Αναγκαία η Ανακοίνωση των Αγιορειτών. Όμως, την εκκλησιολογική θέση τους ως προς το Π.Η. ακόμα την περιμένουμε!

Ἀνακοίνωση ἁγιορειτῶν πατέρων σχετικὰ μὲ τὴν προσχώρηση τινῶν σὲ παράταξη τῶν Γ.Ο.Χ.

  Ἐξ’ ἀφορμῆς τῆς προσχωρήσεως τοῦ ἀρχιμανδρίτου Παϊσίου Παπαδόπουλου  ἡγουμένου ἱερᾶς μονῆς ἁγίου Γρηγορίου τοῦ Παλαμᾶ (Φιλώτα) ἔχουμε νὰ παρατηρήσουμε τὰ ἑξῆς:

   1) Ὅπως ἤδη ἀναφέραμε στὸ κείμενο τοῦ ψηφίσματος τῆς πανελλήνιας κληρικολαϊκῆς συνάξεως τοῦ Ὡραιοκάστρου,  καθίσταται σαφὴς ἡ παγία θέση μας ἀπέναντι στίς πάσης φύσεως παρατάξεις τῶν ΓΟΧ. Ἐκκλησιολογικὴ μας ἀρχὴ ἦταν καὶ παραμένει ὅτι ἡ ἀποτείχιση ἤτοι ἡ διακοπὴ κοινωνίας πρὸς τὸν οἰκεῖον ἐπίσκοπον ὁρίζεται κυρίως ἀπὸ τὰ διαλαμβανόμενα τοῦ 15ου κανόνος τῆς ΑΒ συνόδου. Μνημόνευσις ἑτέρου ἐπισκόπου ὡς οἰκείας ἐκκλησιαστικῆς ἀρχῆς σημαίνει αὐτοχρῆμα τὴν λήξη τῆς

ἀποτειχίσεως. Αὐτὸ σημαίνει αὐτομάτως καὶ τὴν διακοπὴ τοῦ ἀγῶνος μας κατὰ τῆς παναίρεσης τοῦ οἰκουμενισμοῦ, ὁ ὁποίος ἔχει ὡς ἀπώτερο σκοπὸ τὴν σύγκληση ὀρθοδόξου Συνόδου γιὰ τὴν ἐπίσημη καταδίκη του. Ἑπομένως γιὰ ἐμᾶς τοὺς ἁγιορεῖτες τελεσιδίκως δὲν ὑφίσταται ὁ οἱοσδήποτε λόγος προσχώρησης εἰς οἱανδήποτε παραταξιακή ὁμάδα τῶν Γ.Ο.Χ. ἀνεξαρτήτως τοῦ ἐκκλησιολογικοῦ της φρονήματος.

    2) Περαιτέρω ὑπενθυμίζουμε ὅτι ὁ ἀγῶνας τῆς ἀποτείχισης γιὰ τοὺς ἁγιορεῖτες πατέρες συνυφάνθη μὲ πάσης φύσεως διωγμοὺς ἐκ μέρους τόσο τῶν οἰκουμενιστῶν, ὅσο καὶ τινῶν ψευδαδέλφων. Ξεκινήσαμε τὸν ἐκκλησιαστικὸ ἀγῶνα στιχούμενοι πρὸς τὴν πατερικὴ διδασκαλία κατὰ πάντα, βάσει τῆς ὁποίας εἶναι τὸ σταυρικὸ-μαρτυρικὸ φρόνημα. Ἀποδεχόμαστε εὐχαριστούντες τὸν Θεὸ τοὺς διωγμοὺς τὶς συκοφαντίες καθὼς καὶ πάσης φύσεως λοιδορίες ἐναντίον μας, θεωρώντας ἀπόδειξη γνησιότητας συνολικῆς μαρτυρίας τοῦ ἀγῶνα μας. Ὁ ἀγῶνας μας δὲν εἶναι χαρτοπόλεμος. Ἑπομένως ἡ ἀναζήτηση «λύσεων» ὅπως ὁ «ἀγῶνας» διεξαχθεῖ ἀνετώτερα καὶ ἀσφαλέστερα κρίνεται ὡς ἀντιπατερικὴ καὶ ἀπορριπτέα.

   Εὐχόμαστε ὁ Θεός, διὰ πρεσβειῶν τῆς πανυπερευλογημένης Δεσποίνης ἡμῶν Θεοτόκου καὶ ἀειπαρθένου Μαρίας, νὰ δώσει δύναμη νὰ ἀκολουθήσουμε τὸν σταυρικὸ βίο τῶν Ἁγίων μας, νὰ κρατήσουμε τὴν πίστιν ὅπου ἐλάβομεν ἀκεραίαν καὶ ἀκαινοτόμητον, ἔστω καὶ ἂν χρειασθεῖ νὰ διωχθοῦμε μέχρι θανάτου καὶ μὲ αὐτὸν τὸν τρόπο νὰ δώσουμε τὴν καλὴ ἀπολογία ἐπὶ τοῦ φοβεροῦ βήματος τοῦ Χριστοῦ, εἰς τὸν ὁποῖον ἀνήκει πᾶσα δόξα, τιμὴ καὶ προσκύνησις, σὺν τῷ ἀνάρχῳ αὐτοῦ Πατρὶ καὶ τῷ παναγίῳ καὶ ἀγαθῷ καὶ ζωοποιῷ αὐτοῦ Πνεύματι, νῦν καὶ ἀεὶ καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν.

Ἐκ μέρους τῶν ἁγιορειτῶν πατέρων

Γέρων Σάββας Λαυριώτης

Σχόλιο: Σημαντική (καὶ δεσμευτική) ἡ δήλωση αὐτὴ τοῦ μοναχοῦ Σάββα,ὅσον ἀφορᾶ τὴν σχέση του μὲ τὸν π. Παΐσιο, μὲ τὸν ὁποῖον συμπορεύτηκαν μέχρι πρό τινος καὶ εἶχαν ὀργανώσει μαζὶ Ἡμερίδα στὴν Πτολεμαΐδα, ποὺ τελικὰ δὲν πραγματοποιήθηκε. Ὅμως ἤξερε τὶς προθέσεις τοῦ π. Παΐσιου. Ὅ ἴδιος ὁ π. Παΐσιος πρόσφατα δήλωσε ὅτι ἐξ ἀρχῆς εἶχε κάνει γνωστὲς τὶς προθέσεις του νὰ προσχωρήσει στὸ Παλαιό Ἡμερολόγιο, κι αὐτὸ ἦταν ἕνα ἀπὸ τὰ στοιχεῖα ποὺ μᾶς ἔκαναν νὰ ἀσχοληθοῦμε μὲ τὸ θέμα. Γι' αὐτὴ τὴν ἐνασχόλησή μας, ἀκόμα καὶ στὴν σημερινὴ παραπάνω ἀνακοίνωσή του, ρίχνει ἐναντίον μας βολὲς ὁ μοναχὸς Σάββας.

Δύο παρατηρήσεις-ἐρωτήσεις λοιπόν:

1) Ὁ π. Σάββας ὑπογράφει "Ἐκ μέρους τῶν ἁγιορειτῶν πατέρων". Ποιούς ἐννοεῖ; Ἄλλοτε ὑπέγραφαν καὶ οἱ ἄλλοι μαζί του· γιατί τώρα ὑπογράφει μόνος; Μήπως γιὰ νὰ μὴ φανεῖ ὅτι, ὅπως ἔχουμε πληροφορηθεῖ, οἱ Ἁγιορεῖτες πατέρες ποὺ τὸν ἀκολουθοῦν μετριοῦνται στὰ δάχτυλα τῆς μιᾶς χειρός; Ἂν εἶναι ἔτσι, γιατί μιλᾶ ἐξ ὀνόματος ὅλων τῶν ἀποτειχισμένων Ἁγιορειτῶν;

2. Σὲ ἀνάρτησή τους οἱ Ἁγιορεῖτες πατέρες μὲ τίτλο "Ἀπαντήσεις ἐπὶ ἐκκλησιολογικῶν ζητημάτων περὶ τῆς ἱερᾶς ἀποτειχίσεως" (ἐδῶ) εἶχαν δηλώσει ὅτι μέχρι νὰ γίνει Οἰκουμενικὴ Σύνοδος ἡ ὁποία θὰ ἐπιλύσει τὸ Ἡμερολογιακό Ζήτημα:

«Ἕως τότε δὲν μᾶς ἐπιτρέπεται (ἐάν ἔχουμε τὸν στοιχειώδη φόβο Θεοῦ, καὶ δὲν θέλουμε νὰ βλασφημοῦμε), νὰ κηρύττουμε πρὸ συνοδικῆς διαγνώμης ἄκυρα μυστήρια σὲ Νέο ἤ Παλαιό».

Γι' αὐτὴ τὴν θέση τους εἶχαν δεχθεῖ κριτική:

«Αυτή η δήλωση αποτελεί μια νέα αιρετική "εκκλησιολογία", πρωτοφανή στην ιστορία της Ορθοδοξίας. Σύμφωνα με αυτήν δεν γνωρίζουμε που είναι έγκυρα τα μυστήρια μέχρι να γίνει Οικουμενική Σύνοδος! 

Δηλαδή,   οι νεοημερολογίτες από το 1924 και μετά δεν ξέρουμε αν είναι βαπτισμένοι ή αβάπτιστοι, αν στην "εκκλησία" παίρνουν Θεία Κοινωνία ή κρασί και ψωμί, αν έχουν ιερείς κ.λ.π. Το ίδιο ισχύει και για τους Παλαιοημερολογίτες» (Ἐδῶ).

      Γιατί σ' αὐτὸ τὸ θέμα, ἀκόμα δὲν ἀπάντησαν καὶ δὲν ἀπαντοῦν οἱ Ἁγιορεῖτες Πατέρες, ὥστε νὰ καθησυχάσουν τὶς συνειδήσεις τῶν πιστῶν;