“Δεν υπάρχει καμία περίπτωση να επικρατήσουν κάποια ακραία φαινόμενα. Πάντα υπάρχουν οι νευρωτικοί, αυτοί που θέλουν το αυστηρό, το ακραίο, που υβρίζουν τον Πατριάρχη, υβρίζουν τον Αρχιεπίσκοπο, όταν πει κάτι που δεν τους συμφέρει, αλλά είναι μια χούφτα άνθρωποι και έχουν προβλήματα ψυχολογικά”.

     Χθες επανήλθε στο ίδιο θέμα με αφορμή τον εορτασμό των Αγίων Πατέρων της Δ΄ Οικουμενικής Συνόδου και την σεβάσμιο μνήμη του Οσίου πατρός ημών Νικοδήμου του Αγιορείτου.
    Ο Μητροπολίτης  μίλησε για την ζωή του μεγάλου διδασκάλου της Εκκλησίας μας όσιου Νικοδήμου του Αγιορείτου, καθώς και για το σπουδαίο συγγραφικό του έργο, το οποίο αποτελεί πνευματικό εφόδιο για τον κάθε πιστό που θα αναγνώσει τα βιβλία του και για την νίκη των 630 Θεοφόρων  Πατέρων της εν Χαλκηδόνι Δ΄ Οικουμενικής Συνόδου κατά της αιρέσεως του Μονοφυσιτισμού.
     «Η αίρεση αδελφοί μου είναι το μικρόβιο της ψυχής, το οποίο εισέρχεται με την βοήθεια του διαβόλου και καταβάλλει τον άνθρωπο και τον οδηγεί στον πνευματικό θάνατο. Δυστυχώς και στις μέρες μας υπάρχουν αιρέσεις και μέσα στην Ορθοδοξία. Το να απορρίπτει μία φατρία την διδασκαλία της Εκκλησίας, να υβρίζει τον Πατριάρχη και την Σύνοδο και να εμμένει σε σκληροπυρηνικές θέσεις, δήθεν Ορθόδοξες,  μη υπακούοντας τις υποδείξεις της Εκκλησίας, τότε αυτοί οι άνθρωποι βρίσκονται στην αρχή μιας αιρέσεως. Η Ορθοδοξία μας κατέχει την αληθινή πίστη. Εμείς πρέπει να υπακούμε και να ακολουθούμε τον δρόμο της Εκκλησίας».

     
  Ὁ μητροπολίτης Φθιώτιδος, λοιπόν,
* ποὺ τίμησε τὴν «ἁγία» Ἀθανασία τοῦ Αἰγάλεω(!) ἐδῶ,
* ποὺ καλοδέχτηκε τὸν οἰκουμενιστὴ Πατριάρχη καὶ τὸν θεωρεῖ «Λαμπάδα καιομένη της Πίστεως»,
*  ποὺ διακήρυξε ὅτι, ὄχι δά, «δὲν θὰ μᾶς μολύνει
      ἡ ἐπίσκεψη τοῦ Πάπα»!» (ἐδῶ),
* ποὺ ἔχει ἁγιογραφήσει τὸν ἑαυτό του σὲ τοιχογραφία Ἱ. Ναοῦ τῆς Μητροπόλεως Φθιώτιδος,
* ποὺ ἀποδέχεται τοὺς σχισματικοὺς τῆς Οὐκρανίας! (ἐδῶ)

      τώρα,
κατηγορεῖ τοὺς πιστούς, ὅσους ἀκολουθοῦν τὴν διαχρονικὴ Ἐκκλησία, τὴν Ἐκκλησία τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων καὶ Ἁγίων Πατέρων, ὅτι βρίσκονται στὴν ἀρχὴ αἱρέσεως, ἐπειδὴ δὲν ἀκολουθοῦν τὸν ἀρχιαιρεσιάρχη Πατριάρχη, τὸν κακόδοξο μεγάλο αἱρετικὸ Ζηζιούλα καὶ τὴν παρέα τους,
Ὁ κ. Νικόλαος, τοῦ ὁποίου ἡ συνείδηση ἐλέγχεται ἐπειδὴ ἀποδέχεται τὸν κακόδοξο Πατριάρχη (καὶ ἐπίσης ἐπειδὴ ὁδήγησε σὲ καθαίρεση τὸν κληρικὸ τῆς Μητροπόλεως Φθιώτιδος π. Σταῦρο Βάϊο), θεωρεῖ ὕβρη πρὸς τὸν Πατριάρχη τὴν κατάδειξη τῶν αἱρέσεών του, καὶ ὡς ἔχοντας «σκληροπυρηνικές θέσεις» ὅσους μὲ ἐκκλησιαστικὰ-ἁγιοπατερικὰ ἐπιχειρήματα τὸν ἐλέγχουν! Ὡς γνήσιος πλέον ὀπαδὸς τῆς αἱρέσεως τοῦ ἐπισκοποκεντρισμοῦ (καὶ πληγωθεὶς θανάσιμα ἀπὸ τὸν ἰὸ τῆς Παναίρεσης τοῦ οἰκουμενισμοῦ), θεωρεῖ ὅτι Ἐκκλησία εἶναι οἱ Δεσποτάδες καὶ κατηγορεῖ τοὺς Ὀρθόδοξους πιστούς, ὡς μὴ «υπακούοντας τις υποδείξεις της Εκκλησίας», δηλαδὴ στοὺς κακόδοξους Δεσποτάδες! 
Δὲν διάβασε ποτέ του ὁ κ. Νικόλαος τὸν λόγο τοῦ ἁγίου Γρηγορίου τοῦ Παλαμᾶ: «Καὶ γὰρ οἱ τῆς Χριστοῦ Ἐκκλησίας τῆς ἀληθείας εἰσί· καὶ οἱ μὴ τῆς ἀληθείας ὄντες οὐδὲ τῆς τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησίας εἰσί»; Ἀποτελεῖ ἀλήθεια τῆς Ἐκκλησίας ὅτι ὁ Πατριάρχης εἶναι ὁ «Πρῶτος»; Ἀποτελεῖ ἀλήθεια τῆς Ἐκκλησίας ὅτι ὁ Πάπας καὶ οἱ ἄλλοι αἱρετικοὶ ἔχουν ἱερωσύνη καὶ μυστήρια, ὅπως δέχεται ὁ Βαρθολομαῖος; Ἀσφαλῶς ὄχι. 
Τότε, πῶς, αὐτοὶ ποὺ ἀκολουθοῦν τοὺς Ἁγίους, καὶ ποὺ δὲν ἀκολουθοῦν τοὺς κακοὺς Ἐπισκόπους ποὺ αἱρετίζουν, ἀλλὰ ἀπομακρύνονταν ἀπὸ αὐτοὺς τοὺς ψευδοποιμένες –σύμφωνα μὲ τὴν Ἐντολὴ τοῦ Χριστοῦ– μᾶς λέγει ὁ κ. Νικόλαος ὅτι «βρίσκονται στην αρχή μιας αιρέσεως».
        Κρίμα! Καὶ κρίμα γιὰ ὅσους τὸν στηρίζουν καὶ τὸν ὑπηρετοῦν –καὶ ἄρα συμπορεύονται μαζί του– ὁ ἐκλεκτὸς κατὰ τὰ ἄλλα Ἀρχιμανδρίτης τῆς Ἀδελφότητος τοῦ «Σωτῆρος» π. Σεραφεὶμ Ζαφείρης, ἀλλὰ καὶ ἄλλοι εὐσεβεῖς πιστοί, ποὺ ὑπηρετώντας τοὺς ἐπικοινωνοῦντας μὲ τὴν αἵρεση, ἁμαρτάνουν προσωπικὰ φανερὴ καὶ κολάσιμη ἁμαρτία, παρασύρουν δὲ τὸ λαὸ τοῦ Θεοῦ στὴν παναίρεση.
Αὐτὰ εἶναι τὰ ἀποτελέσματα τῆς «οἰκονομίας» τῶν ἀντι-Οἰκουμενιστῶν, τῆς «δυνητικῆς» ἐφαρμογῆς τοῦ ΙΕ΄ Κανόνος κ.λπ. Οἱ Οἰκουμενιστὲς καὶ οἱ ὑποταγέντες σ’ αὐτοὺς Ἐπίσκοποι, ἐτσι τελικά, σιγά-σιγὰ θὰ ἐπικρατοῦν καὶ θὰ ἐπιβάλλουν τὴν Παναίρεση «ἀβρόχοις ποσί»! Καὶ δυστυχῶς ἡ ἔλλειψη μετάνοιας γιὰ τὴν κακὴ αὐτὴ ἐκτίμηση περὶ «οἰκονομίας» δὲν τοὺς ἀφήνει νὰ καταλάβουν τὸ μεγάλο κακὸ ποὺ κάνουν οἱ «οἰκονομιστὲς»  στὴν Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ.