορετικές ημερομηνίες από τις Ορθόδοξες Εκκλησίες επι δύο και πλέον αιώνες. Στη Ρώμη η εορτή εισήχθη περι το 335 μ.Χ.^[1] Στις Εκκλησίες Κωνσταντινούπολης το 380, και της Αντιόχειας εισήχθη γύρω στο 400 μ.Χ. Στην Εκκλησία της Αλεξάνδρειας περι το 450 μ.Χ. και στην Εκκλησία των Ιεροσολύμων γύρω στον 6^ο αιώνα,^[2] η οποία μάλιστα «ηρνείτο να συμμορφωθή προς την απόφασιν των άλλων Εκκλησιών».^[3]

    Γενικά, όλες οι άλλες εορτές καθορίσθηκαν με αποφάσεις των κατά τόπους Εκκλησιών.

   Η γιορτή της Μεταμορφώσεως του Σωτήρος εισήχθη στην Ανατολή μεταξύ του 5^ου και 7^ου αιώνα, ενώ στη Δύση μετα από αιώνες.^[4] Η γιορτή των Αγίων Πάντων εισήχθη στην Ανατολή κατά τον 4^ο αιώνα, ενώ στη Δύση κατά το 610 μ.Χ.^[5]  Μέχρι τον 7^ο αιώνα γιορτάζονταν στην Ανατολή η γιορτή των αγίων Αποστόλων στις 28 Δεκεμβρίου, ενώ στην Δύση στις 29 Ιουνίου.^[6]

   Γιατί οι άγιοι και θαυματουργοί Πατέρες δεν είδαν αυτά που είδαν οι νεοπατερικοί παλαιοημερολογίτες;

    Γιατί δεν είδαν ότι τα ημερολόγια και οι κινήσεις των πλανητών είναι: «πρώτιστον Δόγμα» όπως διδάσκουν οι ημερολάτρες μέσω του εν λόγω αρθρογράφου;

     Γιατί αγνοούν τον  ιερό Χρυσόστομο που λέει:

    «Ούτε και η Εκκλησία αναγνώριζε την υποχρεωτική και ακριβή τήρηση των καιρών. Άλλα επειδή από την αρχή φάνηκε καλό στους Πατέρες που ήταν διασκορπισμένοι παντού να συνέλθουν και να ορίσουν την ημέρα αυτή [εννοεί του Πάσχα], η Εκκλησία τιμώντας πάντοτε την συμφωνία αποδέχτηκε την απόφαση… Γιατί δεν αποτελεί έγκλημα να νηστεύουμε αυτή ή την άλλη περίοδο, αλλά έγκλημα –και μάλιστα ασυγχώρητο και άξιο καταδίκης και προδοσία μεγάλης τιμωρίας– είναι η διαίρεση της Εκκλησίας, ο διαπληκτισμός, η διασπορά της διχόνοιας…»;[7]

---

[1] Β. Στεφανίδου, ἔνθ᾿ ἀνωτ. σελ. 313.

[2] Χρυσοστόμου Παπαδοπούλου, Ἔλεγχος παραποιήσεως συνοδικῶν πράξεων καί πατριαρχικῶν ἐγγράφων, ἐν περιοδικῷ Γρηγόριος Παλαμᾶς, τεῦχος 193, σελ. 66-67.

[3] Χριστοδούλου Κ. Παρασκευαΐδου, ἔνθ᾿ ἀνωτ. σημείωσις 36, σελ. 7.

[4] Β. Στεφανίδου, ό.ά. σελ. 314,315

[5] Φ. Βαφείδου, ἔνθ᾿ ἀνωτ. § 86, 1, σελ. 313.

[6] Ἀρχιεπισκόπου Ἀθηνῶν Χρυσοστόμου, Ἡμερολογιτικῶν κατηγοριῶν ἔλεγχος, σελ. 27.

^[7] Ε.Π.Ε. 34, σ.158 κ.ε.